Hoofdcategorieėn
Home » Darren Shan » The Vampire and his assistant » Chapter IV
The Vampire and his assistant
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
9 aug 2009 - 0:53
Aantal woorden:
434
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
380
Chapter IV
Chapter IV:
Die avond mocht ik van mijn ouders bij Dorien blijven ‘slapen’. Ik nam mijn rugzak met een paar kleren, mijn tandenborstel, mijn heuptasje en wat geld er in. Ik liep de deur uit, de trap af en ging naar de woonkamer waar mijn ouders zaten. Ik zei ze beiden dat ik voorzichtig ging zijn en zei: “Tot morgen!’ toen ik de deur uit liep. Ik nam mijn fiets en trapte door het licht van de zon die bijna onder was.
Na een vijf minuutjes fietsen kwam ik aan bij Doriens huis, belde aan en ze deed na een twee minuten open. “Ahoy Dorienepien!”¯ Zei ik en ik stak mijn hand op.
“Hoi!”¯ Zei Dorien opgewekt en ze liet me binnen. “Gaan we naar boven wat Narnia kijken?”¯ Vroeg ze en ik knikte. We liepen de trap op naar Dorien haar kamer en Dorien zocht meteen naar haar Narnia DVD’s.
“Welke gaan we kijken?”¯ Vroeg Dorien.
“De extra’s van ‘The Lion, the Witch and the wardrobe!”¯ Zei ik en ik zette me neer op het bed van Dorien. Dorien stak de tweede CD van de DVD in de DVD speler en meteen klonk de prachtige filmmuziek van Narnia in mijn oren. Neuriënd keek ik toe hoe Dorien met de afstandbediening naar ‘Check the gate’ zocht...
We keken een anderhalf uur naar de Extra’s en keken daarna naar de film zelf en aten een pot Ben & Jerry’s.
Dorien was de CD uit de DVD speler aan het halen toen om half twaalf de bel ging.
“Ik doe open!”¯ Zei ik zachtjes om Dorien haar ouders niet wakker te maken.
“Wees stil!”¯ Zei ze nog en ik verdween uit de deur. Ik liep de trap af en opende de voordeur. “Ahoy Nuxta!”¯ Zei ik zachtjes en ik liet haar binnen. We liepen de trap op, Dorien haar kamer binnen en ik nam mijn heuptasje met het geld en mijn gsm er in. Dorien nam haar rugzakje en liep samen met ons de trap weer af en daarna met ons naar buiten. We namen onze fietsen en fietsten naar de freakshow.
Toen we er na een kwartiertje aankwamen was er niemand te zien en er brandde enkel een klein lichtje aan de tent. We fietsten dichterbij en vroegen ons allemaal af of er wel een show was, aangezien alles zo verlaten leek..
We stapten naar binnen en al snel bleek dat er wél een show was. We werden hartelijk onthaald door een vrouw die de bazin van dit hele geval bleek te zijn. Ze was ontzettend groot en ze noemde zichzelf Mevrouw Larg.
Ze nam ons mee naar de grote zaal waar we ons dood schrokken..
Die avond mocht ik van mijn ouders bij Dorien blijven ‘slapen’. Ik nam mijn rugzak met een paar kleren, mijn tandenborstel, mijn heuptasje en wat geld er in. Ik liep de deur uit, de trap af en ging naar de woonkamer waar mijn ouders zaten. Ik zei ze beiden dat ik voorzichtig ging zijn en zei: “Tot morgen!’ toen ik de deur uit liep. Ik nam mijn fiets en trapte door het licht van de zon die bijna onder was.
Na een vijf minuutjes fietsen kwam ik aan bij Doriens huis, belde aan en ze deed na een twee minuten open. “Ahoy Dorienepien!”¯ Zei ik en ik stak mijn hand op.
“Hoi!”¯ Zei Dorien opgewekt en ze liet me binnen. “Gaan we naar boven wat Narnia kijken?”¯ Vroeg ze en ik knikte. We liepen de trap op naar Dorien haar kamer en Dorien zocht meteen naar haar Narnia DVD’s.
“Welke gaan we kijken?”¯ Vroeg Dorien.
“De extra’s van ‘The Lion, the Witch and the wardrobe!”¯ Zei ik en ik zette me neer op het bed van Dorien. Dorien stak de tweede CD van de DVD in de DVD speler en meteen klonk de prachtige filmmuziek van Narnia in mijn oren. Neuriënd keek ik toe hoe Dorien met de afstandbediening naar ‘Check the gate’ zocht...
We keken een anderhalf uur naar de Extra’s en keken daarna naar de film zelf en aten een pot Ben & Jerry’s.
Dorien was de CD uit de DVD speler aan het halen toen om half twaalf de bel ging.
“Ik doe open!”¯ Zei ik zachtjes om Dorien haar ouders niet wakker te maken.
“Wees stil!”¯ Zei ze nog en ik verdween uit de deur. Ik liep de trap af en opende de voordeur. “Ahoy Nuxta!”¯ Zei ik zachtjes en ik liet haar binnen. We liepen de trap op, Dorien haar kamer binnen en ik nam mijn heuptasje met het geld en mijn gsm er in. Dorien nam haar rugzakje en liep samen met ons de trap weer af en daarna met ons naar buiten. We namen onze fietsen en fietsten naar de freakshow.
Toen we er na een kwartiertje aankwamen was er niemand te zien en er brandde enkel een klein lichtje aan de tent. We fietsten dichterbij en vroegen ons allemaal af of er wel een show was, aangezien alles zo verlaten leek..
We stapten naar binnen en al snel bleek dat er wél een show was. We werden hartelijk onthaald door een vrouw die de bazin van dit hele geval bleek te zijn. Ze was ontzettend groot en ze noemde zichzelf Mevrouw Larg.
Ze nam ons mee naar de grote zaal waar we ons dood schrokken..
Reacties:
Scary