FanFic.nl

perseverance

Perseverance [4]

'Bill ..?' Ik keek hem aarzelend aan.
'Tom?'
'Nee.. Fien'
'Oh' Was dat teleurstelling?
Er viel een stilte.
'Waarom lig je daar?'
'Zomaar'
'Oke.. Ga je dan rechtstaan?'
'Goed idee.'
Hij stelt zich recht en klopt zijn kleren af.
'Dag Fientje.’ Ik kreeg een warm gevoel in mijn buik. Fientje, wauw.. Dat heeft nog nooit iemand tegen mij gezegd.
'Dag Bill, gaat het?'
'Ja met jou?' Zo een ‘gaat het’ bedoelde ik niet. Ik was eigenlijk een subtiele hint aan het geven zodat hij zou zeggen waarom hij daar ‘zomaar’ lag, maar ik slikte die vraag in en gaf glimlachend antwoord: 'Ook'
Hij grijnsde en zei:' Ik had jou weerzien toch net iets anders verwacht'
Ik giechelde. Samen liepen we over het schoolplein naar het bankje met de geschiedenis.
'Gatver!’ Bill trok een vies gezicht,’Die Cola ligt hier nog steeds!'
'Eigen schuld dikke bult' en ik trok mijn beste angel face.
'Echt niet! Jij hebt die cola gemorst '
'Ja maar jij liet me schrikken' en ik prikte met mijn wijsvinger op zijn borst.
'Ja oke , maar..'
'Geen maar, ik heb de discussie gewonnen!'
'Wacht maar Fien, wacht maar.' en hij stak zijn tong uit.
'Oja Bill’ veranderde ik van onderwerp,‘ik heb mijn iPod bij'
'Yes! Kom na school hierheen, dan gaan we samen naar mijn huis waar we er muziek op gaan zetten.'
Even keek ik hem verbaasd aan. Ik.naar.Bill's.huis? Sjonge jonge..
'Oke.. Das goed, en nu moet ik wel mijn kluisje nog doen.' Ik draaide mij om richting schoolhal, toen Bill riep: 'Wacht , ik ga mee !'
'Ook goed' zei ik grijnzend.
Terwijl we naar mijn kluisje liepen zat ik vrolijk te kletsen over koetjes en kalfjes, toen Bill mij onderbrak.
'Nooit gedacht dat jij zo mondig ging zijn Fien'
'Zie ik er dan niet mondig uit?'
‘Nuja-‘
‘Dan zal ik dat opvatten als een compliment.’ Onderbrak ik hem.
'Je bent me der eentje.' lachte hij zijn tanden bloot.
'Aha, wie dat we hier hebben!'
Ik draaide met mijn ogen. Hello guys , meet Stefan. Meest gehate persoon in mijn wereld.. als je mezelf niet meetelt.
'Billie en Dikkie! Wat een-' De bel rinkelde en verstoorde Stefan’s belovende toespraak.
'Saved bij the bell' fluisterde Bill, waarop ik in een giechel bui uitbarstte.
‘Ik moet naar lokaal 220’ zei Bill, ‘Jij?’
‘Naar lokaal 108’
'Oh.. dan zie ik je straks aan de Colabank Fientje!' Riep Bill nog voor hij naar zijn klaslokaal liep.
Ik wou Bill zijn voorbeeld volgen, maar Stefan belemmerde de weg. Oh. Hij bestond ook nog.
'Heb je een date met Billie?'
'Rot op Stefan.'
'Nou nou Dikkie.'
'Ik heet Fien.'
'Ik denk dat ik het bij Dikkie hou.'
Ik zuchte. No-liver!
'Laat me door alstublieft.'
'Geraak je er niet tussen.. Dikkie?' schaterlachte hij.
Ha-ha-ha. Grapjas.

De dag ging tergend traag voorbij, maar uiteindelijk na het laatste les uur Frans was het zover. Ik deed vlug mijn boeken in mijn kluisje en ging naar de plaats die we het Colabankje hadden gedoopt, waar Bill stond te wachten.
'Hoi Fien' begroette hij mij.
'Dag Bill'
'Hoe was je dag?'
'Langzaam'
'Haha, Join the club'
'Hoe gaan we naar je huis?'
'Wel, we kunnen fietsen zonder fiets, of we kunnen te voet gaan wat veel te ver is, of we kunnen wachten op de bus die binnen een half uur komt.'
'Hmm. Ik prefereer het fietsen zonder fiets.'
'Dat was een een kind of joke van mij.'
'Praatte je nu net Engels met Nederlands?'
'Ja, dat waren mijn twee laatste les uren, en dat zorgt voor verwarring.'
‘Oke, maar, ik heb een fiets?'
'Oke, dan gaan we met de fiets. Maar ik ga fietsen en jij achterop.'
'Bill , dat gaat toch helemaal niet.'
'Waarom niet?' En hij keek mij met die grote bruine ogen aan.
'Ben je daar weer. Alsof je het niet ziet.'
'Wat niet zien?'
'BILL!'
'Oke oke , jij mag fietsen.'
'Dankje.'
'Alsjeblieft.' Hè?

'Oke, zit je goed?' vroeg ik over mijn schouder naar Bill
'Het bagage rek is hard.' Zei hij klagend.
'Buiten dat het hard is?'
'Ja, dan zit het wel lekker.'
'Oke , hier gaan we , 3, 2 , 1' Ik zette af en begon te fietsen.
'Je moet me wel de weg wijzen he, ik ken dit deel van de stad helemaal niet.'
'Oke, over de brug, bij de 2 lichten rechts af, en dan de hele tijd rechtdoor.'
'Oke, dat onthou ik wel.'
'Je zal wel moeten.'
'Waarom? Jij bent er toch?'
'Ja, maar ik zeg het maar één keer.'
'Je bent precies mijn leraar.'
'Ben ik ook.'
Oke. Dat had hij niet moeten zeggen. Ik kreeg de slappe lach, en brulde het uit.
'Fien! Pas op! Je zit op een fiets en en en ik ben mijn leven nog niet beu!'
'FIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEN !'
Bam boef plof. Daar lagen we in de berm.
'O mijn god’ ik schudde van het lachen,’ik ga dood!’
Mijn buik deed pijn van het lachen, Dit was zí² veel te grappig!
Bill zat me een tijdje stomverbaasd aan te kijken, en begon uiteindelijk ook te lachen.
Zo lagen we daar, allebei met de slappe lach, op de grond, in de berm, op weg naar Bill's huis.

Uiteindelijk zijn we zonder kleerscheuren thuis geraakt. Na 2 glazen Cola zaten we voor de computer op Bill's kamer met mijn iPod.
'Hmm. Oke, ken je Green day ?'
'Nee'
'Billy talent ?'
'Nee'
'Zebrahead ?'
'Nee'
'Three doors down , Three days grace ?'
' Nee en ... Nee'
'Ken je eigenlijk wel iets ?'
'Uhm.. Nee ?'
'Je kent , Nirvana , toch ? Plieees , ken Nirvana !'
'Is dat niet diegene die .. uhm .. Nee.'
'Wat?’ Hij kijkt mij raar aan,’Je kent Nirvana niet? Ken je klassiekers! Oke. Dit wordt een snel cursus Nirvana vrees ik.'
'Oke!' piepte ik en begon aandacht naar Bill zijn uitleg te luisteren.
'Dus, het was een rock groep uit de jaren negentig. Je hebt Kurt cobain, songschrijven , zanger gitarist en mijn held. Dan heb je de bassist, Krist Novoselic, De drummer Dave Grohl, en last but not least, Pat Smear de andere gitarist. Ze worden beschouwd als de meest succesvolle en invloedrijke band uit de jaren negentig.'
'Oke, dat was een boterham. Maar, ze zien er mij wel leuk uit.'
Hij glimlachte. 'Dus, ik zet wat muziek op je iPod, en dan kun je thuis eens luisteren wat je leuk vind.'
'Oui chef !'
'Voila si sa. Wil je trouwens eens kijken op de gang?'
'Oke.’ Ik open de deur en staarde in een lege gang. ‘Hij is op slot.’
'Kan je de deur op slot doen?'
'Ja.. Waarom?'
'Uhm..' Hij keek mij een beetje beschaamt aan, en deed het raam open. Ondertussen viste hij een pakje uit zijn zak, dat verdacht veel leek op iets wat ik kende.
'Wat ga je .. O mijn god! Je rookt?!' Ik keek hem ongelovig aan.
Ik had veel dingen verwacht, maar dit stond toch wel onderaan op het lijstje.
'Ik.. Nu ja .. Eigenlijk niet .. maar eigenlijk .. Ja oke, ik rook. Maar ik kan het echt niet helpen. Mijn broer en ik hebben een paar maanden geleden eens geprobeerd.. en ik kan stoppen.'
'Ik zal je helpen.'
'Echt?' Hij keek me aan en doofde zijn sigaret.
'Ja, echt.'
'Dankje.'
'Bill?'
'Ja..?'
'Wil jij mij ook helpen?'
'Natuurlijk'
'Laten we samen opnieuw beginnen..'
'Samen?'
'Samen.'

Reacties:

1 2 3 4

DreamWriter zei op 24 april 2010 - 11:11:
Miih.
Ik wou dat ik het ook kon.
Zomaar tussen de fietsen liggen omdat ik daar zin in heb.
Even vrolijk schrijven als Ari.
Evengrote fan zijn van Nirvana.

Maar dat kan niet.
Wantikmoetverderlezen.
Val ik in herhaling? Dan moet het toch waar zijn.

Zoef

Kayley zei op 14 nov 2009 - 22:29:
Omg, ik lag strijk bij dit stuk. x'D
Vooral bij de:

'Hmm. Oke, ken je Green day ?'
'Nee'
'Billy talent ?'
'Nee'
'Zebrahead ?'
'Nee'
'Three doors down , Three days grace ?'
' Nee en ... Nee'
'Ken je eigenlijk wel iets ?'
'Uhm.. Nee ?'
'Je kent , Nirvana , toch ? Plieees , ken Nirvana !'
'Is dat niet diegene die .. uhm .. Nee.'

En tot daar mijn quotsel, want ik wil verder lezen.
En Fien en Bill zijn samen heel lief

lOveYouX zei op 20 juli 2009 - 23:54:
zwijg aub over een stefan!!

realchick zei op 18 juli 2009 - 14:36:
verder<3
echt een amazing verhaal :]

AnotherZero zei op 18 juli 2009 - 14:12:
Nirvana Nirvana Nirvana <3
sorry (;
ily weetge
& nu hebde 13 reacties.
het dubbele van mij
maar uw verhaal is dan ook dubbel zo goed <3