FanFic.nl

Nothing is what it seems

2.

Ik kan me voorstellen dat jullie nu behoorlijk in de war zijn. Laat ik mezelf even voorstellen. Ik ben Ellen Aerden, 17 jaar, geboren en getogen in Diesdorf, een deelgemeente van Magdeburg. Ik heb een tweelingbroer, Nick Aerden, 16 minuten ouder dan ik en daarom ook diegene met de dikste nek. Ik hou ontzettend veel van hem maar de mopjes van ik-ben-ouder hangen iedereen de keel uit, maar dat is bij elke tweeling zo geloof ik.
Ik drum, net zoals Nick. Daarbuiten kan ik ook nog wat gitaar spelen, maar ik haal de meeste voldoening uit drummen. We zijn begonnen toen we 8 waren. Hij eerst en na lang zagen ik ook. Mijn moeder wou me echt niet laten gaan, tot mijn vader me bracht puur uit medelijden.
Toen we 15 werden kregen mijn ouders beiden promotie in hetzelfde bedrijf waardoor ze veel op reis gaan. ‘Zakenreis’. Maar elke keer slaagt mijn moeder erin om zo bruin thuis te komen dat je niet anders kan dan denken dat ze minstens drie dagen heeft gespendeerd aan zonnen. Die promotie was ongeveer 8 maanden na de geboorte van mijn kleine zusje, Ode Aerden. Een echt schatje, maar een ongelooflijk verwent nest. De eerste 2 jaren ging ze mee op reis, maar nu blijft bij mij en mijn broer. Overdag gaat ze naar de onthaalmoeder, daarna zorg ik meestal voor haar. Zwaar, maar ik doe het met plezier.
Om nu dus tot het punt te komen waarop alles gaat veranderen. De zomervakantie staat voor de deur en mijn broer weet al dat hij minstens 3 herexamens zal hebben. Daarbij komt dat hij zijn droom kan waarmaken tijdens die vakantie. Het enige probleem? Ouders. Ze waren niet opgezet met zijn slechte examens en verbieden hem nu om de volgende 2 maanden iets anders te doen dan leren.
Tokio Hotel zit op dit moment in de problemen. Gustav heeft hun fans laten weten dat hij voor minstens een half jaar Tokio Hotel zal verlaten. Geen reden gegeven, maar er wordt gezegd dat zijn moeder ernstig ziek zou zijn. Daarom zoeken ze iemand die Gustav kan vervangen. Eerst werd gezegd dat de aankomende tour uitgesteld zou worden, maar daar wou Gustav niets van weten.
Niet veel later verscheen de oproep. De audities zijn binnen 3 dagen, in Berlijn. Het enige minpunt? Niet alleen zijn ze ongelooflijk pretentieus (nee, door Sofie is mijn mening niet veranderd), ze blijken ook nog eens tegen vrouwen te zijn. In de artikels wordt steeds duidelijk vermeld dat enkel jongens mogen deelnemen. Dat was genoeg voor mij om te beslissen dat ik mijn broer zou ompraten. Nou, hij dacht daar anders over. Dit was zijn droom, en hij zou hem waarmaken. Maar toen kwamen mama en papa.
Dat is waar ik inspring. Denk ik. Hij heeft me -vraag me niet hoe- ervan kunnen overtuigen om auditie te doen en me uit te geven voor hem. I know, ze zien er zo uit, maar zo stom zijn ze ook niet. Ik heb mijn hoofd laten kaal scheren, of toch zo goed als. En ga nu door het leven als Nick Aerden. Ingewikkeld? Pas als je weet dat hij ons ook nog eens wil laten wisselen nadat zijn examens over zijn.
Het gedacht alleen al dat ik met die gasten misschien moet samenleven geeft mij al de kriebels. En geloof mij, ik heb zin om het te verpesten en ervoor te zorgen dat Nick niet doorgaat. Maar zoiets krijg ik niet over mijn hart. Het is aan mij om hun te laten zien wat ik kan, en om hun ervan te overtuigen dat ik diegene ben die ze zoeken. Of dat is toch de bedoeling…

Reacties: