Beachlove.

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Tokio Hotel » Beachlove. » BeachLove. 6.

Beachlove.

Geschreven door:

Joliando

Onderdeel van:

Beachlove.

Laatst bijgewerkt:

29 juni 2009 - 23:07

Aantal woorden:

398

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

217

BeachLove. 6.

http://www.waarwordjijgelukkigvan.nl/wordpress-nl/wp-content/uploads/2007/10/schommel.jpg Look even. ^^. Deze schommel hangt ook in de speeltuin, vrij dicht bij het meer erlangs. As you can see.

Thuis aangekomen besluiten we ons eerst door al het huiswerk heen te worstelen. Onze enige motivering: Dan hebben we dat tenminste alvast gehad, en kunnen we weer lekker verder keten. Al gauw zijn we klaar met het huiswerk. Gelukkig maar, want ik denk niet dat ik nog erg lang serieus had kunnen blijven met Roxy in de buurt. Om de zoveel minuten trok ze een raar gezicht naar me, waardoor ik me weer in moest houden niet zwaar in de lach te schieten. x'D. Braaf ruimen we de boeken weer op en maken we onze schooltas in de gauwigheid klaar. Ik draai me om en werp even een blik op de klok. Half 5 alweer. Pfiew, wat vliegt de tijd soms toch.

'Blijf je eten?' vraag ik Roxy maar. Die begint heftig te knikken. 'Dat zal ik maar opvatten als een overduidelijke ja' grinnik ik. Roxy kijkt me droog aan. 'Zo terug' zeg ik. Een paar minuten later ben ik weer terug. Ik zet mijn beste pokerface op. 'Roxy ..' Ze kijkt me afwachtend aan. 'Je mag niet..' Verder kom ik niet, want Roxy kijkt me zo ongelovig aan dat ik al in de lach schiet. 'Nouhou' zeur ik, 'ik deed nog wel zo mijn best serieus te blijven!' Nep-beledicht kijk ik haar aan. Roxy begint me in mijn zij te poken, waadoor ik in de lach schiet. Dat is mijn zwakke plek, en dat weet ze. Ik kan totaal niet tegen kietelen. Al gauw ontstaat er een kietel gevecht.

Als we allebei weer even stoppen om op adem te komen, grijp ik mijn kans om het te beëindigen. 'Zullen we nog even naar het speeltuintje gaan?' vraag ik Roxy. 'We kunnen ook nog pootje baden in het meer, dat licht er toch langs.' Even kijkt ze alsof ze moet nadenken erover, maar vervolgens knikt ze dan toch instemmend. 'Is goed!' grijnst ze. Misschien is Alex er wel.. Die hangt daar soms ook rond. Oh nee, niet aan denken. Straks zwijmel ik weer helemaal weg. Of wat als hij er inderdaad is, misschien flikt Roxy dan wel iets. Oh nee, laat hem er maar beter niet zijn dan. Of toch wel? x'D. Ach, we zien wel. Lachend lopen we uit mijn huis. 'We zijn er weer op tijd voor het eten' roep ik mijn ouders nog toe. Daarna sla ik de deur achter me dicht en loop achter Roxy aan.