FanFic.nl

I think I'm in love with a Jonas Brother!

I think I'm in love with a Jonas Brother! [50]

'Je moeder is beneden' zeg je. Hij probeert recht te staan. 'Moet ik je helpen?' vraag je. Hij knikt. 'Liefst, ja' zegt hij met een lach. Hij steunt met z'n arm op je en met al z'n kracht probeert hij naar beneden te gaan. En uiteindelijk lukt het wel. 'Als je niet terug naar boven kan, dan slaap ik wel bij je beneden' zeg je met een glimlach. Je gaat mee met 'm tot de zetel. Z'n moeder komt hem een knuffel geven. 'Alles goed, jongen?' vraagt ze. Nick knikt braaf. 'Gaat wel' zegt hij.

Hij en z'n moeder praten nog een beetje bij. Jij bent hun een het volgen en TV aan het kijken. Het is al lang geleden dat ze elkaar nog gezien hebben. Zo te horen blijft Lies ook slapen bij jullie. Jij gaat vanavond bij Nick slapen. Je vindt 't echt zielig voor hem dat hij zo ziek is. Maar jij gaat goed voor 'm zorgen. Je laat 'm niet vallen. Je stuurt een sms'je naar Yoni.

Hey <3. Ben vroeger naar huis gekomen.. Nick is een beetje ziekjes. Een beetje heel erg! Of misschien wist je het al. Ik verveel me. Nick is aan het bijpraten met Denise. Joe & Kevin ook. Lies blijft hier logeren. Wordt wel leuk. Denk dat ze in Kevins bed slaapt. Natuurlijk, ze kan maar moeilijk alleen slapen. Ik ga bij Nick slapen. Als er 's nachts wat gebeurd. Zoals als hij naar de wc moet. (': xx Mis je.

Rond elf uur gaat Denise weer naar huis. Je geeft 'r nog 2 kussen op haar wang, en dan zwaai je haar uit. Ze hebben wel een lieve moeder. Ze staat altijd paraat voor haar vier jongens. Nick begint moe te worden. Logisch, om elf uur. Je helpt 'm mee naar boven. Je steekt 'm lekker onder z'n deken. Je gaat er van de eerste keer al bij liggen. Je bent ook al moe aan het worden. De rest is nog beneden. Je hoort ze zowat tot boven. Je doet de deur toe van jullie kamer. Nu is het geluid al wat heel minder. 'Slaapwel' zeg je. Je geeft 'm nog een kus op z'n wang. Nee, daar ga je niet dood van.

Nick schudt je wakker in het midden van de nacht. 'Ik moet naar de wc' fluistert hij. Je moet lachen. Ook al is het niet grappig dat hij dat zelf niet kan. Je helpt 'm weer zoveel mogelijk, en je laat 'm doen wat hij moet doen. (': Je gaat weer naar z'n kamer. Hij geeft je weer een kus op je wang. 'Je bent te lief' zegt hij blozend. Je doet het licht weer uit, en je gaat weer slapen.

Het is alweer dag. Je bent van plan om Nick een ontbijt op bed te brengen. Je gaat naar beneden. Je steekt een paar croissants & chocoladekoeken in de oven. Je hoopt dat ze niet aanbranden, want zoveel verstand heb je er ook weer niet van. Na een paar minuten haal je ze er uit. Er liggen er net genoeg op, voor jou & Nick. Je zet er twee glazen fruitsap op. Je legt ook nog een paar broodjes op, choco en confituur.

Je stampt zachtjes met je voet de kamer open van Nick. Je hebt je handen namelijk vol met die plateau. Nick is al wakker, hij heeft z'n ogen al open. Je zet het op z'n schoot. 'Dank je' zegt hij en hij kijkt je dankbaar aan. Je lacht naar 'm. Oeps, denk je. Je bent de handdoek vergeten! 'Eet een beetje proper deze keer. Ik heb geen handdoek mee!' lach je. Nick moet er ook mee lachen. Je voelt nog eens aan z'n temperatuur. Hij is wel al een beetje naar beneden, maar genezen is hij natuurlijk niet. Dit kan nog lang duren voor hij genezen is.

Je belt vandaag nog de dokter. Jullie weten al bijna zeker dat hij de ziekte van Pfeiffer heeft. Maar voor de ergte en voor de zekerheid, bel je toch nog eens. 'Goeiemorgen. Met Katie. Ik bel in de naam van Nick Jonas. Ik wou nog eens informeren over het bloed dat u onderzocht hebt' zeg je deftig. 'Dat klopt. Wel, het bloed is gisteren onderzocht. Het is niet zo'n erg geval van de ziekte van Pfeiffer. Hij heeft geluk. Binnen anderhalve maand of twee maanden zal het al veel verminderd zijn. Tegen dan is hij al veel minder vermoeid. Maar dan zal het nog enkele weken duren voor hij echt helemaal genezen is' antwoordt de dokter. 'Oke, bedankt. Tot de volgende keer' zeg je. 'Tot ziens' zegt de dokter. Je gaat meteen naar boven om het goeie nieuws te vertellen.

'De dokter zegt dat je over anderhalve maand of twee maanden al beter kan zijn, en veel minder vermoeid bent. Maar daarna kan het nog enkele weken duren voor je helemaal genezen bent. Maar ik vind het wel oké!' zeg je. Nick glimlacht. 'Ik ook!' zegt hij blij. Je geeft 'm een knuffel. 'Ik verlang al tegen dan!' zeg je. 'Dan gaan we van de eerste keer al wat leuks doen!' zeg je blij. Hij knikt. Je neemt een laptop. Je gaat ermee op Nick's bed zitten. Hij geeuwt plots. 'Ben je moe?' vraag je. Hij knikt. 'Ik ga een beetje slapen. Slaapwel <3' zegt hij. Je geeft een kus op z'n voorhoofd. Daar ga je ook niet dood van! (': Je gaat op je twitter. Je schrijft: Nick is ziek. )': - Je drukt op enter. Je hebt best wel al een aardig stel mensen die jou volgen.

Je gaat op MSN. Je ziet dat Yoni online is. Je klikt op haar naam. 'Hey!' typ je. Ze typt niks terug. Oké dan, denk je. Je sluit alles weer af. Dan ga je maar een beetje naar Lies. Die is waarschijnlijk druk bezig met Kevin, maar toch wil je haar storen. Of misschien ook niet, denk je als je hen ziet knuffel. Je gaat naar Joe. Je ploft naast 'm in de zetel. 'Alles goed?' zeg je met een glimlach. Hij knikt. Niet echt overtuigend.. 'Scheelt er wat?' vraag je. Hij knikt. Voor je vraagt wat, geef je 'm eerst een dikke knuffel. Als hij zó kijkt, kan het niet goed zijn.

'Heeft het te maken met Yoni?' vraag je. Plots komen er tranen in z'n ogen. 'Wat is er gebeurd?' vraag je. 'We hebben ruzie gehad..' zegt hij snikkend. Je had nooit gedacht dat het type Joe Jonas ging huilen. 'Ze denkt dat ik haar play..' zegt hij. 'Waarom denk ze dat?' zeg je met grote ogen. Maar hij kan er niet op antwoorden. Door al dat gesnik. Je geeft 'm nog eens een dikke knuffel. 'Ze draait wel bij. Geloof me maar. Ik ken haar wel..' zeg je. 'Ik hoop het' fluistert hij. Je weet echt wel dat Joe nooit zoiets zou doen. Hoeveel hij geeft om Yoni, te veel om haar te playen.. -

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.