FanFic.nl

Dat leggen we later nog wel eens uit... (SA)

Dat leggen we later nog wel eens uit... (SA)

Wat moet ik nu? Ah! Waarom is dit zo moeilijk? Ja, ik heb een vriendin, maar ik ben verliefd op een jongen. Daar is allemaal niks mis mee, maar wat als die jongen je bloedeigen broer is?
Je tweelingbroer nog wel?

Het begon allemaal een paar maanden geleden. We deden waarheid, doen of durven en ik kreeg van Eva, mijn vriendin, de opdracht om Bill een tongzoen te geven. Eerst dacht ik van: ‘Bah! Je kust toch niet met je eigen broertje!’ Maar ze spoorde mij aan door te zeggen dat het maar een opdracht was. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan en hij kuste echt geweldig! Ik had toen echt zin om hem opnieuw te kussen. Op dat moment zocht ik er nog niks achter. Maar hoe meer tijd er verstreek, hoe meer ik naar hem begon te verlangen. En in mijn fantasieën ging het zelfs veel verder dan alleen kussen.
Tot dat het schuldgevoel kwam. Schuld tegenover mijn vriendin, Eva.
Ze was zich natuurlijk al vragen beginnen stellen, want de helft van de tijd zat ik er afwezig bij, iets wat ik niet kan ontkennen. Tientallen keren heeft ze mij gevraagd wat er was, waarom ik zo afwezig was. Ik zei telkens dat er niets was en dat ze zich geen zorgen moest maken, iets wat ze natuurlijk wel deed. Tot dat ze op een dag in huilen is uitgebarsten.
Toen, toen heb ik haar verteld waar ik al maanden mee in de knoop zat.

Ik vertelde haar alles, tot in het kleinste detail. En geen enkele keer, geen enkele keer heeft ze mij raar aan gekeken, ik zag zelfs geen afschuw in haar ogen. Alsof ze dit allemaal al lang wist..
Ik vond het eigenlijk wel een beetje beangstigend, was het dan zo duidelijk?
Ik dacht zeker dat ze het vies zou vinden, het is tenslotte incest. Of ‘twincest’ zoals zij het lachend noemde.

‘Ik zal voor altijd van je houden, wat je ook doet of welke keuzes je ook maakt.’ Zei ze.
‘Maar je zal toch een keuze moeten maken.’ Ging ze verder met tranen in haar ogen.
Op dat moment kreeg ik het moeilijk en rolden de tranen over mijn wangen, iets wat al jaren niet meer gebeurd was. Waarom is het leven ook zo moeilijk? Ik hou van Bill, met heel mijn hart en meer dan eigenlijk zou mogen.
Maar ik hou ook van Eva en ik wil haar niet kwijt.
Maar zoals ze zei, ik moest een keuze maken..

‘Je moet het aan Bill vertellen, ik wil niet dat je ongelukkig bent.’ Zei Eva en toen verliet ze kamer. Ik bleef alleen achter, met een opdracht die onmogelijk leek. Ik was niet gelukkig, maar ook niet ongelukkig, want ik had Eva nog.

Een week later heb ik eindelijk de moed gevonden om het Bill te vertellen. Ik ben er nog steeds niet achter waar ik die moed vandaan heb gehaald.

Bill zat op z’n kamer, teksten te schrijven. Ik klopte aan en zijn lieve stem zei me dat ik binnen mocht komen. Ik stapte wat verlegen naar binnen en Bill had al meteen door dat er iets was.
Hij keek me diep in m’n ogen en ik verdronk bijna in zijn mooie donkere ogen.

‘Bill, ik.. ik.’
Meer is er niet gezegd, of Bill had zijn lippen al op de mijne gedrukt.
Hij keek me even verlegen aan. ‘Tom, ik moest je ook allang iets zeggen.’
En hiermee was alles gezegd. Meer woorden waren er niet nodig.

Maar dan was er nog een probleem. Niet alleen ik, maar ook Bill had een vriendin. En we wouden hen niet kwijt, want daarvoor hielden we teveel van hen.

Samen liepen we de woonkamer binnen. Eva zat huilend op de bank en Anouk had haar arm troostend om haar heen geslagen. Ook zij moest moeite doen om niet in tranen uit te barsten.
Toen ze ons zo samen zagen binnenkomen, begon Eva nog harder te huilen en ook bij Anouk liepen er tranen over haar wangen.
---

‘Eva?’ begin ik. Maar ze laat mij niet uitspreken.
‘Je weet wat ik heb gezegd. Je moest een keuze maken en ik respecteer je keuze.’ Ze staat op en wil vertrekken, maar ik hou haar tegen.
‘Ga zitten alsjeblieft, ik moet echt met je praten.’ Met een zucht zet ze zich neer. Ik vertel haar alles, mijn gevoelens, alles. Opnieuw tot in de kleinste details, zodat ze mij zeker begrijpt.

‘Nu wil je dus eigenlijk vragen, of ik het erg vind om jou met Bill te delen?’ Ik knik een beetje verlegen en kijk haar dan verwachtingsvol aan.

‘Ik respecteer je keuze’ grinnikt ze. Ik omhels haar.
‘Ik kan echt niet zonder jou’ fluister ik zachtjes in haar oor.
Ze geeft me een passionele tongzoen en doet daarna bij Bill net hetzelfde. We kijken haar allemaal verbaasd aan.
‘Is het toegestaan dat ik ook een beetje van Bill hou en dat jullie hem ook met mij moeten delen?’

Lachend kijken we haar aan. Anouk heeft het gelukkig ook aanvaard, Bill en ik samen.
Ik kijk Bill ietwat verlegen aan en hij kijkt glimlachend terug. Al snel voel ik zijn intussen al vertrouwde lippen op de mijne.

Als ik mijn ogen terug open, zie ik Eva en Anouk ons glimlachend aankijken. Ik grijns en neem Eva haar hand en trek haar mee naar de slaapkamer. Bill en Anouk volgen ons op de voet.

Ik wil nu eindelijk eens doen waar ik al zolang over fantaseer. Maar zou Bill dit wel willen, zo snel al?
Lang hoef ik hierover niet te piekeren, want ik zie Bill verlekkerd naar me kijken mét een bobbel in zijn broek..

Ik ontdoe Eva van haar kleren en dan ga naar Bill toe. Langzaam kleed ik hem uit, wat er nu gaat komen is tenslotte ook nog allemaal nieuw voor mij.
Maar ik ga mijn broertje de lekkerste nacht ooit laten beleven, één die hij nooit meer vergeet.

En de nacht is nog lang…

Ik ben Bill net aan het bevredigen, totdat Georg en Gustav ineens in de kamer staan. Hebben die kerels dan geen manieren geleerd? Zoals eerst kloppen voordat je binnenkomt?! Ze schrikken zich rot, maar ik doe rustig verder waarmee ik bezig ben.
‘W-wat is hier aan de hand?’

‘Dat leggen we later nog wel eens uit…’ lacht mijn schatje.

Reacties: