Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Oude(re) SA's » Fanfictions, en meer
Oude(re) SA's
Fanfictions, en meer
Bill’s pov:
We zitten bij een mega saai interview. De vragen zijn niet saai, maar de persoon die ze stelt. De vragen zijn best origineel. We krijgen normaal altijd dezelfde vragen met hier en daar een variatie. We begrepen wel dat fans dit niet zo leuk vinden, dus we hebben bedacht dat ze zelf vragen verzinnen en insturen. Dat is dus dit interview. ‘Wat vinden jullie van fanfictions?’ Is de volgende vraag. ‘Fanfictions?’ Zegt Tom niet-begrijpend. ‘Ja, verhalen die over jullie gaan.’ Zegt de interviewer. ‘Oh, die hebben we nooit echt gelezen.’ Zeg ik. ‘Inderdaad. Misschien kunnen we dat nog eens doen als we vrij hebben.’ Zegt Tom. ‘Oké, dat was het.’ Zegt de interviewer. Gelukkig, dit was echt het toppunt van saaiheid.
We gaan weer met de tourbus terug naar de studio, we zijn namelijk nog bezig om het nieuwe album op te nemen.
Als we er zijn stap ik uit de tourbus en ga gelijk door naar binnen. ‘Wat was die gast saai zeg.’ Zegt Tom. ‘Inderdaad. Man, volgende keer mag er best iemand anders voor. Maar die vragen waren wel origineel.’ Zeg ik. ‘Dat is waar.’ Zegt Tom. Ik ga achter mijn laptop zitten en ga wat rondkijken op internet. Er is niet zo veel aan. ‘Wil er nog iemand anders internetten? Ik heb hem toch aanstaan.’ Zeg ik. ‘Je kunt ook even zoeken voor die fanfictions. Ik ben wel benieuwd wat er geschreven wordt.’ Zegt Tom. ‘Oké, even zoeken.’ Zeg ik. Na een tijdje zit ik op een fansite. Er staan ook korte verhalen, die noemen ze hier Stand Alone. Oké, ik vind het best. Ik ga maar lezen. Er word beschreven hoe ik een vriendin zou krijgen en haar helemaal in de watten leg, hahaha.. best grappig. ‘Wat zit jij nou te lachen?’ Vraagt Gustav. ‘Oh, niets. Dit verhaal is gewoon grappig.’ Zeg ik. Ik kijk wat er verder is. Er zijn er ook een paar naar de titels van de songteksten vernoemd. Ik lees er een paar. Er worden ook onderwerpen beschreven die nooit zouden gebeuren. Zoals Twincest, zoals zij dat noemen. Ik moet er niet aan denken om een relatie te hebben met Tom! Maar ook dingen zoals dat een van ons zelfmoord pleegt. Wat halen die fans in hun hoofd? Denken ze zo over ons? Ik lees er nog een paar. Sommige zijn echt serieus grappig, anderen weer heel erg realistisch.
Het is tegen de avond toen ik geroepen werd of ik nog van plan was om te eten. ‘Ik kom!’ Roep ik terug. Ben ik zo lang aan het lezen geweest? Ik sluit de laptop af en ga naar beneden. ‘Gezellig dat je toch nog komt.’ Zegt Gustav lachend. ‘Leuk hoor. Hé, heeft Tom gekookt vandaag?’ Vraag ik als ik de pasta zie. ‘Dat heb je goed geraden.’ Zegt Tom die net binnenkomt met een hete pan met saus. ‘Daar is onze persoonlijke chef kok.’ Lacht Georg. We eten wat, daarna ga ik weer naar boven. ‘Hé gezellige.’ Zegt Tom als hij boven komt. ‘Sorry, ik heb helemaal niet door hoe laat het is.’ Zeg ik als ik op de klok heb gekeken. ‘Maakt niet uit joh. Maar hoe staat het leven er bij jou voor?’ Vraagt hij. ‘Best hoor. Hoewel dat in dit verhaal niet zo is… hahaha..’ Zeg ik. ‘Hoezo dat?’ Vraagt Tom. ‘Je weet toch in het interview dat die gozer naar de fanfictions vroeg. Ik ben er dus een paar aan het lezen. Ze zijn wel goed geschreven, maar weet je wat ik zo jammer vind?’ Vraag ik. Tom haalt zijn schouders op. ‘Er gaan er zo veel over zelfmoord. Dat een van ons zich snijdt of van het dak springt bijvoorbeeld. En heel veel zijn er met twincest.’ Zeg ik. ‘Wat is dat nou weer?’ Vraagt Tom. ‘Dat wij iets met elkaar hebben, en verder gaan dan alleen dat.’ Zeg ik. ‘Nee bedankt. Ik vind het goed genoeg zo.’ Zegt Tom lachend. ‘Inderdaad, dit is al erg genoeg.’ Zeg ik plagend. ‘Je weet best wat ik bedoel. Maarre, trek je je er niet te veel van aan?’ Zegt hij. ‘Nee, nee, ik stop zo wel. Even nog deze aflezen.’ Zeg ik. ‘Oké.’ Zegt hij en loopt m’n kamer uit. Ik lees het verhaal af.
Een klein weekje later zitten we weer in een interview met dezelfde saaie gast als eerder. ‘Laatst vroegen we jullie naar de fanfictions. Ik heb begrepen dat jullie er ondertussen al een paar gelezen hebben?’ Zegt hij. Zoals gewoonlijk neem ik weer het woord. ‘Dat klopt. We hebben er inderdaad een aantal gelezen.’ Zeg ik. ‘En, wat vonden jullie ervan?’ Vraagt hij. ‘De meeste waren erg goed geschreven. Maar wat ik zo jammer vond was dat de meeste over zelfmoord gingen. Dat was wel jammer, het wekte bij mij een beetje de indruk dat de fans zo over ons dachten. Dat doen jullie toch niet?’ Vraag ik aan de zaal die voor ons zit. Allerlei meisjes beginnen te krijsen dat ze het niet zo bedoelden. ‘Dat is wel duidelijk. Dat was Tokio Hotel, op ZDF.’ Sluit de interviewer af.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.