FanFic.nl

Broken Eyes

[31.]

Door de ogen van Lisa: Ken je dat gevoel, als het duizelt in je hoofd en je maag spontaan aan acrogym begint te doen? Wel, zo voel ik me momenteel. Waarom heb ik ook altijd zoveel last van stress… Vlug glijd ik m’n lievelingsjeans - inclusief twintigtal scheuren - en besef nog op tijd dat een Tokio Hotel t-shirt niet echt veel indruk zal maken. En kaboem, de hartkloppingen zijn terug. Ik ga op date met Bill, dé Bill van Tokio Hotel! Is het eigenlijk wel een date? Ik bedoel, wie weet stelt het voor hem allemaal wel niets voor! Met trillende hand werk ik m’n make-up af en bemerk dat ik, zoals gewoonlijk, weer te laat ben. Geen tijd om nog vlug iets te eten, waarom zou ik ook…

Door de ogen van Bill: Lisa ziet er betoverend uit. Haar kleren weerspiegelen haar persoonlijkheid volledig. Ik weet dat dit een stomme gedachte is, ik ken Lisa amper. Maar zo voelt het helemaal niet. Het voelt al allemaal zo vertrouwd aan. Moest ik dit in een verhaaltje lezen, ik zou eens lachen en vertellen dat dit te vreemd is om waar te zijn. Maar het gebeurt wel degelijk echt. En ik vind het helemaal niet erg, moet je weten. ‘Wat wil je doen?’ Vraag ik haar twijfelend. We hebben nog enkele uren voor het donker wordt en deze avond is er een vergadering over wat er nu verder met de tour gebeurd. ‘Laten we naar de cinema gaan. Het is daar rustig en donker.’ Haar gezicht vertrekt even als ze merkt dat dit verschrikkelijk fout kan klinken. Vlug vervolgt ze: ‘Euhm. Ik bedoel dat niet iedereen je daar zal herkennen. Dan hoef je deze keer niet om de haverklap handtekeningen uit te delen.’ Ik vertel haar maar niet dat het één van mijn favoriete bezigheden is. Contact met de fans blijft belangrijk voor mij. Maar het vooruitzicht om met Lisa alleen naar een film te kijken overstijgt natuurlijk alles.

Door de ogen van Dorien: Lisa is niet meer in haar kamer en ook Soetkin is nergens te bemerken. En hier zit ik weer alleen. Ik waag het er niet op om de stad in te gaan, of de rollen zijn straks vast omgekeerd. Als vanzelf gaan m’n gedachten terug naar deze middag. Gustav. Ik zou het hem moeten vertellen, hem duidelijk moeten maken dat het helemaal niets kan worden. Ik zou het moeten doen, maar ik wil het helemaal niet. Hij zou het ook niet begrijpen, ik ben amper 16! M’n moeder heeft er nog niet eens vrede mee genomen. M’n studies lijden eronder, m’n sociale leven. Ik heb geen tijd voor liefdesprikkelen. Op dit moment in m’n leven heb ik alleen maar zekerheid nodig. Maar waar vind een tiener in hemelsnaam zekerheid? Een zacht klopje op m’n deur brengt me terug naar m’n hotelkamer. ‘Binnen!’, roep ik nadat ik m’n haar vlug gefatsoeneerd heb. Geen reactie. ‘Binnen!!’ Herhaal ik. Met een zucht kom ik recht en open de deur. Niemand. Dat men zich zelfs in poepchic hotel met kattenkwaad bezighoudt. Net voor ik de deur dichtsla, bemerk ik een briefje op de grond. Dorien staat met grote hoekige letters op de envelop.

Door de ogen van Gustav: Zou ik dat nu heus wel doen? Is het niet té afschrikkend? Te wanhopig? Maar m’n vingers -nouwja, er komt natuurlijk geen inkt uit m’n vinger, maar dat even terzijde - schrijven al het ene woord na het andere op papier. Ik denk niet na, ik schrijf gewoon. Ik herlees en schrap de helft van m’n brief. Dit durf ik toch nooit af te geven? Ik begin opnieuw. En opnieuw. En opnieuw. Het moet perfect zijn. Het moet weerspiegelen wat ik voor haar voel. Wat ik al jaren voor haar voel. Na welgeteld een uur ben ik eindelijk tevreden. Met kramp in m’n vinger steek ik het papier in een envelop en schrijf zo neutraal mogelijk haar naam op de omslag. Dorien. Zelfs haar naam is perfect.

Reacties:

1 2

Melisande zei op 29 juni 2009 - 21:07:
Hm minder... Een beetje... Maaar dat maakt niet uit!!!
Het is nogsteeds geweldig^^ Echt supermooi^^

Ga maar snel verder
Xx Melissy

xNadezhda zei op 29 juni 2009 - 20:19:
Minder? Waar? Hoe? Waarom? Wanneer? Wat?
Kom op Renate, admit it, je schrijft geweldig
Ik moest er even inkomen omdat het zo lang geleden was, maar verder is het nog net zo super als eerst
Dus ik hoop dat je nu meer inspiratie hebt, want dan krijgen we snel een nieuw stukje *zeer onsubtiele hint*

<3 Nadezh

Daydream zei op 29 juni 2009 - 19:48:
Zelfs haar naam is perfect
Vind ik ook Dorien is namelijk de mooiste naam op de hele wereld. *kuch kuch*
Maar da even terzijde: je verhaaltje is ng steeds SUPER!! En hij was helemaal nie "minder" fzo. Echt, snel verderdoen. Wnt ik vind het een megamooi verhaal!!