Voor jullie het weten, zijn jullie al thuis. Jullie nemen jullie bagage, en nemen een taxi naar huis. Terwijl je in de taxi zit, neem je je gsm uit je zak, en stuurt eerst een berichtje naar Nick. Wat je beloofd had.
Hoi x. Ik ben dus veilig geland met het vliegtuig... Ik mis je nu al <3 x.
Kort maar bondig, denk je. Je belt zenuwachtig aan bij jullie thuis. Je vader doet open. Hij kijkt jullie sip aan. Jullie laden de bagage uit de taxi, en gaan naar binnen. Je gaat in de sofa zitten, en wacht op een antwoord op je vraag.
"Er is iets gebeurd met jullie moeder" zegt jullie vader, terwijl hij naar de grond kijkt. "Ze is gisteren aangereden door een auto. Op het begin ging het niet zo goed met d'r, maar nu gaat het al veel beter. Maar de dokters vrezen dat ze verlamd zal zijn aan haar rechterkant." De tranen schieten in je ogen, en je loopt naar boven. Ze leeft wel nog, maar ze is voor de rest van haar leven verlamd. Even later klopt er iemand op de deur. "Binnen..." zeg je stil. "Hé, het is het einde van de wereld niet. Ik bedoel, het is wel erg. Maar ze had even goed dood kunnen zijn.. Zoals zovele andere mensen die verongelukt zijn" zegt Chris terwijl hij in de deuropening staat. Je staat op en geeft hem een dikke knuffel. "Je slaat je er wel doorheen, meisje. Samen met mij, Joe, Kevin en vooral Nick." troost hij je. Je knikt. Als je broer wat zegt, zal het wel zo zijn. Hij is al veel wijzer dan dat jij bent. Je gaat weer naar beneden, neemt je jas, je fiets en fiets naar Amber. Je hebt haar al een eindje niet gezien. Ze weet nog niet eens dat je thuis bent.
Je belt aan, en een paar seconden later zie je het vrolijk gezicht van Amber. Wanneer ze jou ziet, wordt haar glimlach groter. Ze bespringt je meteen, en ze wurgt je bijna met haar knuffel. Maar dan snapt ze het. "Wat is er gebeurd?" zegt ze opeens veel minder happy. Ze laat je binnen en je doet je verhaal. "Het komt heus wel in orde, meid." Dat hoop je dan toch.
Misschien kun je vanmiddag maar beter je moeder gaan bezoeken in het ziekenhuis. Ook al heb je een beetje schrik van ziekenhuizen. "Ga je vanmiddag mee?" vraag je aan Amber. Ze knikt. "Natuurlijk, we zijn toch beste vriendinnen?!" zegt ze blij.
Spannend