Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » what if there is no hope » De mens deel 10

what if there is no hope

5 juli 2009 - 0:58

687

0

159



De mens deel 10

ben al bij deel 10 :P schrijf een berichtje

elise POV
Ik lig dagen bewusteloos op me bed te beroert om me te bewegen ik wil niet een vampier zijn ik wil bij niek zijn.. ik zal hem nooit meer terug zien. ik wil dood, maar ik wil de pijn niet weer meemaken. ik kijk voor het eerst weer op. De brande pijn in mijn keel is niet meer te temmen ik moet jagen nu! ik spring uit het raam en neem een sprintje door het bos. Ik stop bij een grote open plek. Ik ruik een grote beer. Ik ren er op af tot dat ik opeens een Lekkere geur ruik. Mijn lichaam draait zich gelijk om en rent op de geur af. De geur is zo lekker op het punt dat ik er 5 m vandaan ben stop ik. 'hallo, is daar iemand' hoor ik een mens zeggen van uit de andere kant van de bosjes. 'shit.. shit, shit shit' 'hallo ben je daar' hij komt op me afgelopen mij lukt het niet om weg te lopen. Mijn benen staan als beton op de grond. 'Hallo' hij haalt de bosjes op zij 'uh hi' zeg ik snel 'wat was je hier aan het doen?' 'een beetje rennen en lopen door het bos . dieren bekijken enzo' 'o, ok ik was gewoon een wandeling aan het maken, mag ik vragen wat je naam is ?' de wind waait langs zijn huid en komt in mijn neus. Hij ruikt overheerlijk maar ik heb niet de drag om hem leeg te zuigen 'uh tuurlijk ik heet Elise' 'mooie naam mijne is Jason, aangenaam' hij lacht naar me terwel ik alleen maar op mijn lip kan bijten 'vind je het goed als ik een stukje met je mee loop'zeg ik verlegen 'tuurlijk' zecht hij verlegen terug wel lopen een stukje en gaan dan ergen zitten 'nou zech waar woon je ?' 'ik ben bij de cullens ingetrokken' hij krijgt grote ogen 'maf ik heb jou nog nooit hier gezien' ik kom ook niet vaak buiten.. eigenlijk kom ik alleen maar in het bos' 'ow vandaar' hij glimlacht even en dan praten we nog een paar uurtjes door tot dat het tijd is om naar huis te gaan. Als ik bij het huis aan komt staan de Rosalie, Alice en Renesmee. Alice komt naar mij toe gehuppelt 'EN???' 'wat en?' 'hoe was hij..?' 'ow jason bedoel je' 'we willen alles horen van het begint tot het eind tot elk detail. Ik loop naar hun toe en vertel alles van heel de avond. Van zijn geur, van zijn groene ogen tet en met wat we gezecht hebben.'echt, wat vind je van hem' Renesmee is helemaal in het vrhaal ophgegaan 'hij is gewoon aardig ik kan goed met hem praten maar meer is hij niet . Ik hou van Niek en dat zou nooit veranderen.' 'kom Elise Esmee heeft een verassing' alice springt op en trekt me mee naar de woonkamer. daar staan Esmee en Carilise 'Elise vandaag is Elezar weer terug gegaan dat weet je en onderweg viel ons oog op dit we hopen dat je het leuk vind' carlise geeft het aan me. Het is een envelopje. Ik open het envelopje en haal er een kaartje uit ik draai het kaartje om en ik schrik me kapot 'Dit hadden jullie niet moeten doen het is veel te duur' 'we zagen hoe leuk jij foto's maken vond en toen dachten aan een mooie plek waar je foto's kan maken'zecht Esmee'..maar parijs' zech ik ongelovig terug 'De stad der liefde en romantiek' andwoord ze rustig 'Het geld maakt ons ook niet uit we hebben toch genoeg. Een baan als doktor verdient goed' Carlise knipoogt naar me. Dan kijk ik beter naar het kaartje.. het kaartje is alvoor morgen. Naja heb ik ook weer wat te doen. Voordat ik mijn koffer pak neem ik Alice mee naar de keuken' Alice als Jason lang komt wil je dan asj.. asjeblieft zeggen dat ik op reis ben voordat Emment open doet en hem vooraltijd weg jaagt' ze knikt en we beginnen allerbij te lachen. Ik loop naar mijn kamer en pak mijn koffer, want ik ga naar parijs .


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.