FanFic.nl

I hate myself for loving you

Buiten lucht

Jacob POV
"Je kan komen" Roept Jasper uit de kamer. Eindelijk na 5 westrijden later. Ik sta binnen no time bij de deur. De kleur is weer een beetje terug op Jade's gezicht en haar ogen zijn weer honing kleurig. "Dankje Jasper." "Nee, Jacob ik ben de gene die dankje moet zeggen. Jij hebt voor mijn zusje gezorgt terwijl ze haard iemnads hulp nodig heeft." Hij legt een hand op mijn schouder en loopt dan naar buiten met de leeg gezogen dieren. "Je ziet er echt een stuk betterder uit." "Echt dankje, Jake. Ik heb van Jasper gehoordt wat je voor me hebt gedaan met de dieren." Ik knik en kom naast haar zitten. "Het enige wat jij nog nodig hebt om je hele kleur weer terug te krijgen is wat frisse lucht." Nu is zij de gene die knikt. Ze stapt het bed uit en wankelt nog op haar benen. Ik onder stuin haar. Het is echt heel maf, maar het lijkt of die Edward gast al haar energie weg heeft gezogen. Al haar vreugde. De twinkeling uit haar ogen. Eerst glimde ze helemaal. Nu zijn ze dof. Ze kan nog geen eens meer nogmaal lopen zonder te wankelen. Langzaam lopen we naar de deur. We lopen naar buiten. Zo te zien doet de buiten lucht haar wel goed. Er spring een ideetje in mijn hoofd op. Ik til haar op aan gezien zij niet kan rennen en ik ren kei hard door het bos heen. Ze tovert voor het eerst in zo veel tijd een echte lag op haar gezicht niet groot, maar het is een begin. Na een tijdje stop ik en zet ik haar weer neer "Nu al moe." "Een, dat moet jij niet zeggen hea.." zeg ik ondeugend. Haar lach word nu nog een stukje breder. "Dus, het wolfje is moe. Dan moet ik maar gaan lopen." Ze staat op en loopt een stukje. Zonder veel sucses want ze valt weer. Persies in mijn armen.. Hoe toevallig. "Nou kom op dan rennen wolfje.. Je laat me toch niet wachten in de kou." "Koud met mij in de buurt.. umh maf. Ik heb nog nooit iemand dat horen zeggen." Ze lacht "Jij bent dan zekker wel een paar graden warmer, maar ik heb het maar te doen met een onderkloeld lichaam." "En dan wil je dat ik ook nog door deze O zo koude wind wil gaan rennen." Ze giegelt.. "Jij bent toch wel bij, me jij bent warm genoeg." Ok ze heeft me overgehaalt en ik ren weer een stuk. Na een tijdje stop ik weer. "Wat is er Jake." "Er is iets mis.. Ik voel het. Heel even wachten ik ben zo terug." "Ik wil niet dat je weg gaat." Het kleine beetje kleur dat ze in haar gezicht heeft verdwijnt weer. "Ok ik ben achter dat bosje, ook goed." Ze glimlacht weer.."Better" Ik loop er naar toe en ik verander in een wolf. "wat is er aan de hand? ""vraag ik aan sam"We hebben bezoek van drie vampieren.. ze zeggen dat ze in vrede komen Het is vreselijk irritant om Alpfa te zijn. Maar die Seth en Leah hebben me overgehaald. Sam en de andere zijn naar een ander dorp gegaan het dorp waar sam vandaan kwam. Nu leid ik een pack bestaant uit: Leah, Seth, Quil, Embry.. en ik. Ik kan wel met Sam comuniseren een Alpha ding..(Uit breaking dawn K zeg het eff een soort van snappen jullie het ook... voor de gene die het nog niet hebben gelezen) "waar komen ze voor dan ?" "Jade" Wat komen ze voor Jade????? "ze zeggen dat ze haar kennen van vroeger" "Laat ze maar komen, wij wachten jullie op in het oosten"

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.