FanFic.nl

Bianca & Melanie (temporarily)

[Twelve]

Er valt een stilte. Zijn wij dit? We zijn eraan gewend dat jongens ons nafluiten, maar ditmaal verbaast ons spiegelbeeld zelfs mij. Na een tijdje zegt Mel: ‘Wow.’ En er valt weer een stilte.
‘Goedgekeurd,’ lach ik dan en verdwijn weer in het kleedhokje. Wow, denk ik bij mezelf. Dat stond echt héél goed!
Zo’n vijf minuten later kom ik het hokje weer uit. Melanie is nog niet klaar. Ik kijk nog even rond tot ook zij het hokje uitkomt. Ze kijkt me breed grijnzend aan.
‘Kom, we gaan afrekenen en dan op zoek naar en tasje en schoenen,’ zegt ze. Samen lopen we weer terug naar de voorkant van de winkel. De man in pak staat er nog steeds.
‘Ik zie dat jullie iets gevonden hebben,’ zegt hij vriendelijk. Beiden knikken we.
‘De perfecte outfit!’ roept Melanie enthousiast.
De man is intussen met ons meegelopen naar de kassa, die niet voorin de winkel bleek te zitten, maar ergens verstopt achterin.
‘Dat wordt dan zevenhonderd euro,’ zegt de man tegen Mel. Ze draait zich om en kijkt me geschrokken aan. Zevenhonderd euro is een hoop geld! Maar ja, we wisten van tevoren dat dit duur zou worden.
‘Hoeveel heb je?’ vraag ik haar.
‘Achthonderd euro,’ antwoordt ze. ‘De helft is van mijn moeder.’‘Ik betaal anders de schoenen wel,’ zeg ik. Mel draait zich weer om en trekt het geld uit haar portemonnee.
Als we betaald hebben, blijkt er ook nog een schoenenafdeling te zijn en een accessoiregedeelte. Mel is door het dolle heen. Aan de zevenhonderd euro denkt ze al niet meer.
Ik besluit dat ik niet op hoge hakken ga. Het is misschien wel sexy, maar ook ongelooflijk pijnlijk voor mijn voeten. Dus ik zoek zwarte ballerina’s en vind meteen de meest geniale schoenen op aarde, zwarte met vage glittertjes en een laag hakje.
Mel gaat voor witte schoentjes en een wit tasje met roze voering. Ik kies een zwarte en betaal, zoals beloofd, voor Mels schoenen.
‘Nu ben ik blut,’ zegt ze. ‘Maar het was het waard!’
En daar ben ik het helemaal mee eens.

Reacties: