Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Oude(re) SA's » Een ontsnapping aan de realiteit
Oude(re) SA's
Een ontsnapping aan de realiteit
Ik zit op het strand. Ik heb mijn knieën opgetrokken, en staar naar de horizon Tom zit naast me. ‘Bill, gaat het wel met je?’ Vraagt hij.
Langzaam biggelt er een traan over mijn wang. Ik schud van nee. ‘Tom, als ik nou heel even weg kon uit deze wereld. Gewoon even ontsnappen aan de realiteit.’ Zeg ik zacht. ‘Dat kan ook. Als je nou eens gaat slapen, daar is alles wat je maar wilt.’ Zegt hij.
Jammer maar helaas, hij heeft geen gelijk. Ik heb dat al zo vaak gedacht. En telkens werd ik ’s nachts wakker, badend in het zweet. Om vervolgens niet meer te kunnen slapen.
Nog een traan over mijn wang.
Ik voel me de laatste tijd erg down. Maar dat komt ook doordat ik een slaaptekort heb.
Tom neemt me mee naar huis.
Op het balkon staat een tweepersoons bankje, daar gaan we op zitten. Hij trekt me tegen zich aan.
Zacht strijkt hij door mijn haren heen en fluistert allemaal lieve dingen.
Het heeft een soort magisch effect, het is veilig bij hem.
Dan val ik na al die tijd van slapeloze nachten, eindelijk in een rustige slaap.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.