FanFic.nl

Sing it Out!

Proloog

'Lieverd, je taxi is er!' hoor ik plots roepen. Ik neem mijn bagage klaar en zet ze buiten. De taxichauffeur helpt me even inladen en dan neem ik snel afscheid van mijn ouders.
'Doe je wel voorzichtig?' zegt mama ongerust.
'Ja ja mam, natuurlijk!' zeg ik op een zaagtoontje en geef mijn ouders nog snel een zoen en een knuffel.
'Veel plezier en vergeet niet te bellen van zodra je er bent!' roept papa me nog na.
'Nee, ik zal het niet vergeten!’ Ik stap de taxi in, zwaai nog even naar ze en al snel zijn ze uit het zicht verdwenen.

Opgelucht ga ik zitten op één van de vele plaatsen in de trein. Het zal nog wel een tijdje duren, een uur ongeveer vooraleer ik er ben. Mijn naam is Noa trouwens, Noa Demeyer. Ik ben zeventien maar in maart vier ik mijn achttiende verjaardag. Ik ben een echte mix van beide ouders. Ik heb de helder, groene ogen van mijn moeder en het lange, kastanjebruine haar van mijn vader. Ik studeer aan het conservatorium in Londen. Dat doe ik trouwens al vijf jaar. Al van kleins af aan heb ik maar één grote droom: singer/songwriter worden. Daarom wilde ik ook zo graag naar het conservatorium, maar dat liep niet van een leien dakje. Mijn ouders vonden dat ik veel te slim was en muziek,... daar zou je toch nooit ver mee komen. Volgens hen moest je al heel erg goed zijn om door te breken. Toch was dat het enige wat ik wilde, geen uren en uren voor mijn boeken zitten. Zingen dat is het belangrijkste in mijn leven. Ik kan gewoon niet zonder. Uiteindelijk hebben mijn ouders toegegeven en na een tijdje accepteerden ze het. Ik zou toch nooit een dokter of advocaat worden. Ik was geboren om op een podium te staan. Ik was anders. Net zoals al die andere op het conservatorium. Iedereen heeft daar wel zo zijn talent: zingen, dansen, drama, muziek, kunst. Het is de enige school waar al dat moois tot leven komt, tenminste dat vind ik toch. Vele mensen bekijken onze school maar raar. Maar dat kan mij niets schelen. Ik vind het altijd leuk om terug te keren naar school. Zoals vandaag dus, mijn eerste schooldag van het nieuwe schooljaar. Eigenlijk ben ik wel blij dat het weer school is, ik ben niet zo een vakantiemens. Zeker niet nu het mijn laatste jaar is en ik weet dat er een aantal fantastische opdrachten te wachten staan. Niet alleen het bezig zijn met muziek laat me zo van het school jaar houden, ik heb ook geweldige vriendinnen en de sfeer is er gewoon fantastisch. Aan onze school grenst een internaat, daar verblijven de meeste studenten gedurende het schooljaar. Al mijn vrienden en ik ook trouwens, want de school ligt veel te ver van huis. In de vakanties ga ik wel weer terug, maar voor de rest breng ik het hele jaar dus op school door. Ik ben benieuwd hoe mijn allerlaatste jaar er zal uitzien.

Reacties: