FanFic.nl

Paid To Call You: Gay. [TH]

Paid To Call You: Gay. [TH] 1

Unknown Point Of View.

“Meende je dat?”� Hier stond ze dan, midden op het schoolplein, omringd door medeleerlingen. Elke dag ging het wel zo, elke dag had Sara weer iets nieuws te vertellen. Ze was geen Tokio Hotel Hater, ze vond het laf om de vier bandleden altijd uit te schelden. Maar ze gebruikte hun wel altijd als onderwerp als ze aandacht te kort had. “Tuurlijk meende ik het!”� Vragen werden door elkaar aan haar gesteld. De menigte die rond haar stond, leken goed op mensen van de pers. Ze drumden om Sara te kunnen zien, ze duwden elkaar tegen de grond om een vraag te kunnen stellen. Alleen de camera’s en microfoons ontbreken nog. “Vind je het niet erg om van een homo zangles te krijgen?”� Vroeg Rosa, een meisje die een klas lager zat. “Eigenlijk niet nee, ik heb zijn stem nog nooit gehoord, dus weet ik niet hoe goed of hoe vals het zou klinken.”� Beantwoorde ik haar vraag. “Alsjeblieft! Sara! Doe normaal! Je haatte ze toch niet? Waarom moet je er dan mee te koop lopen dat hij je zangmentor word?”� Sacha een Tokio Hotel fan rolde met haar ogen terwijl ze die hele zin uit haar mond haalde.

Daar had ze wel een punt, maar Sara vond aandacht krijgen het belangrijkste dat ze ooit gehoord had. Het was een soort van haar vaders schuld dat ze zo geworden was. Hij had bijna nooit tijd voor haar, thuis kreeg Sara veel te weinig aandacht, dus moest ze aandacht op school kunnen krijgen. Als haar vader de manager niet was van Tokio Hotel dan zou ze nu geen aandachtstrekker zijn. “Aaah!! Sara!”� Gilde er een paar meisjes. Ze liepen als een kip zonder kop de speelplaats op en drumden zich door de menigte heen. “Is het waar? Krijg jij zangles van mijn droomprins?!”� Een half emo, half gothic kind stond hysterisch vragen te stellen aan haar. Dit soort mensen haatte ze wel enorm. Ze stalken haar voortdurend om te weten wat Bill vanmorgen op zijn boterham had. Dat kon Sara toch niet weten? Tokio Hotel woonde niet bij haar in, dus waarom stelden ze altijd van die belachelijke vragen. “Ja, het is waar en nu oprotten!”� Riep ze kwaad tegen het meisje. Wat een aansteller! Eigenlijk moest ze niet veel zeggen want ze was nu zelf bezig met aandacht te zoeken. De bel rinkelde luid en lang als teken dat het zevende lesuur ging beginnen. Haastig nam ze haar boeken uit haar kluisje en beende zichzelf naar het geschiedenis lokaal. Een uur had mevrouw Laetens de hele klas bezig gehouden met het leven van de Neanderthaler.

Geschiedenis interesseerde Sara niet, wat kon het haar nu schelen wat de Neanderthalers vroeger deden? De bel ging en zuchtend verliet ze als eerste het lokaal. Vanavond weer zangles. Ze voelde iemand hard op mijn schouder tikken. Sara draaide haar met een ruk om en keek in het gezicht van Tygo. “Wat moet je?”� Vroeg ze aan de grootste Tokio Hotel Hater van de klas. Het kon best zijn dat hij zo zielig was en de grootste hater van de school was. Sara snapte hem niet, hoe kon hij nou mensen haten die er gewoon wat anders uitzien en die hij niet eens persoonlijk kent! Zelf Sara kende ze niet genoeg om ze te beoordelen. “Krijg jij zangles van die homo?”� Hij grijnsde gemeen naar haar. Zuchtend knikte het meisje. Ontkennen had geen nut meer, bijna heel de school wist er van. “Heb je zin om een grapje uit te halen?”� Ze keek hem raar aan. “Elke keer als je dat wijf ziet spreek je hem aan met Homo en nog van die dingen.”� Ze wist dat dit zijn wraakplannetje zou zijn voor het bestaan van de Bill. Wat moest ze nu doen?

Reacties: