Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Bill! You Stupid Fagot!! » Bill! You Stupid Fagot!! 001
Bill! You Stupid Fagot!!
Bill! You Stupid Fagot!! 001
“Tom, niet doen!”¯ Lachte ik als ik merkte dat hij zachte kusjes in mijn nek plantte. “Maar…”¯ “Nee, ik zei dat je met me mocht dansen maar niet dat je me moest zoenen!”¯ Verstrengde ik mijn toon, soms leek het net alsof ik tegen een kleuter bezig was. “Bill kan je toch vanaf hier niet zien.”¯ Probeerde hij terwijl hij wees naar Bill die aan de bar zat. “Wie is dat?”¯ Vroeg ik verbaasd als ik het meisje die bijna op hem geplakt was, aankeek. Snel wende ik mijn blik van het meisje naar Tom af om niet nog jaloerser te worden. Ophalende schouders was het antwoord dat ik van Tom kreeg. “Misschien een vriendin van hem?”¯ “Een vriendin? Waarom zit ze dan zo dicht?”¯ Allerlei vragen kwamen mijn hoofd binnen gestormd. “Het zal echt niets zijn, je kent Bill toch.”¯ Stelde hij me gerust. Het enige wat Tom niet wist, was dat ik Bill al eens heb betrapt op vreemd gaan, alleen zei ik er niets over tegen Bill. Ik geloof er nog altijd in dat hij het ooit zal komen opbiechten. “Tom.. Kunnen we even spreken?”¯ Vroeg ik onzeker. “Ja hoor.”¯ Hij nam mijn hand vast en trok me mee naar de uitgang van de club.
Hier was minder lawaai en veel minder mensen die rond ons heen stonden te dansen. “Vertel maar.”¯ “Eerst moet je me beloven om dit aan niemand door te vertellen.”¯ Serieus keek ik hem aan, waardoor hij zag dat ik het meende. “Ik beloof het, Samira.”¯ “Okay, een aantal weken geleden net toen jullie terug kwamen van jullie tour, zag ik uit het raam van jou kamer, hoe Bill met een blondine aan het zoenen was. Ik dacht dat ik me dat maar verbeelde, maar steeds had ik ze vaker betrapt. Na een paar dagen, zag ik de blondine niet meer, maar was er een brunette. Ik dacht altijd dat Bill het me ooit zou vertellen, maar ik haat het om zo’n relatie te hebben.”¯ De laatste woorden kwamen er niet zuiver uit, door het gesnik van mij. Voorzichtig voelde ik hoe Tom me knuffelde en me door mijn haren streelde. Het voelde zo vertrouwd aan en zo lief, maar bij Bill betekende het zo veel meer. “Vertel het hem.”¯ “Dat is juist het probleem, ik durf het niet.”¯ Treurde ik. “Morgen ochtend ga je het hem vertellen, en ik wil er wel bij zijn als je wilt. Alleen om je te steunen.”¯ Stelde hij voor. “Zou je dat echt willen doen?”¯ “Tuurlijk, daar zijn we vrienden voor..”¯
Verder n_n