FanFic.nl

Wat als je, je hart volgt.

Ik wil.

Ik wil.

Zo begon het. Het begin van een prachtig sprookje.
Ik was negentien en stond op het punt om te trouwen met mijn eerste echte liefde. Voor en na hem had ik ook wel andere vriendjes gehad maar door één of andere kwam ik steeds terug bij hem. En plots kwam ik tot het besef dat hij de enige voor mij is, de ware.
Ik weet de dag dat hij mij te huwelijk vroeg nog als de dag van gisteren. Het was de vijfde mei van 2OO9. We stapten onze oude vertrouwde cafétje binnen. Ik voelde de hele tijd al dat er iets aan de hand was. Ik had een goed gevoel eigenlijk. Halfverwege de avond, toen iedereen al aardig wat ophad, nam hij mijn hand. Ik lachte lief naar hem. De muziek viel uit en iedereen in het café zweeg plots. Ik keek raar naar Oliver. "Wat is er aan de hand?" Vroeg ik hem. Hij legde een vinger op mijn mond. Ik vroeg niet meer verder en wachtte tot hij iets zei. Of gewoon totdat iemand iets zei. Oliver hielp me van mijn barkruk en zette me op de bar zelf. Hij kwam voor me staan en gaf me een kus op mijn mond. Zijn beste vriend liep naar hem toe en duwde hem iets in zijn hand. Oliver draaide zich naar me toe en deed zijn hand open. Ik zag een ring in zijn hand liggen. Zo'n ring die je uit een automaat haalt. "Weet je nog? De eerste keer dat we samen naar de stad gingen. Toen we zeven waren?" Ik knikte. Hij ging verder. "Dan weet je ook nog dat ik een kwartje op zak had en dat we langs zo'n automaat kwamen waar je een ring uit kon halen. En jij wou zo graag die ene ring met dat plastieken roze 'diamantje' erin." Ik lachte, met mijn tanden bloot. "En ik stak mijn enige kwartje dat ik had in die automaat. Je was zo teleurgesteld toen het niet de ring was die je wou. En om jou op te vrolijken vroeg ik je ten huwelijk." Mijn ogen werden groot en mijn mond zakte geleidelijk open. "Wil je met me trouwen?" Mijn ogen vulden zich met tranen en ik knikte heftig met mijn hoofd. Ik nam zijn gezicht in mijn handen en kuste hem op zijn mond. "Ja! Ik trouw met je." En lach sierde zijn gezicht en ook de mijne.
Die dag vroeg hij me ten huwelijk. En op één juli 2OO9 trouwden we. En die dag is nu 15 jaar geleden en ik ben nog altijd even gelukkig als de dag dat ik met hem trouwde.
Ik trouwde met mijn beste vriend en mijn minnaar.

Reacties: