FanFic.nl

Het begin maar nooit het einde.

2 naar de markt.

(Heden)

Alice kwam de kamer binnen gelopen,’he ik dacht dat je zowat sliep’ zegt Alice lachend. Ik glimlach even,’nee ik kan niet meer slapen sinds’ zeg ik maar het laatste zei ik maar niet.’Waar dacht je aan?’ Vraagt Alice.’Gewoon aan mijn verleden ik dacht aan mijn ouders en zusje en broer terug, en mijn ontmoeting met Edward’ zeg ik. Ze ging zitten,’vertel het mij jou verhaal’ zegt Alice. Alice luisterde naar mijn verhaal.

(Verleden)

De volgende dag, ging het al beter met mijn enkel, en ik liep gewoon weer soms deed het pijn maar ik negeerde het!
Ik ging samen met mijn zusje in de middag naar de markt toe in ons dorpje, er was altijd Woensdags markt.’Louisa gaan we suikerbrood halen?’ Vroeg Marie vrolijk. Ik glimlachte even,’ja natuurlijk’ zei ik lachend. Samen liepen we naar het dorpje toe, en daar was het al druk geworden,’ah Miss Bennet’ begroette Meneer Black vriendelijk.
‘Goedemiddag meneer Black’ zei ik vriendelijk. Marie begroette hem ook netjes,’wat gaat u vandaag doen Miss Bennet?’ Vroeg meneer Black. Ik keek hem aan,’ik en mijn zusje gaan naar de markt’ zei ik.’Veel plezier’ zei meneer Black. En toen liep hij verder, met zijn paard. Hij zat er niet op maar hij liep naast zijn zwarte paard.
‘Zou ik van vader een eigen paard mogen hebben?’ Vroeg Marie. Ik keek haar aan, ze was net 10 geworden,’misschien’ zei ik. Als we aankwamen liepen we eerst naar de groente kraam,’goedemiddag wat wilt u hebben?’ Vraagt de man vriendelijk.’Twee sla en wortelen’ zei ik. Hij pakte het voor mij in, ik betaalde netjes, en zo liepen we verder. Als we suikerbrood gekocht hadden, zag ik Edward staan, wat is hij toch prachtig,’naar wie kijk je Louisa?’ Vroeg Marie nieuwsgierig.
Ik keek haar aan,’die meneer hielp mij gisteren naar huis brengen toen ik gestruikeld was’ zei ik. Ze keek mij met grote blauwe ogen aan,’dus hij is je held’ zei Marie. Ik lachte even,’ja’ zei ik lachend. Toen zag Edward mij staan, hij liep naar ons toe,’goedemiddag, Miss Bennet’ zei Edward beleefd.’U ook meneer Cullen’ zei ik lachend. Hij glimlacht even,’meneer waarom bent u zo wit?’ Vroeg Marie nieuwsgierig. Ik keek haar boos aan,’dat hoor je niet te vragen Marie’ zei ik boos. Edward lachte even,’omdat ik gewoon zo geboren ben’ zei Edward. Ik keek hem aan, ik dacht dat hij boos zou zijn!
Maar juist hij glimlachte gewoon, ik kreeg een raar gevoel van binnen. Zou ik verliefd op hem worden? Ik kon hem pas.’Mag ik jullie vergezellen om een drankje te gaan drinken’ stelde Edward voor. Ik keek naar Marie.’Mag ik wijn?’ Vroeg Marie opgewonden. Ik moest even lachen,’nee Marie dat mag je niet je bent nog te jong’ zei ik lachend. Edward lachte ook om de reactie van Marie!
‘Maar ik ben al 10’ zei Marie. Ze sloeg demonstraties haar armen om haar heen,’je mag ook kinderwijn hebben’ zei Edward. Dan klaarde ze even op,’bestaat het dan?’ Vroeg Marie.’Ja en schijnt heel lekker te zijn’ zei Edward met een knipoog. Ik moest even lachen. Dan liepen we naar het stam kroegje van ons dorp toe, we gingen aan een tafeltje zitten bij het raam, Edward keek mij even aan, wat had hij mooie ogen!
‘Doe maar een limonade’ zei Edward.’Doe mij maar een wijn’ zei ik met een glimlach.’Doe maar voor mij ook’ zei Edward. Ik moest glimlachen waarom wist ik niet! Marie keek uit het raam, en ik ook, ik zag een meisje staan ze zag er erg arm uit, ik kreek medelijden met dat meisje. Ik keek naar Edward,’zielig voor dat meisje’ zei ik zachtjes. Edward keek mij aan,’ja maar het is zo Louisa’ zei Edward. Ik knikte even, toen bedacht ik mij ik gaf haar het suikerbrood. Ik stond op en liep zonder wat te zeggen naar buiten toe. Ik liep naar het meisje toe, ze zag er vies uit, ze had zwart krullend haar en donker bruine ogen,’hallo meisje hier heb je wat te eten’ zei ik tegen het meisje. Het meisje keek mij aan,’echt?’ Vroeg het meisje.’Ja’ zei ik. Ze keek mij erg dankbaar aan, ik brak het suikerbrood in de helft gaf de andere helft aan haar mee,’dank u’ zei het meisje. En ze rende weg. Ik liep weer naar binnen toe, ik zag mijn glas wijn al staan, Marie was druk aan het praten met Edward. Ik glimlachte even. Na een uur te hebben gepraat moeten wij gaan,’we moeten naar huis toe voordat moeder boos word’ zei ik. Marie zuchtte,’nu al?’ Vroeg Marie.’Ja’ zei ik met een glimlach. En we stonden op, ik wou wat neerleggen,’ik had al betaalt’ zei Edward.’Dank u’ zei ik. En we liepen naar buiten toe,’staat u mij toe om mee te lopen met mij’ zei Edward. Ik keek hem aan,’ik moet namelijk ook die kant op’ zei Edward lachend.’Oh oke’ zei ik. En zo liepen we onderweg naar huis toe,’waar woont u?’ Vroeg ik. Edward keek mij even aan,’in het bos’ zei Edward.’Oke lijkt mij mooi en rustig wonen’ zei ik. Edward lachte even,’is het ook’ zei Edward. En als we aangekomen waren, namen we afscheid, van elkaar en ik en Marie liepen naar huis samen met het bootschappen, vader komt de hal binnen gelopen,’waarom waren jullie zo lang weg gebleven?’ Vroeg vader. Ik keek hem aan, ik zag dat hij bezorgt was,’eh we kwamen een goede vriend tegen en toen gingen we in de stamkroeg even wat drinken’ zei ik. Vader keek mij even aan,’oke hoe heette die jongen?’ Vroeg vader.’Edward Cullen’ zei ik. Hij keek mij even aan,’ah die ken ik wel zijn vader is een goede dokter’ zei vader. Ik glimlachte even.
De avond viel, en we zaten met het hele gezin aan tafel.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.