Hoofdcategorieėn
Home » Yu-Gi-Oh! » Bekoelde liefde » Hoofdstuk 1
Bekoelde liefde
Hoofdstuk 1
Hoofdstuk 1
Seto Kaiba staarde uit het raam van zijn thuiskantoor en zuchtte. Hij kon zichzelf er niet toe brengen om zich te concentreren op zijn werk, ook al was zijn laatste project een van de belangrijksten in de geschiedenis van Kaiba Corp. Hij stond op en liep naar het raam om het te openen. Een zacht briesje waaide naar binnen. Hij staarde naar het gras in de voortuin. Hij wist dondersgoed waarom hij zich niet kon concentreren en dat maakte hem chagrijnig. Hij kruiste zijn armen voor zijn borst en sloot zijn ogen. Het kwam allemaal door haar…
Twee maanden geleden had hij haar voor het laatst gezien, voordat hij was teruggegaan naar Japan. Het was zijn kortste weekend in haar gezelschap geweest, omdat ze ruzie hadden gemaakt. Ze had hem weggestuurd en gezegd dat ze hem nooit meer wilde zien. Hij was vertrokken, nog altijd kwaad. Pas toen hij in het vliegtuig zat, besefte hij wat hij had gedaan en was hij overmand door schuldgevoel. Maar dat had hem weer kwaad gemaakt , want Seto Kaiba voelde zich nooit schuldig.
De eerste maand probeerde hij zoveel mogelijk te werken, om maar niet aan haar te hoeven denken. Het ging prima, totdat Mokuba vroeg wanneer hij weer op zakenreis naar Amerika zou gaan. Hij had altijd tegen Mokuba gezegd dat hij op zakenreis ging. Altijd had hij gelogen tegen zijn kleine broertje. Toen hij nog samen was met haar, maakte het hem niet zoveel uit. Hij kwam altijd ontspannen terug en Mokuba had nooit vragen gesteld. En nu had hij geen `zakenreis´ meer.
Mokuba had wat vreemd opgekeken toen hij had verteld dat hij niet meer op zakenreis hoefde, maar hij had geen vragen gesteld. In de tweede maand ging Seto door een hel. Hij miste haar en hij kon zich bijna niet meer concentreren op zijn werk. Hij wist dat als hij zich niet vermande Kaiba Corp. in de financiële problemen zou komen.
Om terug te gaan naar haar had geen zin, want in veel opzichten was ze net als hij en dus vergaf ze niet zo makkelijk. Bovendien voelde hij er weinig voor om haar op zijn knieën te smeken. Zo was hij niet en al zou hij haar smeken, ze zou hem alleen maar uitlachen, een foto nemen van hem nemen en die opsturen naar de Japanse pers.
Hij wist dat ze hem niet zou vergeven. Hij had vreselijke dingen tegen haar gezegd. Het was zijn eigen schuld dat hij haar nu miste. Hij herinnerde haar gezichtsuitdrukking nog…
-Flashback-
Ze stond daar maar tegenover hem. Ze zei geen woord, maar haar ogen spraken boekdelen. Hij zag de emoties door de jade kleurige poelen razen, verdriet, woede en pijn. Woede won het.
“Hoe durf je…”¯ siste ze.
Hij wist dat hij te ver was gegaan en dat dit nooit meer goed zou komen.
Ze schudde haar hoofd alsof ze nog steeds niet kon geloven wat hij gezegd had. Hoe hij haar had genoemd. Haar halflange zwarte haar golfde mee met de bewegingen van haar hoofd.
“Hoe durf je…”¯
Haar ogen schoten vuur en ze haalde uit naar hem. Haar hand kletste tegen zijn wang. Seto vernauwde zijn ogen en keek haar woedend aan.
“Jaloerse zak dat je bent!”¯ riep ze uit.
Hij had de klap nauwelijks gevoeld, al was zijn wang nu vurig rood. Hij was te kwaad om pijn te voelen.
“Hou toch je mond, Jani.”¯ Hij greep haar pols toen ze hem nog eens wilde slaan.
“Hoe kon je, Seto. Ik dacht dat je me vertrouwde.”¯ Haar stem brak. Verdriet was het nu van woede aan het winnen.
Seto zei niets. Ze rukte zich los en stapte naar achteren. “Ik wil dat je weggaat en ik wil je nooit meer zien!”¯
Hij draaide zich om en liep het huis in. Een kwartier later zat hij in de auto op weg naar het vliegveld.
-Einde flashback-
Seto draaide zich om een liep terug naar zijn bureau. Hij ging in zijn stoel zitten en haalde uit zijn zak de sleutels van zijn bureaulades. Hij maakte de bovenste open. Die lade zat altijd op slot, omdat hij niet wilde dat iemand in zijn persoonlijke spullen zou neuzen en zijn geheim zou ontdekken. Hij trok de lade open. Erin lagen een fotolijstje een doosje om sieraden in te bewaren. Hij haalde het fotolijstje eruit en staarde naar de foto die erin zat.
Hij herinnerde zich vaag dat deze foto door haar broer genomen was. Jani en hij stonden voor haar huis. Ze had haar armen om zijn middel geslagen en haar hoofd rustte tegen zijn borst. Hij had zijn arm om haar heen geslagen. Ze lachten allebei naar de camera. Als Mokuba dat had geweten… Seto kon het niet helpen om even zachtjes te grinniken.
Op de foto zag hij er gelukkig en ontspannen uit, als een normale jongeman. Hij keek naar Jani´s gezicht. Hij zuchtte. Ze was zo mooi. Ze had gelijk gehad. Hoe durfde hij om haar zo te kwetsen…
Hij lag de foto terug in de la en deed hem weer op slot. Hij was haar niet waard geweest. Hij stond op en liep het kantoor uit, naar de woonkamer. Mokuba zat op de bank een videospelletje te doen.
“Hé Seto.”¯
“Hoi.”¯ Hij ging naast zijn jongere broertje zitten en haalde een hand door zijn warrige haar.
Mokuba grinnikte. “Ik weet het. Ik moet naar de kapper,”¯ zei hij, nog voordat Seto zijn mond kon opendoen om diezelfde opmerking te maken. “Maar het trekt meisjes aan.”¯
Seto trok een wenkbrauw op. Mokuba was op vijftienjarige leeftijd een echte meisjesversierder geworden.
Mokuba grijnsde naar hem en Seto schudde zijn hoofd.
“Zeg wanneer kom jij nou eens met een meisje thuis?”¯ vroeg Mokuba plagend.
Seto rolde met zijn ogen. “Dat gaat je niets aan.”¯
“Is er geen meisje dan?”¯
´Jawel,´ dacht Seto, ´Maar ik heb het bij haar verpest.´
Mokuba had meteen door dat Seto om een of andere reden boos was. De laatste tijd had Mokuba al gemerkt dat zijn broer niet lekker in zijn vel zat en dat baarde hem zorgen. Er ging geen dag voorbij zonder dat Seto een paar van zijn werknemers ontsloeg. Mokuba, die nu ook op Kaiba Corp. werkte, nam die werknemers meteen weer aan en Seto scheen dat niet eens te merken.
Mokuba stopte met zijn videospelletje en draaide zich naar zijn broer toe.
“Hoe is het met je project?”¯
Seto mompelde iets en stond op.
“Seto?”¯
Het enige antwoord wat hij kreeg waren de voetstappen van zijn broer op de trap en het dichtslaan van de deur.
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Dat was het eerste hoofdstuk.
Ik update zo snel mogelijk
Laat een reactie achter met je mening…
-xxx- Kimberley
Reacties:
pliiieeezz snel verder hij is goed ^^