Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » You Saved Me. » You saved me. Hoofdstuk 1!
You Saved Me.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
11 okt 2008 - 16:01
Aantal woorden:
449
Aantal reacties:
4
Aantal keer gelezen:
297
You saved me. Hoofdstuk 1!
De wind is heviger als ik dacht.Denk ik in mijn eigen en zet mijn kap op van mijn grijs oud vestje.Ik trek de rits helemaal dicht tot boven en slaag mijn armen over elkaar heen.Tegen de wind in ga ik verder de verschillende straten in en uit.Het is nu juist 24 uur geleden dat mijn papa gestorven is.De enigste persoon die ik nog had in mijn leven.Ik heb niets meer nu,helemaal niets.Misschien wel een huis,maar geen geld,geen eten en het belangrijkste van al..Geen liefde!De tranen die over mijn wangen naar beneden drupellen blijven maar komen."Aaauw"Zeg ik tegen mijn eigen wanneer ik over een los liggende steen strompel en in een plas water val.Ik sta recht en kijk naar mijn broek."Nu dat ook nog"zucht ik.Er was een heel gat in mijn jeans en een schaafwond op mijn knie."Mijn enigste broek"Zucht ik maar ik kan er niets aan doen.Ik stap met veel tegen zin verder.Thuis zitten heeft geen goesting meer,ik heb niemand.Gisteren had ik nog een goudvis,maar die is ondertussen ook al dood dus heb ik hem maar door de pot gespoeld.Trouwens,aan die vis had ik tog niets.Ik loop een dood lopend straatje in en ga tegen de grote ijzere container zitten.Ik trek mijn kniëen op en slaag mijn armen er rond heen en leg mijn hoofd er tussen.Kleine snikjes zijn te horen in het steegje.Ik schrik op en kijk omhoog wanneer ik een deur hoor open gaan en een jongen al bellend naar buiten komt gestapt.Goed kan ik hem niet zien,maar ik zie dat hij een pet op heeft.Veel trek ik er mij niet van aan en leg terug mijn hoofd tegen mijn kniëen aan.Ik hoor hoe hij stopt met bellen en ik wacht tot ik het geluid hoor van een deur die terug word dicht geslagen maar het komt maar niet.Een lichte snik kan ik weer niet onderdrukken wanneer ik aan mijn vader denk en ik voel ineens een hand op mijn schouder.Ik schrik zo hard dat ik de hand weg sla en direkt recht sta tot ik zie dat de jongen met de pet vlak voor mijn neus staat."Wat is er met jouw gebeurd?"vraagt hij en ik zie hoe zijn blik naar mijn kapotte broek gaat."Ge..gevallen"stotter ik."Heb je geen huis?"vraagt hij en ik barst in tranen uit.Moest hij het echt vragen?Ik zie hoe hij rond kijkt of er niemand is en pakt dan mijn arm vast."Kom maar mee,ik kan je een nieuwe broek geven"zegt hij en neemt me mee naar binnen.Ik wist niet wie hij was,ik wist niet naar waar hij mij mee naar toe nam.Voor het zelfde geld was het een pedofiel.Maar als ik hier bleef zitten was de kans tog groter dat ik verkracht ging worden.
Reacties:
Jolien zei op 25 okt 2008 - 11:09:
Arme vis.
Een paar kinderen uit mijn klas hebben elks een vis genomen.
Ze hadden een weddenschap over wie zijn vis het langst zou leven.
Twee zijn al dood.
Één vis, Noah, kan niet meer zwemmen, alleen als je hem een por geeft.
En de andere zijn veel te vet doordat ze hem te veel eten hebben gegeten x)
Arme vis.
Een paar kinderen uit mijn klas hebben elks een vis genomen.
Ze hadden een weddenschap over wie zijn vis het langst zou leven.
Twee zijn al dood.
Één vis, Noah, kan niet meer zwemmen, alleen als je hem een por geeft.
En de andere zijn veel te vet doordat ze hem te veel eten hebben gegeten x)
ö 'k ga rap de volgnede lezen! <3