Je geeft meteen eten en drinken aan Lucky. 'Gaan we hem straks samen uitlaten?' vraag je. Nick knikt. Je zoekt zijn leiband, en je doet 'm om. Je neemt je zonnebril, en je gaat naar buiten. Nick komt achter je. Hij kan eigenlijk nog niet zo goed stappen, hij loopt de hele tijd tussen je benen door. Zodat jij er telkens bijna over valt. Als jullie je rondje bijna gedaan hebben, gaat het zitten. Je trekt aan de band, maar no way dat hij mee wil. 'Dan ga ik je maar dragen!' zeg je. Je neemt 'm op. Hij doet meteen z'n ogen toe. Eigenlijk voelt het als een soort baby'tje, jouw kindje of zo. Maar het is niks meer dan een hond.
Wanneer jullie weer thuis zijn, laat je het in z'n mandje. Je doet een rooie lamp aan die warmte geeft. Hij valt meteen in slaap. Je kijkt 'm nog na, maar daarna laat je hem met gerust en ga je naar buiten op het terras gaan zitten. Het is echt heel warm! Het lijkt alsof je haar in de fik staat.
Even later komt Joe buiten. Hij is dus terug.
'Nick, je moet je klaarmaken' zegt hij meteen. Je kijkt meteen naar Joe. 'Hoezo?' vraag je. 'We hebben een signeersessie, dus huphuphup!' zegt Joe. Nick kijkt je aan. 'Het spijt me..' zegt hij. Je haalt je schouders op. 'Geeft niks, wat moet, dat moet!' zeg je. [Net zoals de wc!] Als Nick de deur uit is, neem je de laptop en ga je ermee buiten zitten. Je kijkt nog een naar het filmpje van jou & Yoni. Je mist haar echt. Je hoopt dat het maar goed gaat met haar! Opeens gaat je gsm. 'Als je van de duivel spreekt..' zeg je wanneer je Yoni haar foto op het scherm ziet verschijnen. 'Hoiiii!' zeg je hiepr. 'Hallooo!' zegt ze even opgewekt terug. 'Mag je al naar huis?' vraag je hoopvol. Je hoort Yoni zuchten aan de andere kant van de lijn. Je kijkt opeen heel sip, ook al kan ze het niet zien. 'Je meent het niet hé..' zeg je teleurgesteld. 'Jawel.. Ik moet hier nog een paar maanden blijven.. Maar ik moet nu neerleggen, de dokter komt net binnen! Ik hou van je!' zegt ze nog. Daarna tuut de telefoon. 'Neergelegd' zeg je tegen jezelf. Je bekijkt het filmpje van jou en Yoni nog een twintig keer. Maar dan is het genoeg.. Anders mis je haar alleen nog meer.
Je zit met je vingers te draaien. Je hebt niks te doen. Je kunt wel met het hondje spelen, maar veel kan hij niet. Opeens gaat de bel. Wie kan dat nu zijn? Toch niet weer zo'n geheime aanbidder. Je doet de deur open. Je kan je eigen ogen niet geloven. Je beseft er niet veel van, maar je springt in Yoni haar armen. 'Vuile leugenaar!' zeg je met een sip gezicht. 'Niet treuren! Ik ben ervan verlost, for evaaa! Behalve dan die 2-weekse controle..' zegt ze. Op het laatste kijkt ze verdrietig. 'Ach Yoni, dat geeft toch niet! Weet je, je komt net op tijd! Ik verveel me dood!' zeg je. Ze glimlacht. 'Je hebt gelijk.' Je neemt haar mee. Lol maken, dat gaan jullie doen vandaag!