FanFic.nl

Bonnie & Clyde

Hoofdstuk 23

In het ziekenhuis loopt David te ijsberen over de gang. Hij moet even wachten alvorens hij bij de dokter binnen mag. Hij maakt zich grote zorgen om zijn vrouw. De tweede operatie heeft uren geduurd en in de tussentijd was er niemand die hem iets kon zeggen. De zuster kwam hem net vertellen dat hij hier op de gang mocht wachten op de dokter die Natalia geopereerd heeft.
“Ze ligt nu op de uitslaapkamer en de dokter is onderweg”� deelt de zuster hem mede. Hij knikt in gedachten verzonken en begint de gang op en af te lopen. Duizend gedachten gaan door zijn hoofd.
Hij kijkt verbaast op als hij ineens iemand voor zich ziet staan.
“Mr. Miller? ”� vraagt de arts hem een hand toestekend.
“Ja, dat ben ik. Dokter hoe is het met mijn vrouw? Is het gevaar nu geweken? Kan ik nu naar haar toe?”� De arts gaat hem voor naar zijn spreekkamer en gebaart hem te gaan zitten. Als hij zelf plaats heeft genomen begint hij uit te leggen.
“Uw vrouw had een tweede ontsteking zoals we eerder al vermoeden. Tijdens de eerste operatie is deze blindendarm echter gesprongen en moest we de gehele buikholte schoon maken. Dit is heel grondig gebeurd maar heeft toch tot nieuwe ontstekingen kunnen leiden. Daarom heeft deze operatie langer geduurd dan verwacht.”�
“Komt het wel nog goed met mijn vrouw?”� vraagt David gespannen. De arts knikt hem bemoedigend toe.
“Ik denk het wel Mr. Miller. Wij hebben gedaan wat we konden om alles te verwijderen. We moeten er echter wel voor waken dat er niet toch weer complicaties de kop opsteken. Uw vrouw is nu op de uitslaapkamer en zodra ze wakker is mag u naar haar toe.”�
David haalt opgelucht adem.
“Dat zou ik fijn vinden”� zegt hij dan. De dokter kucht en vervolgt zijn verhaal.
“Mr. Miller, we hebben nog iets ontdekt en ik weet niet of u en uw vrouw al op de hoogte zijn. Maar u vertelde het mij in ieder geval niet voor ze de operatiekamer in ging.”�
“Wat heeft u ontdekt”� onderbreekt David de arts.
“Mr. Miller wisten u en uw vrouw dat er een baby op komst is?”� David staart de arts aan. Hij kan niet bevatten wat hij zonet gehoord heeft.
“Mr. Miller?”�
“Nee, dokter dat wisten wij niet. Maar kan die narcose dan geen kwaad voor de baby, is alles goed met de baby?”� Davids hersenen werken op volle toeren. Aan de ene kant is hij over bezorgd over Natalia en nu blijkt dat hij ook nog zorgen mag hebben over hun kind. Vertwijfelt strijkt hij een hand door zijn haren.”�
“Mr. Miller, de baby maakt het naar omstandigheden goed. Ik denk dat we eerst moeten zien dat uw vrouw weer een beetje beter is. Daarna kunnen we nog enkele onderzoeken doen. En tot die tijd…….”�
“Dr. Polini met spoed naar OK 5”� klinkt uit de ziekenhuis intercom. David springt verschrikt op dat is de OK waar Natalia net geopereerd is. De dokter is al bij de deur mompelt iets van momentje, wacht u alstublieft even op mij.
David wordt bijna gek. Waarom moet de dokter terug naar het OK. Zijn er toch nog complicaties? Wordt hij opgeroepen voor Natalia? Hij loopt de gang weer op en gaat opzoek naar een zuster.
“Mr. Miller alstublieft gaat u zitten. De dokter komt zo snel mogelijk bij U terug.”�
“Ik wil niet zitten ik wil weten wat met mijn vrouw aan de hand is. Ik ga nu wel richting OK en wacht daar wel op Dr. Polini.”� David stuift weg en de zuster probeert wanhopig de man bij te houden en op andere gedachten te brengen. David is echter sneller en al snel beent de zuster het niet meer bij. Als hij de OK aankomt wordt er net een bed met een heleboel slangen en apparatuur naar buiten gereden. David overziet gelijk te situatie.
“Natalia”� roept hij geëmotioneerd. De zuster heeft hem nu weer ingehaald.
“Mr. Miller alstublieft, komt u even met mij mee. De dokter zal u zo weer te woord staan”� probeert de zuster. David schudt zijn hoofd en zoekt de ogen van de arts.
“Mr. Miller, we brengen U vrouw nu naar de intensive care en zullen haar daar goed in de gaten houden.”�
“Waarom is ze nog niet wakker? Ze lag toch al op de uitslaap kamer?”� roept David bezorgt uit.
“Mr. Miller we hebben het er dadelijk over. Gaat u nu maar even met de zuster mee….”�
“Nee, ik wil nu weten waarom mijn vrouw niet wakker is? Schreeuwt hij dan onbeheerst. De dokter kijkt hem aan en vertelt hem dan: “Uw vrouw ligt in coma. Komt u maar even met mij mee dan praten we er even over.”� Tranen lopen over Davids wangen. Zijn handen ballen zich tot vuisten. Dit is te verschrikkelijk voor woorden. Iets breekt in hem. Hij kijkt even naar Natalia en volgt dan de arts naar zijn spreekkamer.

Sebastien en Urs zijn druk in de weer over de ontvoering en de bankoverval, als Urs ineens iets invalt.
“Chef ik had het laatst met u erover dat ik wel gelijkenis zag tussen die overvaller van de laatste overval en die van Bonnie en Clyde.”� Seb kijkt Urs overdondert aan.
“Verhip, dat klopt inderdaad en daar zijn we op één of andere manier niet meer verder op ingegaan”� zegt Seb zich omdraaiend naar zijn prikbord. Hij fronst zijn wenkbrauwen.
“Weet jij toevallig waar die compositietekeningen zijn gebleven?”� Urs haalt zijn schouders op. “Misschien had iemand ze nodig en heeft ze meegenomen”� suggereert hij.
“Wie had er van het weekend dienst?”� vraagt Seb richting de planningslijst lopend.”�Erik zo te zien. Ik zal hem wel even bellen en vragen of hij meer weet.”�
Als Seb een tijd later de telefoon weer neerlegt weet hij dat David de tekeningen is komen ophalen. Hij gaat ervan uit dat ze dus bij hem thuis liggen. Ineens valt zijn oog op een kladje met Davids handschrift.
“David heeft ze inderdaad opgehaald. Hier ligt een briefje van hem zie ik nu pas. Nou dan gaan wij even verder met die man van de ontvoering die zit ook nog steeds in voorarrest”� gaat Seb verder.
“Ja, dat klopt maar we weten nu wel zijn echte naam en die is Franco Delsani”� antwoordt Urs in zijn rapporten zoekend. “We hebben er alle vingerafdrukken van. Hebben wij ook vingerafdrukken van Bonnie en Clyde? Vraagt Urs gedreven verder.
“Nee, die hebben altijd handschoenen aan. Het enigste wat we van die twee hebben zijn de getuigenverklaringen en de compositietekeningen”� antwoordt Seb zuchtend.
“Wat als het toch om dezelfde man gaat? Kan toch zijn dat hij eens zonder zijn vriendin op pad is gegaan om zo de aandacht van Bonnie en Clyde af te leiden.”� Urs is weer helemaal op dreef.
“Jezus Urs, wat ben jij wakker vanmorgen, in theorie kan het allemaal maar in de praktijk weet ik het niet. We hebben eigenlijk die tekeningen nodig.”� Urs snapt het gelijk en is al op weg om zijn jas op te halen.
“Ik rijd wel even bij David langs, kijken of hij thuis is dan haal ik ze gelijk op”� meldt Urs.
“Urs, wacht eventjes volgens mij is David in het ziekenhuis”� roept Seb hem na.
“Dat klopt chef maar ik dacht ik probeer eerst thuis en als hij er niet is rijd ik even bij het ziekenhuis langs misschien kan hij onze steun wel gebruiken nu.”� Seb knikt bedenkelijk. Daar heeft hij nog niet eens aan gedacht.
“Doe maar Urs en houd me alsjeblieft op de hoogte als je wilt.”�
“Oké chef, komt voor elkaar tot later”� roept Urs nog als hij de deur uitloopt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.