FanFic.nl

Gone, maar dan anders.

Hoofdstuk 7: Wolf

De hele nacht had Isis niet geslapen, en toen ze vlak bij de Duitse grens was, parkeerde ze de Range Rover aan de kant. Meteen viel ze in slaap. Ze zag niet dat de Jeep op een parallel lopend weggetje ook stilhield.
De volgende dag werd ze pas om drie uur wakker, las ze op het schermpje voorin. Ze at een gekookt ei en dronk een pakje sinaasappelsap bij wijze van ontbijt. Daarna ging ze weer verder. Steeds harder ging ze, tot ze uiteindelijk op 100 kilometer per uur zat. Ze vond dat ze er nu wel klaar voor was om de snelweg op te gaan. Ze gaf nog een dot extra gas. Ze reed nu 150. Nu is het wel welletjes, vond ze. Ze haalde alles en iedereen in, en voor het eerst keek ze in haar achteruitkijkspiegel. Van wat ze daar zag schrok ze zó erg dat ze een enorme slinger maakte met de auto. De Range Rover spinde, raakte bijna een Volkswagen Golf die heel langzaam reed, en nog nèt op tijd kon ze remmen, anders was ze de vangrail in gevlogen. De Volkswagen reed gewoon door.
Zwetend parkeerde ze de auto in de vluchtstrook. Wat ze had gezien was een Jeep, met daarin Wolf. Hij was haar gewoon gevolgd!
De stomkop, dacht ze. Hij loopt nu gevaar, alleen omdat hij zo nodig met mij mee moest.
Ze wenkte hem. Hij stopte ongeveer honderd meter na haar, en reed weer terug.
'Ben je nou helemaal? Ik had je nog zo gezegd dat je niet mee moest komen! Dat je bij de anderen moest blijven, en orde moest houden! Wie...' Ze kwam niet verder.
'Ik ben uitgehongerd. Mag ik wat eten van jou? Ik heb niet eens geld bij me om wat te kopen.'
Isis aarzelde. Zou ze hem het eten geven? Maar als ze weigerde, zou ze misschien van hem afkomen. Hij zou het nooit overleven zonder eten. Ze besloot om dat laatste te proberen. Het speet haar heel erg, maar het kon niet anders. Plotseling bedacht ze zich iets. Ze kon zich wel voor haar hoofd slaan. Hij kon helemaal niet terug. De poort was al lang dicht. Toen Wolf de ontstelde blik in Isis' ogen zag, grijnsde hij triomfantelijk.
'Tja, ik kan niet meer terug, hè?'
'Wel verdorie! Heb je geen familie ergens anders?'
'Jawel, maar ik weet niet waar die wonen.'
Dat was een probleem. Isis zwichtte.
'Dan zit er niets anders op dan dat je met me meegaat,' zuchtte ze.
'Maar wat moet er dan met die Jeep gebeuren? De benzine is bijna op, en tanken kost een vermogen.'
'Dat vermogen is niet het enige bezwaar. Stel je eens voor hoe mensen zouden kijken als ineens twee kinderen komen tanken? We zouden meteen aangehouden worden. Ik denk dat het het beste is als we die auto ergens in dat bos daar parkeren, en hem ophalen als dat uitkomt.'
'En anders mag dat ding verrotten. Hij is toch van Trevor's vader.'
Gniffelend stapten ze in en namen ze de volgende afslag en reden naar het dichtstbijzijnde bos, waar ze de Jeep parkeerden.
Nadat ze stokbroodjes met salami hadden gegeten (met sinaasappelsap erbij), zetten ze de tocht voort. Nu konden ze om beurten rijden, en schoten ze veel meer op. Al reed Wolf wel heel erg netjes. Zo kwam het dat ze toen het donker begon te worden besloten om in het Duitse plaatsje Offenburg te overnachten. Vanaf daar konden ze met wat geluk in twee dagen naar Venetië komen, als ze niet verdwaalden.
Ze reden wat rond door het stadje en ze boekten een kamer in een vaag hotelletje in het midden van de stad. Isis bedacht ineens dat het niet handig was als de Bende wist in welk hotel ze zaten, wat ze konden zien door de bankafschriften van de creditcard in te zien, dus pinden ze 250 euro. De oude man die achter de balie zat merkte niet dat het twee kinderen met bergen contant geld op zak waren die een kamer wilden.
De ober in het restaurant waar ze aten keek wél vreemd, maar stelde geen vragen.
'Waarschijnlijk was die man bij de balie gewoon moe en die ober bang,' zuchtte Isis toen ze doodop op haar bed neerplofte.
'Hmm.' Wolf was verdiept in een Duits programma over dronkenlappen die stiekem gefilmd werden terwijl ze opgepakt werden.
Na een half uurtje zette Isis de tv uit; Wolf was al in slaap gevallen. Ze poetste haar tanden, deed haar veel te grote pyjama aan en viel in een diepe, droomloze slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.