FanFic.nl

Narnia : Don't be afraid to say ‘I love you’.

he's amazing.

Als ik eenmaal buiten ben en Cair Paravel achter me heb gelaten, komen de tranen. Ik snik, en proef de zoute smaak van de tranen die niet hoorden te vallen, maar toch zijn gekomen. Opeens voel ik een hand op mijn houder. Eerst veeg ik de tranen met de rug van mijn hand weg en kijk dan pas wie het is. Iemand die ik niet regelrecht zou verwachten : Koning Peter. ‘Bella..’ fluisterd hij. Die tedere blik in zijn ogen lieten me smelten. ‘Het is niet erg dat je ruzie hebt gehad, maar Edmund is heel erg bezorgd om je. Hij wil niet dat je iets slechts overkomt.’ Ik draai me naar hem om, zodat we dichtbij elkaar staan en ik kijk naar beneden. ‘Dat weet ik, maar hij doet aslof hij mijn baas is.’ Het valt een paar seconden stil. ‘Oké, hij is Koning. Dat weet ik, maar het doet me niets goeds dat hij me commandeert.’ Hoge Koning Peter knuffeld me abrupt en wrijft over mijn rug. ‘Dat weet ik..’ En de tranen vallen steeds meer en meer naar beneden, ook op zijn shirt. Ik snuif en knuffel hem iets harder. Hij laat me los en glimlacht flauwtjes:‘Kom op, weg met die tranen. Jij en Edmund gaan het weer goedmaken.’ Ik knik en veeg de tranen weg terwijl hij en ik terug naar het kasteel lopen. Ik wist nog niet wélk meisje, maar als iemand zijn vriendin zou worden (of misschien had hij al een vriendin?), dan was ze het gelukkigste meisje ter wereld. En dat lieg ik niet.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.