FanFic.nl

perseverance

Perseverance [5]

Met een plof liet ik mij vallen op het bed van Bill. Afwezig streek ik over het afgewassen hoofd van Billie Joe, terwijl Bill het raam sloot en in een kastje rommelde. Even later liet hij zich voor mij neerzakken met pen en papier.
‘Dus, toen ik daarnet, nuja, jeweetwel wat aan het doen was, heb ik eens nagedacht. Als we nu eens iets kleins veranderen aan onszelf, dan is het veel leuker om opnieuw te beginnen’
Ik keek hem met glunderende ogen aan, dí t idee zag ik wel zitten.
‘Jaa, zo kunnen we bevoorbeeld ons haar knippen.’
‘of kleren kopen!’
‘En een piercing zetten.’
‘JAA! Zo een in mijn neus, een septum, heb ik altijd al willen hebben!’
‘Gadverdamme! Zo een koering? Dat meen je toch lekker niet!’
Ik keek hem lachend aan, en hij keek serieus terug.
‘Uhm..eigenlijk wel..’
‘Wí t?’ Mijn stem sloeg een toon in de hoogte in.
Bill beet op zijn lip en schaterde het uit, ‘ Je trapte erin! JE TRAPTE ERIN!’
‘Niettes! Je bent niet grappig !’
‘haha, TOCH WEL! Je moest je gezicht zien! Een koe die geslacht werd! Snapje hem? Een koe- Koe ring?’ Bill zat ondertussen al over het arme bed heen en weer te rollen van het lachen.
‘Ha-ha. Je bent zeker de grappigste thuis.’
‘Ziejewel dat je mij grappig vind! Je vind me grappig!’
Ik kon het niet laten dat mijn mond hoeken omhoog krulde. Oke , dit was grappig , en het aanzicht nog meer , stel je voor: Een hyperactieve Bill die staat te springen, mascara strepen op zijn wangen, die de hele tijd roept; ‘Je trapte erin, je trapte erin!’
Abrupt stopte hij, ging rustig zitten en zei kalm : ‘dus waar waren we ?’
‘Hoe deed je dat?’ De verbazing droop van mijn gezicht.
‘Hoe deed ik wat? En doe je mond dicht, er loopt kwijl uit’ zei Bill geamuseerd.
‘Zo opeens bim boem baf rustig zijn en niet meer de hyperventilerende kip uithangen?!’
‘Zo , dus ik ben een hyperventilerende kip?’ Hij staarde mij aan met een opgetrokken wenkbrauw.
‘Oops, Haan,sorry.’
‘Je bent echt unbelievable Fien!’ En het dichtstbijzijnde kussen belande op mijn hoofd.

‘Oke’ We zaten terug tegenover elkaar , ik met alle kussens in Bill’s kamer achter mij , voor zou hij nog van die streken in zijn hoofd halen, en Bill zuigend op zijn stylo.
‘Weetje Fien, laten we beginnen met te kijken wat je eet, dan kunnen we dat aanpassen, en zijn we al een hele stap vooruit.’
‘Hmm. Oke, en dan gaan we bij jou kijken wanneer je rookt, en het zo stilletjes afbouwen. Deal?’
‘Deal’
Ik keek hem grijnzend aan. ‘We zijn een goed team’
Hij ontblootte zijn tanden, Jup, zijn we zeker. Maar back to the point, wat eet je ‘s morgens?’
‘Uhm, ik keek hem peinzend aan, 2 boterhammen met choco..’
‘Fien ?’ Zijn 2 wenkbrauwen waren opgetrokken en zijn bruine ogen keken mij doordringend aan.
‘Oke oke .. 5 boterhammen.’
‘Oke.. 5 boterhammen’ mompelend zat hij alles op te schrijven.
‘En ’s middags?’
‘ Wel uhm, Een blikje cola, en een broodje americain.’
‘En ’s avonds?’
‘Pizza..of Lasagne..Dat is te zien wat er in de koelkast zit.’
‘Oke.. En nu het cruciale punt; wat eet je tussendoor?’
Mijn wangen kleurden diep rood, en Green Day leek opeens zeer interessant aan de muur.
‘Weetje Fien..Er gaan nog vaak van deze pijnlijke momenten komen. Ik wil alleen maar helpen, je moet me vertrouwen. Zet je er gewoon over, anders komen we er niet.
Ik slikte in een krop door mijn keel. Zijn woorden waren goed bedoeld, maar ze kwamen zo hard aan. Opeens werden er spiegels overal rond me heen gezet, waardoor ik niet anders kon, dan de pijnelijke confrontatie met mezelf aangaan. Als ik dacht aan alles wat ik at, en wat veranderd moest worden, dan zakte de moed mij in de schoenen, en had ik een enorme drang om te wenen.
‘He, he Fientje.. Wat is er?’ Zijn stem klonk zacht, en zijn hand streek de verdwaalde bruine lokken terug achter mijn oor.
‘Het is gewoon.. Ik .. Het is de schaamte. De confrontatie met mezelf, ik schaam me voor mezelf, voor mijn uiterlijk, mijn kleding, voor alles gewoon.’
‘Hee, hoe doe je dat? Zo opeens biem bam boef, van opgewekte Fien, naar droevige Fien overgaan?’
Een waterige glimlach verscheen op mijn gezicht.
‘Kop op Fien! Voor mij hoef je je niet te schamen, je hoeft gewoon Fien te zijn. We slaan er ons wel door, samen, weet je nog?’
Samen..samen klonk goed.
‘Bill..?’ Mijn vraag kwam er voorzichtig uit,
‘Ja?’
‘Mag ik een knuffel?’
‘Tuurlijk.’

Reacties: