FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

10

Gustav:
we kwamen aan bij het huis van Yala. de kleine Kersie deed open en rende naar ons toe. 'totooo tel!!' riep ze uitbundig en ze bleef voor me staan met uitgestrekte handjes. ik pakte haar op en zette haar op mijn arm. 'ze weet al wie we zijn.' lachte Bill. 'kom binnen!' werd er vanuit de woonkamer geroepen. we stapte binnen, liepen door de hal en kwamen zo in de woonkamer terecht. 'let alsjeblieft niet teveel op de troep, ik moet eigenlijk nog schoonmaken maar Kersie maakt het niet makkelijk.' Yala stond de tas met zwemspulletjes nog in te pakken. 'als jullie wat te drinken willen zullen jullie dat zelf even moeten pakken. Debio weet wel waar het staat niet?' Debio knikte maar we hoefde niets te drinken. Kersie worstelde zich los en trok aan mijn hand. 'mee komen!' riep ze en ze trok me naar een hoekje van de kamer. zo te zien was daar een speelgoedbom ontploft want overal lagen poppen, speelgoedfiguurtjes, krijtjes en andere dingen.
Kersie pakte iets van het kleine tafeltje wat er stond en hield het voor me uit. 'voor djummel!' zei ze en ik pakte het papier aan. ze had negen mensen getekend op het papier. op een kinderlijke manier getekend. bij de mensen stonden pijltjes met namen. 'ze heeft gisteravond de hele tijd zitten tekenen' zuchtte Yala. 'ze moest en zou die tekening af krijgen en ze is uiteindelijk pas om elf uur gaan slapen.' ik glimlachte en gaf Kersie een aai over haar hoofdje. 'knap gemaakt hoor.' zei Bill en Kersie glunderde helemaal. ik stopte de tekening in mijn jack en liep daarna naar het minibusje van Yala.
Yala en Georg gingen voorin en ik, Kersie en Bill helemaal achterin. in het midden zaten Debio, Tom en Henna opgepropt. 'het past net aan. 'zei Yala. 'anders moesten we ook nog die stoelen in de achterklep openvouwen.'

het busje startte en we reden naar het zwembad. ik was druk in gesprek met Kersie en Bill lag helemaal dubbel. 'het is zo schattig om te zien dat je iemand van je eigen niveau hebt gevonden.' spotte hij. ik lachte en zei dat dat inderdaad zo was. ik was gewoon gek op kleine kinderen maar al helemaal op Kersie. ze ratelde aan een stuk door over het water en zwemmen en ook over muziek. 'ze wordt later een echte muzikantje.' zei Georg. 'als je op die leeftijd al zoveel interesse toont kan dat niet anders.' Yala zuchtte lachend. 'toonde ze nu ook maar eens interesse in het op orde houden van het huis. madam vind het leuk om te spelen maar ze vergeet het weer op te ruimen en dan is mama de pineut.'
het busje remde en parkeerde in. 'we zijn er'.

Debio:
het was vrij druk in het zwembad. we moesten minstens een kwartier in de rij staan voor een omkleed hokje. Bill werd geïrriteerd toen hij ook nog eens zijn halve juwelenkist af moest zien te krijgen en ik begon te lachen vanuit het andere hokje. ik ging op het bankje staan en keek over het scheidingsmuurtje. 'lukt het?' vroeg ik lachend. 'nee niet bepaald.' snauwde hij. 'ik zit vast met acht armbanden en ik krijg mijn kettingen niet af.' op de toon waarmee hij het zei klom ik van het bankje en kroop onder de open onderkant van het muurtje door. nu stond ik achter Bill en ik pakte het slotje van de eerste ketting vast.
'ben jij dat Debio?' vroeg Bill aangezien hij niet kon zien wie er achter hem stond mede door zijn enorme kapsel. 'misschien.’ antwoordde ik en ik trok de tweede ketting los.
hij draaide zich om en keek me grijnzend aan. 'zie je wel dat jij het bent.' zei hij en ik begon te peuteren aan zijn armbanden.
na een kwartier waren ze allemaal los.
'komen jullie nog of hoe zit het?!' hoorde we Henna van achter de deurtjes roepen.
'wij zijn allang klaar hoor!' ik lachte naar Bill en verdween toen weer in mijn eigen hokje. ik kleedde me snel om en gooide al mijn spullen samen met die van Bill in een kluisje.

we stapte samen het zwembad binnen. het was inderdaad nogal druk. er was veel geluid en het gekletter van water kon je overal horen. ik trok Bill mee aan zijn arm naar het zwembad terras waar zo te zien de rest al zat.
toen we naar het terrasje liepen hoorde ik af en toe wat gemompel en zag ik mensen die naar mij en Bill staarde. 'niet op letten' zei Bill. waarschijnlijk weten de meeste pas over een paar uur wie we zijn en dan krijg je het handtekeningen gebeuren.' hij zuchtte en we plofte neer bij de rest. 'hadden jullie het zo druk met elkaar?' vroeg Henna aan mij. we keken elkaar aan en Bill kuste mijn voorhoofd. 'ja we hadden het heeeeel druk.'

Yala had de zwemvleugeltjes uit de tas gehaald en Georg stond ze nu op te blazen. 'Kersie wil zwemmen!' zei de peuter en wilde naar het water toe rennen. Gustav greep haar vast en slingerde haar door de lucht. 'niks daar van jong lady' zei hij in het Duits. 'eerst die zwemvleugeldingen om en dan mag je zwemmen.' Kersie keek hem raar aan. van dat Engels begreep ze al niets maar wat de djummel nu uitkraamde raakte ze helemaal in de war. 'ze is toch al best slim voor een peuter van haar leeftijd.' zei Tom. 'ze begrijpt al een beetje Engels en ze is erg slim.' hij deed de inmiddels opgeblazen zwemvleugeltjes bij Kersie om haar armen die gelijk naar het pierenbadje voor het terras verdween.
'zullen wij dan ook maar een duik nemen?' stelde ik voor.
'is goed.' zei Bill en we liepen naar het vijftig meter bad. ik nam een kleine aanloop en dook het water in. ' hé wacht op mij!' hoorde ik Bill achter me roepen en even later lag hij ook al in het water. na een aantal baantjes te hebben getrokken, stapte we het water uit. 'dat was lekker zo even baantjes trekken.' zij Bill. 'nu van de glijbaan af?' hij wees naar een trap met de tekst : dream away tunnel. ik knikte. 'het is een soort rit die je maakt door de tunnels. er zijn meerdere wegen en je kan elkaar dus kwijtraken.' ik vervolgde. 'al die wegen komen weer ergens anders in het zwembad uit en er zijn vijf wegen.' ik trok Bill mee de trap op. gelukkig stond er geen lange rij en wij waren de laatste die aansloten.
eindelijk waren wij aan de beurt. 'gaan we samen?' vroeg ik en Bill knikte. ik ging voor hem zitten en we hielde de stang vast. het licht wat aankondigde of je mocht sprong op groen. we zette ons af en gleden naar beneden. eerst was de tunnel een lang breed stuk maar even later zagen we de vijf splitsingen. vijf kleuren, rood, groen, zwart, paars en oranje. we gleden de zwarte tunnel in. Bill lachte hard en ik gierde mee. we minderde wat vaart en kwamen langs allerlei mooie kunstwerken die in de tunnel waren gemaakt. 'volgens mij is dit de tunnel met al die griezeldingen!' schreeuwde ik boven het geraas van het water uit. op dat moment viel er een nepspook uit een hoek. ik gilde en Bill lachte hardop. 'haha dat was leuk!' ik gaf hem een por in zijn maag en hij sloeg zijn armen om mij heen. 'niet bang zijn hoor Bill is bij je.' ik moest nog meer lachen en zo gleden we door. zo nu en dan kwam er iets tevoorschijn uit het water of uit de muur op een gegeven moment kregen we zelfs een bak vol ijskoud water over ons heen.

