Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Oude(re) SA's » I'm with you

Oude(re) SA's

20 juli 2009 - 20:23

1763

0

173



I'm with you

Vanavond zou het gezellig moeten zijn.
Ik was met mijn vriendinnen naar een feest gegaan. Je mocht erin vanaf je 18e. Jammer maar helaas was ik nog maar 17, maar ze hebben me toch binnen weten te smokkelen.
De reden waarom je 18 moest zijn ben ik nu achter.
Er werd alcohol verkocht en al snel waren mijn vriendinnen aangeschoten. Ik moest niets van alcohol hebben. Ranzig vond ik het.
Ik ging even rond kijken. Misschien waren hier wel andere mensen waar ik een praatje mee kon maken zonder dat ze dronken waren.
Na een tijdje zag ik twee mensen in een hoekje staan, ik ging naar ze toe. Toen ik doorhad dat ze drugs aan het handelen waren, ging ik maar snel ergens anders heen.
Steeds meer jongeren werden aangeschoten.
Er ontstond een duwpartij, die uiteindelijk tot een vechtpartij uitliep. Na een tijdje veranderde het zelfs in een steekpartij.
Snel maakte ik dat ik wegkwam.
En nu ben ik hier, op de brug, naar mijn spiegelbeeld aan het staren.

I’m standing on a bridge
I’m waiting in the dark
I thought that you’d be here by now
There’s nothing but the rain
No footsteps on the ground
I’m listening but there’s no sound


Ik wil naar huis, maar het is al laat in de avond, en ik kan niet met de auto, want ik heb geen rijbewijs. Je zou nu denken, hoe is ze dan gekomen? Heel simpel, met m’n vriendinnen meerijden. Ik ben benieuwd hoe ze naar huis willen, want ondertussen zijn ze vast al dronken.
‘Please, laat er iemand komen die me naar huis kan brengen.’ Zeg ik in mezelf. Ik heb maar een dun jasje aan, en het is hartstikke koud hier. Ik sta te trillen van de kou. Waarom was ik dan ook zo dom geweest om mee te gaan. Eigen schuld, ik had het kunnen weten.
Maar het enige wat ik nu wil is weg van hier.

Isn`t anyone trying to find me?
Won`t somebody come take me home
It`s a damn cold night
Trying to figure out this life
Wont you take me by the hand
take me somewhere new
I dont know who you are
but I... I`m with you


Na een tijdje sta ik nog naar het water te kijken. Dan verschijnt er een andere persoon naast me. Ik kijk opzij. ‘Hoi, waarom sta je hier in je eentje?’ Vraagt hij vriendelijk. ‘Mijn vriendinnen zijn daar binnen, maar ik heb geen zin om neergestoken te worden.’ Zeg ik terwijl ik naar het gebouw wijs waar ik net uit kom. ‘Aha. Hoe heet je eigenlijk?’ Vraagt hij. ‘Avril. En jij bent?’ Vraag ik. ‘Ik ben Bill.’ Zegt hij. Ik bekijk hem van top tot teen. Gympen, spijkerbroek, zwart shirt, zwarte make-up. Make-up? Bij een jongen? ‘Waarom draag je eigenlijk make-up?’ Vraag ik. ‘Hahaha… Dat kan ik ook aan jou vragen.’ Zegt Bill lachend. Hij heeft wel gelijk. Hij heeft zwarte make-up op, maar ik ook. ‘Sorry, ik ben het gewoon niet zo gewend van jongens.’ Zeg ik, en kijk naar de neuzen van mijn schoenen. ‘Maakt niet uit, veel mensen moeten er aan wennen.’ Zegt hij. Ik kijk hem weer aan. ‘Eigenlijk… Vind ik het best cool staan. Sexy.’ Zeg ik. Hij moet lachen. ‘Ik ga even binnen kijken of mijn vriendinnen al klaar zijn voor vertrek.’ Zeg ik. Hij knikt. Ik ga naar binnen en zoek mijn vriendinnen. Wanneer ik zie wat ze aan het doen zijn ren ik weer naar buiten. Hier wil ik dus niets mee te maken hebben. Die twee zijn met drugs bezig.

I'm looking for a place
searching for a face
is anybody here I know
cause nothing's going right
and everything's a mess
and no one likes to be alone


Daar staat Bill. ‘Nu al terug?’ Vraagt hij. ‘Ja, mijn vriendinnen staan daar een beetje drugs te snuiven. Ik wil verdomme naar huis.’ Zeg ik boos. ‘Weet je wat. Ik ga gewoon lopen.’ Bill pakt me bij m’n arm. ‘Het is al laat. Wie weet wat voor gasten hier rondhangen.’ Zegt hij bezorgd. ‘Dikke schijt, ik ga.’ Zeg ik. ‘Als je even wacht haal ik de autosleutels van mijn broer. Dan breng ik je wel naar je huis.’ Zegt hij. ‘Vooruit.’ Zeg ik. Bill en ik gaan naar binnen. Dan zie ik een jongen staan. Hij heeft wijde kleding aan en dreads. ‘Tom, kan ik even je autosleutels krijgen. Ik wil Avril graag naar huis brengen.’ Zegt Bill. ‘Ik ga wel mee, het bevalt me hier totaal niet.’ Zegt Tom, en hij gaat dus met ons mee.

Isn`t anyone tryin to find me?
Won`t somebody come take me home
It`s a damn cold night
Trying to figure out this life
Wont you take me by the hand
take me somewhere new
I dont know who you are
but I... I`m with you


In de auto zit ik achterin, en wijs de weg naar huis. Tom rijdt flink door, maar rijd netjes genoeg om geen wetten ofzo te overtreden. Als we er zijn bedank ik de jongens. ‘Maakt niet uit joh. Het was een kleine moeite.’ Zegt Bill. ‘En zo’n aardige meid wil ik wel vaker naar huis rijden.’ Voegt Tom eraan toe. ‘Typisch weer zo’n opmerking voor Tom.’ Zegt Bill zacht, en rolt met zijn ogen. Ik moet lachen. ‘Jullie wil ik wel vaker tegenkomen. Hee, zullen we wat afspreken, zwemmen ofzo. Maakt niet uit wat.’ Stel ik voor. ‘Is goed, als we nou telefoonnummers uitwissellen kunnnen we dat nog even rustig bespreken, anders moet het allemaal zo gehaast enzo.’ Zegt Bill. Ik knik. We schrijven de telefoonnummers en msn-adressen op een briefje. ‘Tot ziens hè.’ Zeg ik. En ga naar binnen. Nog even zwaai ik. Dan ga ik naar mijn kamer en laat me op bed vallen.
Waarom is het allemaal zo verwarrend?
Ik denk gezellig met mijn vriendinnen mee te kunnen gaan, kom ik op zo’n soort feest. En dan loop ik twee van die aardige jongens tegen het lijf. Wat hadden die daar dan te zoeken?
Nouja, het zal wel.
Ik kleed me om en ga slapen.
De volgende ochtend word ik al vroeg wakker. Ik kleed me om en ga naar beneden, wat voor de tv hangen.

oh why is everything so confusing
maybe I`m just out of my mind
yea yea yea

It`s a damn cold night
Trying to figure out this life
Wont you take me by the hand
take me somewhere new
I dont know who you are
but I... I`m with you


Dan word ik gebeld door een van mijn vriendinnen. ‘Hoi.’ Zeg ik een beetje verveeld. ‘Hee Avril. Waar hang je uit?’ Vraagt ze.
‘Wat dacht je van thuis? Op de bank om precies te zijn.’ Zeg ik.
‘Oh, maar, jij was gisteren toch ook op het feest.’
‘Ja, maar vooral naast het feest.’ Zeg ik.
‘Oh, oké. Hoe vond je het?’ Vraagt ze.
‘Saai.’ Zeg ik.
‘Hoezo? Het was het ruigste feest wat er ooit was, en jij vond het saai?’
‘Ja. En nu wil je zeker ook weten waarom ik het saai vond.’
‘Ja.’ Zegt ze.
‘Het was vooral drank, drugs en steken. En dat hoef ik niet. Geef mij maar een bus graffiti of zoiets, maar dit hoef ik niet.’
‘Aha… Maar hoe ben je naar huis gekomen dan? Toch niet lopend he?’
‘Nee, ik ben met iemand meegereden. Maar hoe zijn jullie naar huis gegaan?’
‘Met de auto.’
‘De auto? Jullie hadden te veel op! Je kon een ongeluk veroorzaken! Denk je daar dan echt nooit aan?’
‘Nee, ik had drugs gesnoven weet je nog? Dan denk je daar niet aan, nee.’ Zegt ze droog.
‘Ach, what ever. Ga jij lekker naar je drugs toe als je dat zo belangrijk vind.’ Zeg ik boos en hang op.
Dan komt mijn moeder naar beneden. ‘Hoe was het gisteravond?’ Vraagt ze. ‘Stom.’ Zeg ik. Mijn moeder kijkt me verbaast aan. ‘Hoezo?’ ‘Omdat er drugs gehandeld werd enzo, en voordat je het gaat vragen, nee, ik heb daar niet aan meegedaan.’ Zeg ik. Ze kijkt mee aan. ‘Er is meer.’ Zegt ze. ‘Ja, ik weet nu wie mijn vrienden zijn.’ Zeg ik. ‘Ik ben trots op je dat je niet hebt meegedaan.’ Zegt mijn moeder. ‘Ik ga oké.’ Zeg ik. ‘Oké, veel plezier, je weet hoe laat je thuis moet zijn, en als je langer blijft, even bellen.’ Zegt ze. ‘I know.’ Zeg ik en ga naar buiten. Op de gang pak ik nog snel mijn tas. Daar zitten al mijn spuitbussen in.
Ik ga naar een stuk waar je legaal kan spuiten, daar doe ik het overdag. Maar als ik ’s avonds zin heb, dan is er meestal wel een mooie plaats te vinden bij het spoor van de trein ofzo.
Ik begin. Ik heb al een idee hoe het word.
Na zo’n twee uur ben ik bijna klaar. Dan word ik gebeld. Als ik op het display kijk zie ik dat het Bill is. ‘Hey.’ Zeg ik.
‘Hoi Avril. Zin om wat te doen vandaag?’
‘Jup, wat wilde je doen?’
‘Maakt niet uit. Bowlen ofzo?’ Vraagt hij. ‘Eh, nu? En maakt niet uit waar.’ Zegt Bill.
‘Nou, nu ben ik nog even bezig. Maar als je hierheen kunt komen zou dat goed uitkomen.’ Zeg ik.
‘Als jij mij verteld waar hier is, dan kom ik eraan.’ Zegt hij.
Ik vertel hem waar hij moet wezen, en we praten nog even door.
Nadat ik heb opgehangen ga ik weer verder waar ik mee bezig was. Ik zing in mezelf een nummer dat ik zelf geschreven heb; I’m with you.
Dan komt Bill, maar ik heb niets door dus ga gewoon verder met zingen.
‘Hoi.’ Zegt hij. Ik schrik een beetje en houd gelijk op met zingen.
‘Hoi.’ Zeg ik. Dan zie ik Tom staan.
‘Wow, ik wist niet dat jij ook graffiti spoot. Hoelang doe je dat al?’
‘Hmm… Sinds mijn 14e ofzo.’ Zeg ik lachend om zijn reactie. ‘Wil jij ook?’ Vraag ik.
Hij glimlacht. ‘Even kan geen kwaad.’ Zegt hij.
‘Alles zit in die tas. Bill, jij ook?’ Vraag ik.
‘Nee, dank je. Ik vind graffiti mooi om te zien, maar zelf spuiten doe ik niet.’ Zegt hij.
Ik haal mijn schouders op. ‘Oké, maar je mist wel wat.’ Zeg ik, en ga weer verder met mijn doodshoofd.
Na zo’n 10 minuten ben ik klaar en bekijk trots het resultaat. Bill kijkt op. ‘Zo, die is mooi.’ Zegt hij. Tom kijkt ook. ‘Wow… die is echt gaaf!’ Zegt hij.
Tom maakt zijn tekening af, en dan gaan we bowlen.
Tom wint met een klein voorsprongetje op Bill.
We worden beste vrienden.
En de vriendinnen van dat feest? Die eindigen niet al te best. Om het daar maar even op te houden.
Pff… en zij over mij klagen omdat ik graffiti spuit en skate. Die twee mogen wat mij betreft niet meer zeuren.
Maar voorlopig heb ik genoeg lol met Bill en Tom.

Take me by the hand
take me somewhere new
I dont know who you are
but I... I`m with you
I`m with you
Take me by the hand
take me somewhere new
I dont know who you are
but I... I`m with you
I`m with you
I`m with you...


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.