Hoofdcategorieėn
Home » Overige » Robert || She's my child too || Pattinson [18+] » She's my daughter, not yours
Robert || She's my child too || Pattinson [18+]
She's my daughter, not yours
Leda’s Point Of View.
“ Mammy, mammy kon”¯ Jamie’s stem sierde de hele gang van het gebouw. Gekleed in haar lievings kleedje ging ze met haar kleine beentje de trap op. Ze had veel moeite omdat de trappen te hoog voor haar waren. Ze hield zich vast aan de leuning en ging zitten op één van de treden.
“ Ben je zo snel moe”¯ Een lach speelde zich op haar kleine gezichtje toen ik dat vroeg. Ik nam men handtas en ging naast haar zitten. Haar mooie kleine krullen danste in het rond toen ze naar me keek. Een lieve glimlach sprijde zich op haar lippen.
“ Ik hou van je mammy”¯ Dat zei ze wel honderd keer per dag en dat maakte me de meest gelukkigste jongevrouw in de wereld. Haar kleine handje nam men vinger vast en ze zette zich recht. Ze trok aan men arme, om te tonen dat ik recht moest staan.
“ Kom, we gaan naar papa”¯ Hier kwam het, ik zou Robert Pattinson na drie jaar weer zien. Hij had men vader gecontacteerd om te zeggen dat hij ook voor Jamie wou zorgen. Ik ging dat echt niet laten gebeuren. Hij heeft de gezin de hij ooit had kunnen hebben weggooid en ik ga hem zeker niet in de beurt van Jamie laten.
“ Mammy sneller”¯ Soms snapte ik niet dat dit meisje zo energiek kon zijn. Ook al was ze maar drie jaar oud, ze wist altijd sneller dan mij te zijn. Op het einde van te lange trap, zag ik een gang. Ik nam Jamie hand en stapte we op ons gemak naar de laaste duur aan de linker kant. Lichtejes klopte ik op de deur en samen met Jamie stapte we naar binnen.
Robert’s Point Of View
Een schattige klein meisje stapte de kamer binnen. Ze keek verlegen rond terwijl ze iemands hand vasthield. Daar stond Leda, met haar prachtige bruin haren samen opgepakt. Ze had een bruin achtig kleedje aan en die hogen hakken van haar waren gewoon de finishing touch. Ik geloof dat het kleine meisje, ik bedoel mijn klein meisje, Jamie was. Anthony, de vader van Leda had me dat vertelt. Rustig kwam Leda op de zetel tegenover me zitten met kleine Jamie op haar schoot.Jamie was aan haar ketting aan het prusten
“Ik ben blij dat je kon komen”¯ Haar ogen schoten naar men gezicht toen ik dat zei. Er was geen spoor van emotie te bespeuren en ze bleef maar met jamie spelen. Wel, dat had ik zeker verdient, na alles wat ik haar aangedaan heb. Ik keek naar men advocaat, die nu ging beginnen praten.
“Zo, juffrouw Crawford, het plan is eigelijk dat jij en meneer Pattinson samen voor jullie kind gaan opvoeden. We zeggen tegen de pers dat Robert nooit wist dat jij zwanger was en nu dat hij het weet, dat hij voor jullie dochter en jouw wil zorgen.En daarom zullen jullie ook samen gaan wonen”¯ Gelukkig zei hij alles op een subtile manier, maar ik wist zelf wel dat Leda het hier niet bij zou laten.
“ Ten eerste, het kind heeft een naam, Jamie. Ten twee het is mijn kind en ten derde er is geen sprake van dat wij gaan samen wonen.”¯ Haar stem was droog, hard en pijnelijk. Ze keek naar Jamie die haar kleine hoofdje op Leda’s borstkast liet rusten.
“ Leda, alsjeblieft, ik wil er voor Jamie en jouw zijn”¯ Men stem was smeekend. Ik meende het echt ik wou er voor haar en Jamie zijn.
“ Waar was jij toen ik men ziel uit men lijf moest persen om Jamie eruit te krijgen, waar was je toen ze haar eerste woorden zijn of toen ze haar eerste stapjes zette. Jij was niet degene die om drie uur ’s nachts moest opstaan omdat ze begon te wenen. Waar was jij toen ze voor het eerst naar school ging of wanneer ze haar eerste verjaardag vierde”¯ Tranen verlieten haar prachtige zwarte ogen en ze zette haar recht, met Jamie in haar handen.
“Als één van jullie ook maar één stap in men dochters richting zet, dan sleep ik jullie allemaal voor de rechter, begrepen”¯ Haar vuurse woorde vulde de kamer en ze zette Jamie neer. Men ogen gefocusd om het kleine meisje, zag ik dat ze in de war was.
“Mammy, ben je boos”¯ Leda keek haar lief aan en naam haar weer in haar armen.
“Neen, natuurlijk is mama niet boos op jouw men lieve schat, wil je samen een ijsje gaan eten”¯ Haar stem was lief en zoet. Ze droeg Jamie tot aan de deur en zette haar daar neer. Ze gaf mij nog een vuurse blik en sloeg de deur achter haar zo hard dicht dat de glazen op tafel begonnen te trillen.
Reacties:
Melding please