na een tijdje waren we de griezeltunnel uit en kwamen op een weer samengevoegd groot stuk. opeens hoorde we gegil achter ons. voor ik me kon omdraaien voelde ik hoe er mensen tegen mij en Bill opknalde. 'ook al hier!' schreeuwde de stem van Gustav. we zaten nu in een treintje van alle zes de mensen. Yala was zeker bij Kersie gebleven dacht ik. we gleden een nieuwe tunnel binnen.
en opeens werd de stroomsterkte sterker. we begonnen allemaal luidt te gillen en we gleden in no time de tunnel uit. we kwamen uit vlak bij het terras waar Yala een tijdschrift zat te lezen. 'o daar zijn jullie' zei ze terwijl ze het blad weglegde. Kersie zat inmiddels ook op de grote handdoeken van ons en biscuittje te eten.

opeens ging er een mobiel af. Yala pakte haar mobiel en nam op. wij gingen zitten op de handdoeken en droogde ons een beetje af.

y= met yala
...
y=hey..
...
y= ja maar..
..
y= wat?!
...
y= dat kun je niet menen of doen! we hebben het al zo krap
...
y= NEE, dat gaat gewoon niet!
...
y= oké dan maar... liever bij mij dan bij jou
...
y= rot op ***!! ik wil verder niets meer met je te maken hebben.!
...
y= *zucht* ik ben vanavond bij Debio. zet haar maar af bij ons thuis over een weekje met haar spullen. ik moet alleen Flesh..
...
y= je hebt wat gedaan?! !#%#@ nou goed doeg!
...

Yala hing op. haar gezicht zag wat bleekjes. 'wie was dat Yaal?' vroeg Henna. 'niets.' antwoordde ze een beetje afwezig. ik wilde verder vragen toen er een grote groep meisjes voor ons kwam staan. 'JIJ bent Bill kaulitz!!!' gilde een van de meisjes. 'Tokio hotel is hier!!!' riep een ander en gelijk ontstond er een jewelste van lawaai.
de kleine Kersie raakte in paniek en zette het op het janken. Yala stond snel op van haar stoel en nam de peuter in haar armen. 'ow shit.' zuchtte Tom. hij stond op en trok Henna overeind. 'we kunnen beter nu gaan voordat de pers ook weet dat we hier zijn.' zei hij. we knikte allemaal en pakte snel onze spullen. de groep fans vulde zich aan en even later zaten we dan ook vast in een wirwar van mensen.
Gustav en Georg baande een weg voor ons vrij om in ieder geval Yala en Kersie er heel doorheen te loodsen. 'ga maar alvast.' riep Bill. 'we zien jullie wel bij het busje!' de vier mensen liepen weg en een aantal fans volgde ze. de rest stond nog steeds om Tom, Henna, Bill en mij heen en trokken en duwden aan alle kanten. 'houd me goed vast!' schreeuwde Bill tegen mij en ik kneep mijn hand nog steviger om zijn arm. opeens had ik en idee. 'spring het water in!' riep ik en we doken met zijn vieren het water in. niemand die ons echt in de gaten hield. en we zwommen zo zacht mogelijk langs de kant naar de douches. daarna pakte we onze spullen uit onze kluisjes en vluchtte zonder om te kleden naar het busje. daar wachtte de anderen al in het busje en zodra Yala ons zag aankomen startte ze het busje. ze klommen snel naar binnen en Yala reedt weg.

'dat was maar net goed gegaan.' fluisterde ik. 'even dacht ik te verdrinken in die massa.' Tom knikte begrijpelijk. 'dit hebben we vaker maar meestal is er een bodyguard in de buurt die de mensen nog een beetje tegenhouden.’
we reden naar mijn huis en vluchtte snel naar binnen. daar kleedde Tom, Henna, Bill en ik ons om aangezien wij geen kans hadden gekregen ons om te kleden. 'de pers zal nu snel genoeg weten dat we hier verblijven.' zei Gustav.

Reacties: