Hoofdcategorieėn
Home » Twilight » Alice en Jasper » Shoppen
Alice en Jasper
Shoppen
H7: Shoppen
Alice POV
Vanaf de zon was ondergegaan waren we vertrokken naar een klein dorpje met enkele winkels in de buurt van ons hotel.
“Probeer gewoon niet te veel te ademen, ik zal de gesprekken wel voeren,”¯ zei ik toen we voor een kleine winkel stonden. Hij had me in de auto wat tips gevraagd om te ademen met mensen in de buurt. Het probleem is dat er geen trucjes zijn. Veel oefenen is het enige wat je kan doen. Ik deed de deur open en er rinkelde een belletje. Er kwam gestommel uit het kamertje achter de winkel en na enkele minuten verscheen een jonge vrouw in de winkel.
“Kan ik jullie helpen?”¯ vroeg ze vriendelijk.
“Ja, we zoeken enkele dingen voor hem,”¯ antwoordde ik teken gevend naar Jasper.
“De mannen zijn boven, de trap is daar in het hoekje. Kijk gerust maar wat rond. De pashokjes zijn ook boven, je zult ze wel zien. Ik kom dan straks eens kijken.”¯
“Oké, bedankt.”¯ Toen we de trap opliepen viel mijn oog op een diepblauw kleed. Ik was op slag verliefd. Als Jasper niet raar naar mij had gekeken was ik waarschijnlijk terug naar beneden gehold om het te passen. Jaspers verstrooide blik herinnerde me eraan dat we hier niet voor mij waren.
“Wat scheelt er?”¯ vroeg hij bezorgd.
“Euh niks. Ik ben gewoon helemaal weg van dat jurkje daar,”¯ antwoordde ik.
“Dan kopen we het toch gewoon.”¯
“Ja? Eerst kleren voor jou vinden. En je kunt nu wel even ademen, dan kan je straks ook nog iets zeggen,”¯ zei ik glimlachend. Hij zei dat ik het kleedje moest kopen en dat liet ik me geen twee keer zeggen. De winkel was klein en er was geen kat. Ik besloot dat ik snel kleren voor Jasper ging uitzoeken. Ik ging door de rekken aan een iets sneller tempo dan mensen. Toen ik alle rekken had gezien had ik 3 broeken, 7 hemden en 2 truien vast.
“Wil je ze passen?”¯ vroeg ik aan Jasper die nog geen voet had verzet in de tijd dat ik al die kleren had uitgekozen. Hij keek me aan, lichtjes geshockt zo te zien. “Ik ben een geoefende shopster hoor. Dus als je geen zin hebt om te passen, wees er maar zeker van dat het de juiste maat is.”¯ Ik lachte zachtjes en hij herstelde zich.
“Oké, ik vertrouw erop dat het de juist maat is. Kom pas jij nu dat kleedje maar.”¯ Antwoordde hij terwijl hij naar benden stapte en het kleedje nam.
“Te groot, ik heb maar een small,”¯ zei ik toen hij een medium vast nam. Hij nam een small en kwam terug naar boven. Ik stapte in het paskotje en trok het kleedje aan. Het zat perfect. Ik twijfelde even of ik het nu aan Jasper moest tonen of niet. Ik was het niet gewoon om met twee te gaan shoppen.
“En?”¯ vroeg hij nieuwsgierig. Ik besliste dat ik het dan maar ging tonen nu hij er naar vroeg. Ik opende het gordijn aan het hokje en draaide me om zodat ik recht naar Jasper keek.
Jasper POV
Alice had in enkele minuten een hele nieuwe garderobe voor mij bij elkaar gezocht.
“Wil je ze passen?”¯ Vroeg ze toen ze met een hele stapel kleren achter een rek vandaan kwam. Ik was lichtjes geshockt. Hoe wist ze mijn maat, hoe kon ze zo snel leuke kleren uitkiezen? “Ik ben een geoefende shopster hoor. Dus als je geen zin hebt om te passen, wees er maar zeker van dat het de juiste maat is.”¯ Ze lachte en ik probeerde een volledige zin te vormen.
“Oké, ik vertrouw erop dat het de juist maat is. Kom pas jij nu dat kleedje maar.”¯ Antwoordde ik, blij dat het me gelukt was een goede zin te vormen. Ik liep naar beneden en keek naar het kleedje dat ze me had getoond.
“Te groot, ik heb maar een small,”¯ zei ze toen ik er eentje vast nam. Ik zocht dan maar snel een maatje kleiner voor haar en liep terug naar boven. Alice nam het kleedje uit mijn handen en verdween in een pashokje. Ik probeerde op haar gevoelens af te gaan om te weten of het paste. Eerst was ze blij, het paste blijkbaar, maar toen begon ze te twijfelen.
“En?”¯ vroeg ik. Als antwoord schoof ze het donkere gordijn dat aan het pashokje hing opzij. Ik zag haar gezicht niet wat ze stond omgekeerd, met haar rug naar mij. Wow, het kleedje zat haar als gegoten. Het zat strak om haar kleine lichaam en het blauw was prachtig bij haar bleke huid. Ze draaide zich om en keek me vragend aan.
“Wat denk je ervan?”¯ vroeg ze koeltjes.
“Wow, het is… je bent prachtig,”¯ antwoordde ik eerlijk.
“Dankje,”¯ stamelde ze en ze verdween terug in het hokje. Na een halve minuut opende het gordijn weer en ze verscheen, nu gewoon met haar broek en een bloesje aan. Wat niet wilde zeggen dat ze er niet meer mooi uitzag maar als het aan mij lag mocht ze altijd zulke jurkjes dragen.
Alice POV
Ik betaalde en we liepen terug naar buiten. Jasper had nog even tegen geprutteld toen ik zijn kleren betaalde maar veel kon hij niet doen want hij had geen cent op zak. We liepen naar de auto die aan de overkant van de staat stond geparkeerd. Ik deed de koffer open en Jasper gooide de zakken erin.
********
“Bedankt Alice, bedankt voor alles,”¯ mompelde Jasper. Hij kwam traag dichterbij en ik voelde zijn koude adem op mijn gezicht. Hij sloeg zijn armen om mijn middel en hief me zacht omhoog tot onze ogen op dezelfde hoogte waren. We stonden aan de auto en de koffer stond open en er lagen 2 zakken met kleren in. Jasper drukte me dicht tegen zich aan en zijn gezicht kwam dichter en dichter. Ik knipperde even met mijn ogen en
********
“Alice?”¯ Jasper haalde me terug naar het heden. Ik zuchtte geërgerd, ik had nog nooit zo een visioen gehad. Hij mocht zich niet bedenken, niet nu. Ik draaide me om zodat we elkaar goed zagen.
“Bedankt Alice, bedankt voor alles,”¯ mompelde Jasper. Hij kwam traag dichterbij en ik voelde zijn koude adem op mijn gezicht. Hij sloeg zijn armen om mijn middel en hief me zacht omhoog tot onze ogen op dezelfde hoogte waren. Jasper drukte me dicht tegen zich aan en zijn gezicht kwam dichter en dichter. Ik knipperde even met mijn ogen en toen drukte hij zijn lippen zacht tegen de mijne.
Reacties:
Verder, verder, verdaaaaaaar! <333