FanFic.nl

Paid To Call You: Gay. [TH]

Paid To Call You: Gay. [TH] 2

Vooraf:

“Krijg jij zangles van die homo?”� Hij grijnsde gemeen naar haar. Zuchtend knikte het meisje. Ontkennen had geen nut meer, bijna heel de school wist er van. “Heb je zin om een grapje uit te halen?”� Ze keek hem raar aan. “Elke keer als je dat wijf ziet spreek je hem aan met Homo en nog van die dingen.”� Ze wist dat dit zijn wraakplannetje zou zijn voor het bestaan van de Bill. Wat moest ze nu doen?

Storie:

Sara Point Of View.

Ongemakkelijk wachtte ik aan de schoolpoort tot dat pap me kwam ophalen. Tygo was geschift. Zijn plan was erg, ik moest er even over nadenken. “Sara!”� Werd er achter me geroepen. Ik draaide me om en zag Tygo naar me toe lopen. “Ik kan er ook geld voor aanbieden.”� Even bedacht ik me. Ach wat kan het kwaad, Bill kon toch wel tegen een paar woordjes? Hij werd vroeger al gepest, dus wat konden die enkele woorden nu doen. “Hoeveel?”� Vroeg ik hem. “Wacht, ik bel even mijn baas.”� Daar snapte ik nu niets meer van. Werkte Tygo voor iemand? Ik knikte en hoopte zo dat de auto van papa hier ieder moment kon staan. Tygo was eng, maar dankzij hem kreeg ik meestal aandacht. Als pap mij aandacht zou geven zou ik zeker weten niets met Tygo te maken moeten hebben. Hij nam zijn mobiel, toetste wat in en legde zijn GSM tegen zijn oor. “Hallo, met Tygo… Ja, ik heb een plan.. Maar Sara doet er aan mee… Ja, zij moet dus ook betaald worden.. Oké, ik meld het wel even.. Doei.”� Even schrok ik van het gesprek. Ik heb ‘de baas’ niet gehoord, maar hoe Tygo over me sprak.

De baas wist dus duidelijk van me af. Misschien moest ik geen zorgen maken, ik was nu eenmaal beroemd, dus kon het best wel zijn dat hij me kende. “vijftig euro per dag.”� Ik knikte tevreden. “Is goed.”� Hij schudde mijn hand als teken dat dat een deal was en liep weer weg. Waar heb ik mezelf weer ingebracht. Nu hopen dat alles goed afloopt. Na enkele minuten stopt de zwarte auto met geblindeerde ruiten van papa voor me. Ik opende het portier en stapte met een nep glimlach de auto in. “Hoi, pap!”� Glimlachte ik. Hij keek me aan en drukte een kus op mijn wang. Ik sloot de portier en de auto reed naar huis. “Alles goed op school?”� “Ja hoor. Even saai als altijd.”� Ik kreeg buikpijn, het plannetje van Tygo voelde niet goed. Maar nu was het te laat om ‘neen’ te zeggen. Iedereen wist dat je bij Tygo mee moest werken als je niet in elkaar wou geslagen worden. Hij had al veel slachtoffers gemaakt die in het ziekenhuis lagen. “Je bent zo stil, heb je geen zin in je zangles?”� Ik keek pap aan en schudde mijn hoofd. “Nee, heb gewoon wat buikpijn.”� Hij lette weer op de weg en heel de rit bleef het stil in de auto. Papa parkeerde de auto op onze grote oprit en daar stond de cadillac van Tom al. Ik stapte de auto uit en liep met mijn rugzak naar de voordeur.

Vluchtig belde ik aan en wachtte tot de huishoudster open deed. “Dag Sara.”� Zei ze beleefd. “Hoi.”� Zei ik kort. Ik liep de trap naar mijn kamer op en gooide al mijn spullen op mijn bed. Waarom kom ik altijd in die problemen? Ik hoorde in de gang voetstappen klinken en zag mijn kamerdeur open gaan. “Sara, wat is er?”� Vroeg pap die binnen kwam. “Niets, gewoon wat buikpijn van de stress.”� Hij leek het te geloven en melde nog dat ik naar Bill kon gaan voor de zangles. Ik kon niet liegen tegen Tygo want als hij dat ontdekt was ik het volgende slachtoffer die voor weken in het ziekenhuis kon liggen. Ik knikte en zocht de studio op, die beneden was. Adrenaline gierde door mijn aderen wanneer ik de deurklink vast had. Ik opende de deur en zag Bill al glimlachend naar mij kijken. “Hallo Sara!”� Zei hij opgewekt. Ik glimlachte en zei even opgewekt als Bill de twee woorden. “Hoi wijffie.”� Bill keek me geschrokken aan maar herstelde zich weer. “Euh.. oké, laten we beginnen met onze ademhaling.”� Zei hij nog in schok. Ik zelf kon er ook niet mee lachen van wat ik zei. Maar hij zal het wel wennen, denk ik.

Reacties: