FanFic.nl

I think I'm in love with a Jonas Brother!

I think I'm in love with a Jonas Brother! [70]

Kevin pov dus (:

Je stapt uit het zwembad. 'Ik ga naar Lies!' zeg je. Joe kijkt je zielig aan. 'Alsjeblieft, lieve broer!!' zegt hij met een treurig gezicht. Je negeert het en je gaat je aankleden. Je kiest een stel mooie kleren uit, want je gaat tenminste naar Lies. Ook al hebben jullie nog niet echt met elkaar, je houdt van haar. Je mist haar elke dag, als je ze niet ziet. Daardoor weet je dat zij de ware is! Met haar wil je trouwen [in deel 329], met haar wil je kinderen krijgen [pfoeeh, deel 350 misschien?]. Je legt je haar mooi, doet goedruikende parfum aan, et voilí . Eigenlijk wil je het vandaag aanvragen. Maar wil zij wel? Je hebt niet eens een cadeautje. Dat kan toch niet. Dan heeft ze misschien al meteen een slechte indruk van jou! Misschien kun je maar beter eerst even in het stad stoppen. Wacht! Nadat je Katie om advies gevraagd hebt. Zij is tenslotte ook een meisje en ze zijn zowat beste vriendinnen.

Je gaat weer naar beneden. 'Liees!' roep je. Ze kijken je raar aan. Je slaat je handen voor je mond. 'Ik bedoel, Katieeee!' zeg je dan vlug. Ze stapt snel uit het zwembad. Je neemt haar mee naar binnen. 'Wat scheelt er?' vraagt ze terwijl ze haar handdoek rond haar draait. 'Wel.. Ik wil vandaag Lies vragen du-' Ze laat je niet uitspreken. 'Maar dat is geweldig! Is er een probleem of zo?' vraagt ze. Je haalt je schouders op. 'Wel, ik heb nog een cadeautje nodig. Ik kan daar maar moeilijk met lege handen staan. Ik wil gewoon jouw advies vragen, want als ik iets gekocht heb voor haar, dat ze net zo haar zoals jij rozen haat..' zeg je. Katie haalt haar schouders op. 'Meisjes zijn altijd blij met juwelen, daar kun je eigenlijk niks fout mee doen. Ik zou geen kleren kopen, dat kan ze zelf ook wel. Bloemen, tja .. Je weet hoe ik daarover denk. Make-Up is ook niet veilig, want je weet niet welk kleur ze PRECIES wil. Dus juwelen, daar ben ik tenminste toch voor..' Je geeft haar voorzichtig een knuffel, dat je kleren niet te nat worden. 'Dank je Katie. Je bent echt het liefste meisje dat ik ken!' Je neemt je woorden terug in. 'Onder Lies dan..' zeg je met een blozend gezicht.

Je stapt in je auto, en je start hem. Je kijkt nog eens naar jezelf. Niks vergeten? Oké, dan kun je naar het stad rijden. Je laat Lies nog niks weten, van dat je komt. Misschien heeft ze dan al wat in de gaten, en dan is het natuurlijk geen verrassing meer. Je rijdt de drukke straten in. Je stopt bij Nancy. De favoriete juwelier van Katie, die doet haar werk altijd goed. Volgens Katie dan. Je stapt binnen, en de bel rinkelt. 'Dag Kevin, wat kan ik voor je doen?' vraagt ze vriendelijk. 'Wel.. Ik wil een meisje vragen.. Maar ik zoek een perfect cadeau voor haar. Dus, ik dacht dat je misschien wel wat raad kon geven..' zeg je. Ze knikt. Ze neemt je mee naar een kast, waar allemaal kettingen inliggen. Je neemt een vlug kijkje. 'Ik denk dat een ketting meer gepast is.. Maar het is natuurlijk jouw keuze' zegt ze met een knipoog. Je gaat wel akkoord met haar. Als ze een ring draagt, denkt iedereen dat jullie verloofd zijn. Oorbellen, daar is niks romantisch aan. Maar een mooie ketting wel. Je kiest een mooie ketting met een hartje, waar er diamanten inzitten. Je vindt het zelf een hele mooie keuze, die je gemaakt hebt. Ze steekt het in het doosje, en daar rond steekt ze nog mooi verpakpapier. Daarop plakt ze nog een lintje, met een sticker van de zaak. Je rekent af. 'Bedankt. En veel succes hé!' zegt ze. Je knikt. Je begint nu steeds maar zenuwachtiger te komen, nu je beseft dat je straks naar Lies gaat om 't aan te vragen.

Je rijdt niet te snel naar Lies. Onderweg moet je nog voorbereiden HOE je het gaat vragen en WAAR je het gaat vragen. Misschien is het beter dat je het niet thuis doet. Als die ouders daar rondhangen, daar is niks romantisch aan. Misschien kun je naar een restaurant gaan.. Maar als ze geen trek heeft? Hmm.. Een park! Heel afgelegen. Weet je wat, je kunt ook gewoon vragen of ze trek heeft. Je belt aan de bel aan de poort voor de lange oprit. Je hoort iemand hallo zeggen. 'Euhm.. Het is Kevin. Ik kom voor Lies..' zeg je. 'Ik zal het even vragen..' zegt de bediende. Je wacht even. Daarna hoor je hem weer. 'Het is goed. Ik open de poort' zegt hij. Niet veel later begint de poort langzaam maar zeker open te gaan. Je stapt weer in je auto, en je rijdt de lange oprit op. Je komt bij een mooi, groot huis. Aan de binnenkant is het zelfs nog mooier!

Je moet nu nog aanbellen ook. 'Ding-Dong!' zeg je samen met de bel. Je begint onzin uit te kramen. Het komt alleen maar door die ene meid, die jou zo zenuwachtig maakt! Lies doet open. Ze loopt rond in een training. Ze geeft je een knuffel. Alhoewel je op dit moment haar graag een dikke kus zou willen geven, kun je niet. Je moet 't rustig aan doen. Anders geef je een slechte indruk, en je wilt netjes blijven. Je gaat mee naar binnen, en je hangt je jas aan de kapstok, en je loopt mee naar de woonkamer. 'Waarom kom je zo onverwachts? Ik ben helemaal niet opgeknapt voor mensen te ontvangen!' zegt ze lachend. Je haalt je schouders op. 'Zelfs nu zie je er nog knap uit!' zeg je. Oeps. Dat was iets te hard. Véél te hard.

'Ik wou vragen of je trek hebt.. Dan kunnen we wat gaan eten..' zeg je blozend. Ze knikt. 'Ik heb vééél trek. Het is al de twintigste keer dat m'n maag gromt als een monster!' zegt ze. Je moet zenuwachtig lachen. 'Ik ga me wel even omkleden. Want ik denk niet dat we in de McDonalds gaan eten.. Momentje geduld' zegt ze met een glimlach. Ze loopt naar boven, en jij gaat in de zetel zitten. Hoé ga je het vragen .. ? Zoiets als; Lies, we zijn nu al een poosje vrienden. Ik vind je heel erg lief, schattig en knap! Al vanaf het begin dat ik je zag, ben ik betoverd door jouw glimlach, jouw ogen. Ik denk elke dag constant aan jou. Ik krijg je maar niet uit m'n hoofd. Als ik jou een dag niet gezien heb, dan heb ik een niet goed geleefd. Je vindt dat dat best wel goed klinkt, en je liegt er niet over. Het zegt precies wat je wilt en voelt voor haar. Een poosje later komt ze naar beneden. Haar haar is mooi, lichtjes gekruld en opgestoken. Ze heeft een mooi, zwart maar ook simpel kleedje aan. Je houdt van meisjes die niet willen opvallen, die mooi kunnen zijn, ook al dragen ze wat simpel.

Je opent de deur van de auto voor haar. Ze stapt in. Ze moet blozen. Waarschijnlijk omdat je zo lief bent voor haar. Je stopt voor een romantisch restaurant. Normaal moet je reserveren om binnen te komen, maar jullie komen daar vaak. Jullie zijn zowat trouwe klanten én jullie zijn beroemd. Beroemd zijn heeft veel voordelen, maar ook wel nadelen. Zoals fans.. Die jaloers zullen zijn en allerlei gekke dingen zullen doen vanaf ze weten dat jij met Lies bent. Je regelt het met de receptionist. Hij herkent je natuurlijk wel, en hij vindt het geen probleem om een tafeltje uit de feestzaal, klaar te zetten in het gewone deel van het restaurant.

Jullie gaan zitten, en de garí§on neemt de jassen aan. Je kijkt 'm dankbaar aan, met een glimlach. Jullie krijgen al meteen een menukaart, en daarna laten ze jullie weer alleen. Néé, je kunt 'r nu nog niet vragen. Je kunt beter wachten tot bij het dessert. 'Nemen we een voorgerecht?' vraag je aan Lies. Ze schudt haar hoofd. 'Ik heb nou niet zóveel trek, en ik wil nog plaats voor een ijsje. Want ik weet dat ze hier hele lekkere hebben!' zegt ze lachend. Je knikt. Dat vind jij ook. Je voelt dat je voor elkaar gemaakt bent. Jij neemt een lekkere cocktail en Lies neemt dezelfde als jou. Niet veel later komt de butler met twee glazen, met een oranje vloeistof in. Jullie zijn heel gezellig aan het praten. Bij haar voel je je echt op je gemak. Je denkt al lang niet meer aan hoe je het straks gaat vragen.

Jullie hadden een zomermenu besteld. Dat was gewoon een menu dat past bij het klimaat van nu. Waar je ook niet hoeft te beslissen tussen twee dingen, gewoon makkelijk en handig. Jullie praten over van alles en nog wat. Over Nick & Katie, wat jullie graag doen, over die bitch van een Christina, want dat wist ze natuurlijk nog niet. Daarna komt het hoofdgerecht. Shit, denk je plots. Je bent het cadeautje vergeten in de auto! Dan is de verrassing al zeker in 't water gevallen, want dan is het niet subtiel meer. Dan weet ze dat je wat mee hebt voor haar. Het hoofdgerecht smaakt jullie, en daarna bestellen jullie nog een drankje. Jullie zullen nog even wachten tot het dessert. 'Ik moet even naar de wc..' zeg je. Gelukkig is de wc dezelfde richting als de deur. Je kruipt over de vloer naar buiten, zodat ze je niet kan zien. En buiten in het donker, merkt ze er toch niks van! Je opent zachtjes de deur. Ah, daar ligt het! Vanachter op de zetel. Je neemt het, en steekt het in een zak. Je kruipt weer over de vloer, en je doet alsof je uit de wc komt. Je veegt het stof een beetje van je kleren, en daarna keer je terug naar de tafel.

Daar staan er plots twee ijsjes op tafel. 'Wie heeft dat besteld?' vraag je. Ze steekt haar hand op. 'Ik ben de schuldige. Maar ik had zo'n zin in een ijsje.. Dus heb ik meteen ook maar voor jou eentje besteld!' zegt ze met een knipoog. Je gaat zitten. Je wiebelt met je been heen en weer. Je bent zenuwachtig! Je ging 't bij het dessert vragen. Oké, misschien kun je het toch maar beter uitstellen tot ní  het dessert. Misschien heeft ze haar gedachten te veel bij het ijsje nu..

Als de butler de ijsjes komt weghalen, begint je hart steeds sneller te tikken. 'Moet je nog niet afrekenen?' vraagt ze op een stil moment. Je schudt je hoofd langzaam maar zeker. 'Misschien weet je al dat ik je niet uitgenodigd heb om te eten, zomaar omdat ik honger had..' zeg je. Ze luistert aandachtig. 'Wel, ik heb je uitgenodigd, Lies, omdat ik je graag heb. Meer dan graag! Ik kan niet zonder je. Ik weet op mijn 22ste al dat jij de ware bent. Jij bent het met wie ik oud wil worden, getrouwd en een gezin hebben. Ik denk altijd aan je. Als ik je een dag niet gezien heb, dan heb ik een dag niet geleefd eigenlijk.. En daarom ..' Je zucht. De tranen komen in Lies haar ogen te staan. Haar hand ligt op tafel, waardoor jij jouw hand op de hare legt. 'Daarom wil ik je vragen of je mijn vriendin wilt zijn..' zeg je stiller. Je haalt het kettinkje uit, en je doet het doosje open. Nu lopen haar tranen gewoon nog sneller naar beneden. 'Natuurlijk wil ik dat. Want als ik eerlijk moet zijn Kevin.. Ik heb de laatste weken ook aan niks anders gedacht dan jou. Eigenlijk wou ik zelf de moed oprapen, om jou te vragen. Maar daar ben ik gewoon veel te verlegen voor. De dag waarop ik jou heb leren kennen.. Daar denk ik nog elke dag aan. En ik zou niks liever willen om me later Mrs Jonas te noemen!' Het komt zo snel uit haar mond, dat het niet ander kan zijn, dan dat ze het meent. Jullie buigen over tafel, maar net voor je haar wilt kussen, besef je iets. Dit is niet echt de handigste plaats om dat te doen. 'Wacht..!' zeg je. Je loopt weg van de tafel, en je rekent vlug af. Je neemt jullie jassen, en je neemt Lies bij haar hand. Je leidt haar me naar buiten. Vanaf dat jullie buiten zijn, beginnen jullie in het wild te zoenen. Dit moment is zo betoverend, je wil dat het nooit overgaat. Natuurlijk weet je ook wel dat dat niet kan. 'Blijf je bij mij, vannacht?' vraag je blozend aan haar. Ze knikt ook, even rood als een tomaat, even rood als jou! Daarna gaan jullie verder met zoenen. Ja, je hebt wel door dat de paparazzi op de loer ligt. Maar precies of je de liefde voor haar wil verbergen. Nog niet voor al het geld van de wereld!

Reacties: