FanFic.nl

Oude(re) SA's

The Kill [songfanfic]

Het gebeurt de laatste tijd wel vaker. Tom en ik krijgen ruzie. En niet zo’n beetje ook, soms moeten Georg en Gustav moeite doen om ons uit elkaar te houden.
En soms dan kunnen we niet zonder elkaar. Maar ik ben zo bang dat het steeds minder word. Dat we uiteindelijk zo boos op elkaar zijn dat we elkaar nooit meer zouden willen zien.

‘Bill, het was een geintje, leer daar nou eens mee omgaan!’ Schreeuwt Tom. ‘Nee, het was geen geintje. Hoe zou jij het vinden als ik je zou uitlachen of vernederen voor anderen! Denk eens na Tom! Denk na voordat je iets doet!’ Schreeuw ik terug. ‘Tom, Bill, rustig nou. Zo erg was het nou ook weer niet.’ Probeert Gustav. ‘Tom moet gewoon eens leren zijn kop te gebruiken!’ Zeg ik boos. ‘Kom op jongens, we weten allemaal dat jullie uiteindelijk niet zonder elkaar kunnen.’ Zegt Georg. ‘Zoek het mar uit, ik ben er klaar mee!’ Zeg ik. Ik wurm me uit de greep van Gustav en stamp boos de trap op.

What if I wanted to break
Laugh it all off in your face
What would you do?
What if I fell to the floor
Couldn't take all this anymore
What would you do, do, do?

Come
Break me down
Bury me, bury me
I am finished with you

Ik draai de deur op slot. Tom komt achter me aan, maar is net te laat. ‘Bill, doe niet zo kinderachtig. Kom er gewoon uit. Dit slaat nergens meer op.’ Zegt hij. Nors houd ik de deur op slot. Ik hoor dat Tom aan de andere kant aan het rommelen is met de deur. Waarschijnlijk probeert hij het open te breken. Wat maakt het uit. Uiteindelijk lukt het hem om de deur open te krijgen en hij stapt naar binnen. Als blikken konden doden, dan lag Tom allang op de grond, maar dat geld ook wederzijds. ‘Wat?’ Zeg ik. Tom slaat zijn armen over elkaar. ‘Waarom hebben we ruzie over van die onzinnige dingen?’ Zeg hij. ‘Weet ik veel, vraag dat lekker aan jezelf.’ Zeg ik. Hij staat midden in de deurpost en ik wil erlangs. ‘Tom, ga eens opzij, ik wil die kamer uit.’ Zeg ik. ‘Waarom zou ik, jij wilt toch ook niet naar mij luisteren?’ Zegt hij. Ik ben het zo zat met hem! Ik geef hem een duw opzij en ga naar beneden.
Gedreven door woede loop ik in een flink tempo door de straten van Berlijn. Geen idee waar ik heen ga, maar dat maakt me even niets uit. Tom komt weer achter me aan. ‘Wat moet je nou van me? Laat me gewoon even alleen wil je.’ Zeg ik boos. Hij duwt me op een bankje in de buurt en zorgt dat ik moet blijven zitten. ‘Bill, luister nou.’ Zegt hij. ‘Nee, ik luister niet, waarom zou ik naar jou luisteren? Niemand luistert naar wat í­k te zeggen heb. En naar jou moet ineens wel geluisterd worden?’ Zeg ik boos. Als hij het in zijn hoofd haalt om te knokken sla ik het deze keer niet af. De adrenaline giert door mijn lijf heen, wachtend op wat hij te zeggen heeft.

What if I wanted to fight
Beg for the rest of my life
What would you do?
You say you wanted more
What are you waiting for
I'm not running from you

Come
Break me down
Bury me, bury me
I am finished with you
Look in my eyes
You're killing me, killing me
All I wanted was you

Hij zegt niets, maar tegelijk ook zo veel. Hij spreekt niet met woorden, maar met zijn gezichtsuitdrukking, zijn houding. Het zegt allemaal verschillende dingen, tegenstrijdige dingen. Ik weet niet wat ik moet geloven.
Ik glip onder hem vandaan en ren weg. Blind voor het verkeer ren ik de straten over. Ik hoor een hoop getoeter, maar we worden beiden niet geraakt.
Ik ren verder en verder. Ik ren zo ver door dat ik de steken in mijn zij voel. Als ik achter me kijk zie ik dat Tom nog steeds achter me loopt. ‘Bill, wacht! Stop!’ Schreeuwt hij. Van mij krijgt hij geen reactie. Ik kijk weer voor me, maar ben te laat om te beseffen dat er een riviertje loopt en ik val erin. Door de schrik slik ik een grote hap water in. Hoestend probeer ik naar de kant te komen, maar het lukt niet. Waar zal deze rivier eindigen? Het enige wat ik kan doen is me laten meevaren.

I tried to be someone else
But nothing seemed to change
I know now, this is who I really am inside
Finally found myself
Fighting for a chance
I know now, this is who I really am

Come
Break me down
Bury me, bury me
I am finished with you, you, you
Look in my eyes
You're killing me, killing me
All I wanted was you
Come, break me down
Break me down
Break me down

Ik verlies de kracht in mijn armen. Nog even kijk ik achterom en zie dat Tom zo snel mogelijk achter me aan komt. Deze keer is het niet om kwaad op me te zijn, maar om me uit het water te helpen. Langzaam zink ik naar beneden, nog steeds heb ik de kracht niet om naar boven te zwemmen. Mijn enige optie is blijven ademen, alleen is dat niet zo’n handige optie als je onder water bent. Mijn lijf protesteert hevig, mijn instinct zegt dat ik moet ademen, maar ik weet dat als ik dat doe, dat ik geen lucht binnenkrijg, maar water.
Ik voel een paar armen om mijn middel heen. Een paar armen die mijn redding kunnen zijn. Maar voordat ik boven ben word ik gedwongen te ademen. Een golf van water komt naar binnen. Ik hoor Tom tegen me praten, wat hij zegt weet ik alleen niet. Het enige wat ik kan doen is hoesten. Pas later dringt tot me door wat Tom bedoelde. Hij heeft er ook moeite mee om tegen de stroming in te zwemen, en houd het ook niet lang vol.
Ik zorg dat hij mijn middel los laat en pak zijn hand stevig vast. Samen worstelen we ons naar de zijkant en klimmen erop. Ik laat me op het gras vallen. Ineens komt er allemaal water omhoog, het voelt hetzelfde als kotsen, maar dan met water. En dat is niet erg prettig. Tom geeft me een klopje op mijn rug. ‘Gaat het weer?’ Vraagt hij hijgend. Ik knik. ‘Wapenstilstand?’ Vraagt hij. Ik glimlach. ‘Oké, vooruit dan maar.’ Zeg ik.
Samen gaan we naar huis.

What if I wanted to break...?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.