FanFic.nl

The one I will love { GEEINDIGT }

Nieuw begin

Edwad POV
'Alice ik denk dat ik deze les ga spijbelen.'
'hoezo?'
'Ik wil even met Esmee praten'
'Oke' voor ze het gezegt heeft ben ik al naar huis toe

'Esmee ik wil even met je praten' Begin ik onzeker
'Wat is er jongen.'
'Ik zit met deze rare gevoelens en...'
'Het gaat zekker over Johanna.. Luister goed. Bella is dood ze komt niet meer terug. Je zit erg met haar dood maar begijp goed waarom ze jou levend wou houden. Ze wou dat je gelukkig veder zou leven. Probeer gelukkig te worden schuif niet alles op je zelf af. Je bent een goede jongen. Kijk wat voor jou het beste is en blijf niet in het verleden hangen.'
Ik frons bij wat Esmee zegt.. Ze heeft volkomen gelijk maar..
'Hoe kan ik ooit Bella vergeten'
'Je hoort haar niet te vergeten ze blijft altijd voort leven hier.' Ze houdt haar hand op mijn hart of wat er teminste voor door moet gaan. Dan gloeit er een O zo bekende stem in mijn hooft 'Word gelukkig' Fluistert Bella mijn hart begint sneller te kloppen. Esmee merkt het maar voor ze het weet ben ik buitenwusten. 'Edward laat me gaan, Asjeblieft word gelukkig' Bella, Bella!!! waar ben je 'Rustig alles is goed met mij' en heel even heel even maar zie ik haar voor me. Dit is de mooiste hallucinatie ooit. Ze raakt mijn gezicht aan en er komt een golf van pijn en geluk over mijn lichaam en ze verdwijnt. Langzaam word ik wakker.
'Edward alles goed.' Vraagt Carilise
'Ja en ik moet nu echt weer naar school, Dankje wel Esmee. Ik geef haar een zoen op haar voorhoofd en dan ren ik terug naar school.
Net optijd kom ik aan voordat school is afgelopen.
'Waar was je?' Zecht Johanna bezorgt
'Doet er niet toe' Met een glimlach kijk ik haar aan. Ze lijkt gelijk een stuk vrolijker. 'Kom dan gaan we.' en ze trekt me mee naar de auto.
Het is een uur rijden voordat we er eindelijk zijn.
'Sstt je mag nog net kijken' en ze stopt haar handen voor mijn ogen. samen lopen we nog 5 min naar en plek toe. Dan haalt ze haar handen voor mijn ogen weg. 'Wow' Het is een rots met prachtig uitzicht op een strand. Het water schitterd in de zon. Het is net aan het rand van het bos en de bladeren van de bomen bieden bescherming aan de regendruppels die net van kristallen lijken.
'Vind je het mooi?'
'Vind ik het mooi, het is een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien.'
'Wat is het mooiste wat je ooit heb gezien dan' Zecht ze met een ondeugend lachje.
'Als je met een boot over de oceaan vaart met zonsondergang. Met allemaal dolfijnen langs je boot.'
'ahh owk erg mooi, Ga door.'
'Ummh Tanja vind ik vreselijk mooi.' ze kijkt me jaloes aan.
'Hahahaha jij ben het allermooist vooral als je zo jaloers ben.' Ik krijg een hevige tinteling in me buik en ik ga zitten op een kleed die Johanna al neer heeft gelegt. Ze komt naast me zitten. Ze kijkt een klein beetje naar beneden door haar lange zwarte wimpers naar mij. Haar honing kleurige ogen zijn te zien en ik zie wat ik nooit voor ogen had gehouden. Ze buigt naar voren en ze zoent me. Het is geen normale zoen. Zo als ik met Bella had voor met pijn van haar geur maar toch met passie. Deze was anders better, fijner. Het was een zoen van een nieuw begin. Een nieuw beging tussen ons. Johanna en ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.