FanFic.nl

perseverance

Perseverance [3]

Ik ben goed geluimd opgestaan. Een warm gevoel stroomt door mijn aderen bij de gedachte dat ik Bill zal zien. Voor het eerst in een lange tijd heb ik iets om naar uit te kijken. Ik storm de trap af naar beneden om te ontbijten. De choco, boterhammen en koffiekan staan als gewoonlijk al op tafel, zodat ik alleen nog maar een bord en mes moet pakken. Mijn derde boterham is al door mijn keelgat verdwenen, als mijn mama de trap af komt.
"Dag lieverd, goed geslapen ?' En ze zet zich elegant neer terwijl ze zichzelf koffie inschenkt.
"Dag mams, ja ik heb wel goed geslapen." Na dit gesprek van wel geteld twee zinnen, aten we of beter gezegd, at ik en dronk mijn moeder, verder tot mij iets te binnen schoot.
"Mams! Weet jij toevallig nog waar die iPod is die ik paps heb gekregen?"
"Hmm. Ik geloof dat die in papa's bureau ligt, je moet eens kijken in een van die lades met electronica."
"Oke, ben zo terug." Ik repte mij naar zijn bureau, die ongeveer aan de andere kant van het heelal lag voor mijn conditie, en doorzocht de lades.
Na een paar minuten heb ik al gevonden wat ik zoek; een splinternieuwe groene iPod. Als ik eindelijk terug naar de keuken ben, had ik nood aan een volgende boterham. En zo begon ik aan mijn vijfde van die dag. Mijn mama staat op van de tafel waardoor ik haar helemaal zie. Het valt mij nu pas op hoe mooie kleren ze vandaag aan heeft. Een grijze rok die bestaat uit 2 stof lagen, met roze bollen die elkaar overlappen. Een bijhorend gehaakt truitje, dat er heel duur uitzag, met daaronder een witte bloes met een V-hals. Een goude ketting siert haar hals en twee witte sprookjes schoenen maken het geheel af. Ik bewonderde mijn mama hiervoor zo. Mijn droom is om er later ook zo uit te zien. Alles lijkt perfect aan haar: haar blauwe ogen, haar bruin perfect opgestoken haar, die hagelwitte tanden.. Ze is mijn heldin op vlak van uiterlijk en mode.
"Je ziet er goed uit mams, moet je ergens naar toe vandaag?"
"Vandaag is het die modeshow van Martha en mij he lieverd."
Shit. helemaal vergeten. Vandaag is het The Big Day voor mijn mama. Zij en haar collega (lees: beste vriendin) hebben samen een bedrijfje voor kleren. Martha ontwerpt de kleding, mama naait ze.
"Snorry mama, dat was ik even helemaal vergeten"
"Geeft niet Fien, je mag komen kijk na school als je wilt."
Ja nee bedankt. Het laatste waar ik zin in had, was om naar mensen te kijken die mager zijn met mooie kleren aan die mij niet pasten. Jap, dat zou zelfmarteling zijn.
"Nee bedankt mama, ik moet nog veel huiswerk doen." Dat is deels waar. Ik heb niet veel huiswerk: ik studeer gewoon veel. Ik heb geen vrienden om na school mee weg te gaan, dus spendeer ik mijn tijd met alles perfect te leren.
"Oke, er zit nog wat eten in de koelkast voor deze avond, maar nu moet ik echt vertrekken, straks ben ik te laat."
Ze geeft mij een kus op mijn wang, neemt haar jas en gaat de deur uit. Ik dek de tafel af, pak mijn rugzak en volg haar voorbeeld.
Het eerste wat ik zie als ik op school aankom is een jongen die tussen de fietsen ligt. Bill.

Reacties: