FanFic.nl

A new life

33) VAKANTIEGEVOEL

Neles pov: Tegen half 1 werd ik wakker in Bills armen. Ik knipperde even met mijn ogen en zag de vertrouwde omgeving van zijn kamer. Bills bloot bovenlichaam ging nog rustig op en neer, ik wou hem niet wakker maken dus sloop ik stilletjes uit bed, naar de badkamer voor een frisse douche.*** Wanneer ik in de keuken aankwam zaten Georg, Gustav en Lynn aan de keukentafel de praten. “En goed geslapen bij Gustav, Lynn.”� Vroeg ik op een plagerig toontje in het Nederlands zodat de jongens het niet verstonden. Ze lachte even “Straks”�. Nu maakte ze me toch echt nieuwsgierig. Ik zette me neer op een stoel en at mijn ontbijt, buiten scheen het zonnetjes mooi en ik kreeg spontaan een gevoel om heel de dag buiten te zijn. Bill kwam een halfuurtje later ook naar beneden. “Ik miste je al.”� Zei hij nog slaperig. Ik drukte hem een kus op zijn lippen en schonk ontbijtgranen uit voor hem (Ik wist ondertussen al goed welke hij graag at). “Wat zeggen jullie ervan om vandaag te gaan zwemmen?”� zei hij plots. “Het is zo’n mooi weer, en er is hier een buitenzwembad met zonweide niet zo heel ver vandaan.”� Het was alsof hij mijn gedachten van daarnet gelezen had. “Overmorgen vertrekken we op tournee, vanavond is er een optreden en morgen zullen we de hele dag alles moeten inpakken dus is dit het perfecte moment.”� “Ok, schat goed idee, maar dan moeten Lynn en ik toch even langs mijn thuis want we hebben geen zwemkleding bij.”� “Ok, goed, we rijden er wel langs. Iedereen akkoord?”� Gustav, Georg en Lynn knikte. Ik sprong op liep terug naar de living de trap op naar Toms kamer. Ik klopte 3 keer hard, stormde naar binnen en liet me vallen op zijn bed. “Kan je me niet iets zachter wakker maken?”� vroeg hij in zijn ogen wrijvend. “Nee, want wij gaan zwemmen en je moet nu opstaan want we moeten op tijd weer terug zijn voor het concert. Komaan, uit je bed!”� ik kroop weer van zijn bed en smeet nu het deken van hem af. Hij rolde zich als een bolletje op, ik opende nu de gordijnen zodat er een straal zonlicht op Toms gezicht terechtkwam. “Oh, Nele, moet het echt!?”� “Jaa!!”� ik liep terug naar de deur. “Als je over een halfuur niet beneden klaar staat en ik ontdek dat je hier nog ligt zal er een emmer met koud water me vergezellen om je wakker te komen maken.”� Hij kreunde even en rekte zich uit. *** Ik rommelde in mijn kast op zoek naar 2 bikini’s. Ik was van mezelf uit nogal rommelig en de kleren in mijn kasten lagen dus allemaal door elkaar, wat vandaag dus zijn nadeel toonde. Dit was de eerste keer dat Lynn mijn nieuwe kamer zag en aan haar openvallende mond te zien veronderstelde ik dat ze goed gekeurd was. Mijn kamer was veel groter dan mijn vorige, was geverfd in een soort blauwe tint en beige wat samen een mooie combinatie maakte, ik had een deeltje muur uitgekozen waar alle foto’s van mijn vriendinnen en familie in België omhoog hingen, had een groot raam dus veel lichtinval en een groot hemelbed. “Ok Lynn, vertel nu eens, wat dat is met jou en Gustav!”� “Er is niet echt iets hoor, we hebben gisterenavond gewoon nog heel lang gepraat. Hij begrijpt me en ik kan echt goed met hem praten. Ik heb hem zowat alles verteld over mijn ouders, ook al kende ik hem nog maar een paar uren het voelde juist aan.”� Ik keek even op uit de kast. De eerste rode bikini was gevonden, ik smeet hem naar Lynn toe, we hadden dezelfde maat dus dat was in veel opzichten altijd al makkelijk geweest. Als Lynn onverwacht blijf slapen had ik altijd wel iets dat ze kon dragen of omgekeerd ook, onze smaak van kleren was ook ongeveer dezelfde en nu kwam het dus weer van pas. Ik dook weer in de kast. “Dus...je hebt zowat je hele leven aan Gustav toevertrouwd zonder dat er verder ‘iets’ is?”� vroeg ik Lynn ongelovig. “Ja.”� Ze aarzelde niet in haar antwoord dus geloofde ik haar op haar woord. “Gustav is als een heel goede vriend voor mij geworden, een soort grote broer die ik nooit gehad heb.”� Ik had eindelijk mijn groene bikini met witte streepjes gevonden. “Ok, dan weet ik alles wat ik moest weten.”� Zei ik lachend. Ik propte onze bikini’s en handdoeken nog in een funkie zomertas en liep achter Lynn de trap weer af, zei nog even dag tegen mijn ouders, die ik nu terug zag na deze paar dagen en liep de deur uit. De jongens zaten al een tijdje in de auto te wachten. “Daar zijn jullie eindelijk!”� riep Gustav door het raam. Hij zat vooraan, Tom aan het stuur(want we reden met zijn auto) en Georg en Bill achteraan. Lynn zette zich naast Georg en ik op me Bills schoot. Het was druk bij het zwembad (logisch met zo’n mooi weer), maar we vonden toch nog een plaatsje voor onze handdoeken te leggen en spullen te zetten. Omdat het zo druk was hadden we ook minder kans dat de jongens herkend zouden worden, maar omdat ze hier nu eenmaal in de buurt woonden en hier al vaak geweest waren kende de meeste mensen hen al en vielen ze hen niet meer lastig. “Op een paar uitzonderingen na dan.”� Dacht ik bij mezelf toen 3 meisjes in onze richting renden. De jongens deelden snel handtekeningen uit terwijl wij ons gingen omkleden. (De jongens hadden van thuis hun zwemshort al aan dus moesten zich niet meer omkleden.) “Moet er hier iemand ingesmeerd worden?”� vroeg Bill me nadat de meisjes weer vertrokken waren en wij weer aankwamen. “Dat mag altijd.”� Ik haalde de bus zonnecrème uit mijn zak. Bill nam die gretig aan en begon mijn rug in te smeren/te masseren. Wanneer mijn masseersessie voorbij was het zijn beurt. Nog even bleven we zonnen en wat babbelen, maar daarna voegden we ons bij Gustav, Tom, Georg en Lynn die al druk aan het spelen waren in het water. Tom sprong uit het water. “Is het water koud?”� vroeg ik hem. “Dat zul je snel merken!”� hij nam me vast en smeet me in het ijskoude water. “Aah! Tom Kaulitz, daar zal je spijt van hebben.”� Ik voelde de kou van het water al niet meer, ik wou weer uit het water komen voor mijn wraak, maar Bill was me voor. Hij duwde Tom het water in die iets later weer boven kwam en “Verrader”� schreeuwde naar zijn broer. Bill maakte een ‘tja-gebaar’ en lachte naar me. “Bedankt schatje!”� Iedereen lag in een deuk van het lachen, Bill spurtte even terug naar de zakken en kwam weer terug met een balletje. Hij sprong het water in en gooide het balletje naar mij. Het monde uit tot een leuk spelletje en we amuseerden ons kostelijk. Na een tijdje spelen fluisterde Lynn iets in mijn oor. We baadden ons een weg door de mensen naar de kant van het zwembad.“Naar waar gaan jullie?”� vroeg Bill. Ik deed alsof ik hem niet hoorde en lachte alleen maar even. Samen met Lynn liep ik naar het ijskraampje. Het zou wel even wachten worden want er stond een lange rij voor ons. “En, amuseer je je een beetje hier?”� vroeg ik aan mijn beste vriendin. “Ja hoor, echt de jongens zijn zo lief voor me, en ze nemen me zo meteen in de groep op - daar was ik wat bang voor - . Nog eens bedankt dat ik met je mee mocht!”� “Dat is heel graag gedaan en ik zei toch al dat de jongens super tof waren.”� Ik keek even in hun richting ze speelden met de bal, duwden elkaar onder, ze maakten plezier. Ik keek naar Bill, ik had het echt met hem getroffen. “Wat gaan we eigenlijk doen als de jongens op tournee gaan? Ik weet dat jij mee mag, maar wat gebeurt er met mij?”� vroeg Lynn. Ik dacht even na. “Jij gaat gewoon mee, ik kan Bill niet missen en jij bent hier nu dus je gaat gewoon mee. Ik moet het hen nog wel vragen, maar dat zal wel geen probleem zijn.”� Ze lachte als teken van dank. Het was onze beurt, we bestelden 6 magnums, in de hoop dat de jongens het zouden lusten, maar ik was er vrij zeker van dat ze dat zouden doen. Georg zag ons weer aankomen wandelen met de ijsjes in onze handen, zijn oogjes begonnen spontaan te blinken en hij was als eerste bij ons voor zijn ijsjes in ontvangst te nemen, gevolgd door Bill, Tom en Gustav. Zoals ik dacht gingen de ijsjes er goed in bij de jongens. We zaten nu in het gras op onze handdoeken te genieten van ons ijsje en het gezelschap van elkaar met het zonnetje boven ons dat onze huid bruinde, eindelijk had ik het gevoel dat het vakantie was.

Reacties: