FanFic.nl

I hate myself for loving you

Vrij

maanden vliegen voorbij. Het is heerlijk, de vrijheid, de gezelligheid, de gedachte om nooit weg te hoeven gaan. De jongens zijn echt aardig. We haden 20 dollar echt zo veel. we hebben 5 dollar aan zalf uitgeven voor mijn rug. Ik zei nog zo tegen hem dat dat niet hoefden, maar ze stonden er op. "Jongens ik ga brood halen." "Wij gaan mee. Wacht even" Met z'n allen lopen we over straat. Ik loop te dagdromen op de straat. Poltseling bots ik tegen een paar mensen "Ow, sorry dat was niet mijn bedoeling" De maan valt op hun gezichten. Wauw wat zijn zij mooi. De gelaatstrekken op hun gezicht zijn zo mooi zo gevormd. Die van de man waa ik net tegen op was gebotst waren erg manelijk en die van de vouw waren juist mooi en rond. Hun ogen waren rood. Ik frons mijn wenkbrouwen rode ogen heb ik nog nooit gezien.
De vrouw en de man beginnen te laggen. Als snel komen er meer mensen. Ze lopen op onmenselijke snelheid om ons heen. Een gooit zelfs een auto uit de weg. Ik kijk wild in de rondte overal om me heen staan onwezelijke mensen met krachten die ik nog nooit eerder heb gezien. Ik probeer een uitweg te vinden, maar ondanks ik er geen een zie zal ik dit keer blijven vechten voor mijn leven. Ik weet niet wat het leven mij zal geven maar als ik zou moeten geven zou het zijn voor mijn verloren tweelingbroer. Nooit gezien maar wel opgesloten in mijn hart voor altijd. Nu kijk ik de dood recht in de ogen. Het geeft wel een spanning met zich mee. Ik kijk de drie jongens nog een keer in de ogen aan. "vaarwel" fluister ik. De mensen vinden dat duidelijk amesant want er word gefluisterd op een onhorbaretoon. Al voor ik het merk sta ik alleen met de vrouw en de man die er in het begin ook stonden. "Wat is er gebeurt?" "de man en de vrouw antwoorden niet. Na een tijdje zecht de vrouw : " rustig maar het doet maar een heel klein beetje pijn " en ze komen op me afgerent en zetten hun tanden in mijn lichaam. Ik voel mijn bloed sneller door mijn lichaam stromen. Er zit steeds minder en minder bloed in mijn lichaam. Ik vecht er tegen maar ik kan niks doen. Mijn lichaam werkt niet mee. Dan komt er een vreselijke pijn door mijn lichaam. Hrt brand. Ik probeer te schreeuwen maar mijn mond blijft met zijn lippen stijf opelkaar. "shit andere." hoor ik de man zeggen en ik voel dat de tanden uit mijn lichaam gaan "laat haar maar liggen" en ze rennen weg. Ik beginte shaken en mijn lichaam is niet meer te stoppen. De pijn, ik heb nog nooit zo iets pijnlijks gevoelt. Het lijkt of je uitelkaar wordt getrokken keer op keer.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.