FanFic.nl

geheimen bij de waterval

geheimen bij de waterval(1)

ik zit op de fiets en rijd naar mijn eigenplekje.

het is al een tijd geleden dat ik er ben geweest.

ik heb ook een tijd gehad met weinig dingen om over na te denken,alles ging zoals het altijd gaat,

maar nu had ik in 1 keer zoveel dingen om over na te denken.

dan moet ik gewoon alleen zijn.

ik fiets verder en kom nu van een drukke weg naar een zandpaadje. die loopt door het bos en ik zie bomen die meedansen met de wind die een mooi liedje speelt ,het lied van de natuur.

ik kijk om of er iemand is en stap af,

daar is het de boom waar ik altijd langs moet gaan.

in die boom zitten zoveel dieren ,maar ze komen alleen als ik er ben.

ik roep ik ben er!!

en daar komt een eekhoorntje ik zie het meteen dat is mijn lievelings,staartje noem ik hem,ik herken hem zo hij heeft een langere staart dan de anderen.

ik groet hem en hij komt naar mij toe.

dag zeg ik tegen hem, en geef hem een beukenoot.

ik ga weer!!!

ik volg mijn pad, langs alle bomen ik weet de weg uit mijn hoofd.

daar is het de plek.

het is mijn plek,waar ik altijd na kan denken en dichten.daar houd ik van.

het is een open plek met een waterval.

met de mooiste bloemen,ik weet niet hoe ze heten maar ze zijn het mooist!!!

ik ga zitten op de rots en pak mijn schrift er bij.

en begin te schrijven en te denken hoe ik alles moet gaan oplossen.

ik wordt zo kriegel van die meid.

ik ben al een jaar op haar ,

maar durf het niet te zeggen.

ze is zo leuk, maar eigenlijks kan dat niet meisjes met elkaar,en eerst waren wij vrienden ik en lianne

maar nu is het voorbij.

ik durfte niks meer tegen haar te zeggen en zei altijd domme dingen als ik haar zag.

ook gedroeg ik me raar vond ze.

maar we waren eerst bff's maar nu is dat over.

door mij,door mijn liefde voor haar.

ik wou haar uit het hoofd zetten.

maar dat lukte niet.

en ik zat zo in de knoop met mezelf.

ik voelde echt wat voor haar,

ik voelde me gelukkig als ze bij me was en tegen me praatte, ookal zei ze iets rots.

maar nu zitten we alleen nog maar bij elkaar in de klas en we gaan al een paar maanden niet met elkaar om. ik heb er wel eens over nagedacht om uit de kast te komen. maar dat heb ik maar niet gedaan.

iedereen reageert dan zo raar.

alsof je een monster bent.

terwijl je er niks aan kan doen.

ik ben gewoon zo en ja ik vind een meisje leuk nou en.

maar toch had ik er de moed niet voor.

en dan nog wat, ik was gister avond om 11 uur ofzo

nog naar de wc en weetje wat ik hoorde?

mijn vader heeft wil als arts in afrika gaan werken, daar hebben ze nog mensen nodig zei hij.

en wat ik ook weet is dat mijn moeder en vader het al een paar maanden wisten maar nu was het definitief. hij zou over een paar maanden vertrekken naar zuid-afrika, ik stond echt met open mond en kwam meteen de woonkamer binnen en kwam in mijn vaders armen. maar pap waarom ga je weg?

mijn vader keek me lief aan en zei.

heb je alles gehoord?

ja zei ik , en papa vertelde alles .

waarom hij dat deed en waneer en dat dat maar een jaartje zou zijn en dat ie daardoor een ervaring rijker zou zijn enzo, en hij hield superveel contact zie hij. ik wist dat wel en ik was blij voor papa

het leek me wel interesant werk en hij kon daarmee kinderen helpen, maar ik zou hem zo missen.

met wie kon ik anders uren lang kletsen over dingen,

en fietstochten maken.

maarja,het was pas over een paar maanden

maar toch. je maakt wel veel filmpjes he?

zei ik , ik wil wel zien hoe het daar is.

tuurlijk zie papa.

en bel elke week, jah tuurlijk zie hij.

ik hou zoveel mogelijk contact en blijf gezond,

beloof dat er niks gebeurt.

mijn vader is een goede arts en weet wat hij doet,

hij werkt in een groot ziekenhuis en is het hoofd daarvan. mijn vader hield van mensen en maakte ze graag beter, ik kwam wel eens kijken bij hem en vrolijkte hem dan wat op.

en ik zag dat hij een druk werk had.

hoe rustig en relaxed hij thuis is hoe druk en gestresst hij is op het werk.

maar hij heeft een hart van goud.

mijn moeder is heel anders,

het is een druk vrouwtje en wordt erg snel boos.

ook is ze altijd met het huishouden bezig.

en een band heb ik niet echt met haar,

niet net zoals mijn vader.

met mijn moeder heb ik vaak ruzie en als mijn vader er niet is, dan is het geen pretje,dan mept ze me soms wel. en 1 keer sloot ze me op in de schuur tot mijn vader thuis kwam.

mijn vader merkt er niets van.

ik dacht dat het normaal was maar laatst had ik gelzen dat dat mishandelen heette.

ik dacht dat mijn moeder gewoon strenger was dan anderen,maar jah mijn vader is er nog.



en nu besef ik me het ,hij gaat weg en dan ben ik alleen met mijn moeder, dan gaat ze me altijd slaan.

ooohhhhhh......

Reacties: