Het is al laat en je besluit om te gaan slapen. Het was een goeie dag vandaag, denk je met een glimlach. Als je aangekomen bent in de tourbus, zoek je zo snel mogelijk je bed op. Eenmaal je bijna indommelt, hoor je voetstappen dichter komen. Je ziet een kop met krulletjes tevoorschijn komen. Je glimlacht. "Ik kom je nog een nachtzoen geven" zegt hij met een lieve blik. Je gaat rechtop zitten, slaat je armen rond 'm en geeft 'm een lieve kus op z'n mond.
De zon prikt in je ogen. Het is alweer dag. Ondertussen hoor je de bus ook nog rijden. Je staat op en besluit om te gaan ontbijten. Iedereen is al op. "Daar is Doornroosje ook weer!" zegt Joe met een zucht. "Was het maar waar, dat iemand, zoals Nick, je kon wakker kussen. Weet je niet hoe laat het al is? Twaalf uur!" zegt je broer. Ach, zo laat is het nog niet, denk je. Je knikt. "Nu moeten jullie me weer even missen, want ik ga douchen. Jammer maar helaas!" zeg je nog half-slapend.
Die warme douche doet veel deugd. Dan hoor je geklop. Je doet even de sproeikop uit. Je hoort het geklop weer. "Help?" roep je met een piepstemmetje. "Rustig, het is Joe maar. Ik kom je alleen maar bevelen om door te doen. Ik moet namelijk dringend!" zegt Joe met z'n kop tegen de deur gedrukt. "Wat moet, dat moet. Wacht heel even, ik ben zo klaar" antwoord je. Oeps, je hebt je kleren vergeten mee te nemen. Dan maar gewoon met die handdoek rond je. Je doet de deur open en loopt zo snel als je kunt, net zoals een klein kind, naar je kamer.
"Zo zo, kleren vergeten?" hoor je iemand zeggen als je in je kamer komt. Je kijkt rond je, en dan zie je Nick op het bed zitten. "Je doet me verschieten, man! Maar nu moet je echt weg, want ik wil graag op mijn eigen gemak mijn kleren aan doen. En over kleren gesproken, ga je straks mee om kleren te gaan kopen?" zeg je net alsof je zo'n ringel van een engeltje boven je hoofd hebt. "Oké, is goed" zegt Nick met een glimlach. Hij heeft je een knuffel.