FanFic.nl

I hate myself for loving you

slaapplek

De bomen vliegen langs mijn lichaam. De extra windvlaagjes dat ze mee brengen voelt geweldig. Ik pers mijn benen tot het uiterste. Ze hebben nog nooit zo hard gerent. Daar staat Jacob. Mijn benen zijn uitgeput en persies voor Jacob houden ze op met rennen. Ik stuikel en Jacob vangt me nog maar net op. "Wat is er Jade??" Ik kan mijn lippen niet bewegen. Ze lijken van ijzer. Zo zwaa dat ik ze niet kan op tillen. Het enige dat ik kan doen is elendig tegen hem aan leunen. Jacob laat mij tegen hem leunen. Hij is inmiddels supper sterken en lang. Hij tilt me op en legt me op zijn bank bij hem thuis. "Hij heeft het toch niet uit gemaakt." Ik schud mijn hoofd. "Dat heb ik." Ik trek Jacob mee op de bank ik heb hem nodig om op te leunen. Zonder hem stort ik inelkaar. "Jacob??" pers ik uit mijn lippen. "Ja, wat is er?" "Wil jij Jasper zeggen dat ik een tijdje wegblijf? Ik wil dat hij het weet dat ik een tijdje weg blijf en dat het niet zijn schuld is." Hij knikt "Waar wil je blijven slapen dan?" "Weet ik nog niet" "Blijf hier, Je mag in mijn bed slapen. Ik slaap wel op de bank." Ahhh dat is zo lief. "Nee joh Jacob dat hoef je niet te doen voor mij." "Ik wil dat doen voor je." Weet je nog ik ben vampier probeer ik nog te zeggen maar mijn lippen laten het nie toe. Hij rent naar buiten. Ik wil niet dat hij weg gaat, maar ik wil ook niet dat Jasper er mee zit dat ik weg ben en straks denkt hij dat het aan hem ligt. "Hoi, Jade"Ik zag billy nog geen eens binnen komen. "Jade, je ziet er vreselijk uit!" Hij komt naar me toe gerolt in zijn rolstoel. "Wat is er met je gebeurt" Ik kijk hem aan. "Laat maar je hoeft het mij niet te vertelen. Neem een bad dat doet wonderen." Ik doe wat hij zecht en ik gaat in bad. Het water doet wel een beetje goed maar het laat me alleen maar denken van onze eerste zoen.. Wat nou onze het is nu hij en ik. Apart.... alleen. Ik sla mijn armen om mij heen. Hoe kom hij ooit... Rustig Jade.... Zech ik tegen me zelf om me te kalmeren. Het helpt niet en ik stop mijn hoofd onder water. Shit vergeten dat ik een vampier ben en niet zo gemakkelijk dood kan. Ik wil dood. Ik wil het niet. Ik verlang er naar. Ik kom weer boven water om de kraan uit te doen. Ik doe ook gelijk een fles badschuim in het bad. Het flesje valt in het bad ik doe de moeite niet om het te pakken. Het is toch all vergaan net als ik... De badschuim is toch al gemend met het water. Er is geen redden meer aan net als mij. Ik voel me als het flesje. Weg vagend. Het heeft geen nut meer. "Jade kan ik binnen komen." roept Jacob. Ik doe nog geen eens aanstalte om mijn badjas aan te trekken en uit te stappen. Er zit onder tussen toch al genoeg schuim op het water. "Kom maar binnen."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.