Hoofdcategorieën
Home » Twilight » The one I will love { GEEINDIGT } » hopeloos
The one I will love { GEEINDIGT }
hopeloos
Johanna POV
Wow, die kus was zo perfect. Het leek wel een eeuwigheid te duren. Een eeuwigheid die nooit zou op mogen houden. Ik kijk hem diep in de ogen aan. Woorden zijn niet nodig. Dit moment is gewoon perfect. Hij pakt mijn hand en kijkt naar de vormingen er van. Hij streelt mijn hand zachtjes. Ik glimlach lief. Hij gaat van mijn hand over tot mijn arm naar mijn schouders en hij kust mijn nek . Zijn ademhaling gaat sneller. Hij trekt mijn vest langzaam uit.
'Stop Edward dit wil ik nog niet.'
'Hoe.. Hoezo niet. Bella wou dit supper graag.' en hij gaat veder met in mijn nek te zoennen.
'Ik ben Bella niet Edward. Ik wil niet gelijk met het eerste beste Jongen die ik leuk vind... oke suppe leuk vind het bed induiken.' Ik ril bij de gedachten.
Ik trek mijn vest weer normaal aan en ik loop weg.
'Johanna, Stop!!!' Ik loop eigewijs door. Wie denkt hij wel niet wie hij is. Ik ga van lopen op rennen. Edward haalt me makkelijk in maar dat interesseert mij niet. Ik ren nog harder en mijn voetten gaan op onmogelijke snelheid naar mijn huis. Iets remt Edward af vlak voor we bij mijn huis zijn en hij rent terug naar het huis van de Cullens. Hoe kon hij ook maar een minuut denken dat ik Bella was of ubberhoud op haar lijk. Zij was een foking mens!!! Razend loop ik door het huis Totdat ik ineens gekraak onder mijn voet hoor. Ik stop en ik klop op de plank. Het is hol. Ik haal de plank weg en ik zie een fotoboek en een doosje staan. Ik ga op een bankje zitten en Ik blaas het stof van de kaft van de foto boek. Er staat iets gegrafeerd: Our love will never perish. After live After Dead our love will remain as a small candle burning in the desert. I will be forever yours Wow dat is mooi. De kaft is versiert met gouden dingetjes. Ik open het en van schrik hou ik mijn adem in. Het is Edward in al zij mooie glorie. Met een meisje op haar rug. Wow zij is ook niet lelijk. Zij moet vast bella zijn. Ik voel pijn door mijn hele lichaam. Wat is er wel niet allemaal met hem gebeurt. Ik kijk door de foto's. Wat waren zij gelukkig. Op het einde zie ik Edwards naam staan. Hij heeft het dus allemaal aan herinnering aan Bella gedaan. Mischien was ik wel een beetje hard voor hem, maar kom op wat gebeurt is gebeurt. Ik open de doos. Er ziten hele mooie spullen in. Een ring zo mooi. Het heeft het teken van de Cullen op het. Opeens loop ik naar het raam. Daar zit hij dan hellemaal alleen. Als ik goed kijk. 'Nee!!!'
Ik ren naar hem toe in de regen 'Edward nee'. Ik kijk hem in het gezicht. Hij heeft trannen. Geen normale trannen zo als een mens heeft. ze zijn bloed rood. Het is ook letterlijk bloed. 'Wat is er Edward' Hij klampt zich om mij heen
'Ik ben niet van plan jou ook kwijt te raken. Ik heb al een liefde van mijn leven verpruts. Krijg ik een tweede kans kom ik weer met mijn koppigheid alsjeblieft vergeef me.' Het doet me vreselijk pijn hem zo tezien. Zo hulpeloos. Hij verkeert in zoveel pijn.
'Edward natuurlijk vergeef ik je' Ik sluit mijn ogen en ik kus hem vol op zijn mond. Hij zoent terug.
'Kom naar binnen toe. Het regent hier nogal hard' Hij vind het geen fijn idee maar hij komt mee. In het huis knijp ik mijn haren uit. Hij veegt zijn tranen af met zijn mouwen die nu ook bloed rood zijn geworden. Hij loopt door de kamer.
'Zo veel herinneringen.' Hij gaat zitten en kijkt door het fotoboek. 'Hahha hier Had Bella een haar gekke trekken. Ze trok me mee naar het hok van de krokodillen maar we stonden een beetje onstabiel en we vielen in de plas van de krokodillen.' Hij kreeg weer zijn mooie glimlag terug.
Hij legde het fotoboek weg en hij pakte de doos. 'Dit was Bella's trouwring. Ik wil dat jij die krijg.' en in een mum van tijd stond hij voor me met een scheve glimlach. Hij pakt me hand en ik krijg een rilling over me heen.
'rustig maar ik ga je niets iets aandoen.' Hij glimlacht en schuift de ring over mijn vinger.' Nu ben jij ook een Cullen.'
'Dan ben jij nu een Hemmelten.' en de zoen maakt alles nog perfecter.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.