Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » niet de juiste dood? <-- afgerond » mijn dood
niet de juiste dood? <-- afgerond
mijn dood
Mensen vragen zich altijd af hoe het nu is om dood te gaan. wetend dat er een einde aan komt. ze zeggen dan wel dat je leven aan je voorbij flitst. of dat je engelen al kan horen zingen. dat je begint aan je wandeling naar hemel of hell. maar op de een of andere manier klopt dit geen van allen bij mij.
ik sta op de rand van een hoog gebouw met mijn rug naar de wijde wereld toe. langzaam voel ik mijn zwaartekracht kantelen naar beneden en het lijkt alsof ik vlieg. mijn ogen heb ik gesloten en het enige waar ik nu aan denk is niets... alleen maar leegte wil ik denken. ik wacht op de klap. de klap die de pijn zal geven die ik zocht. de verlossende pijn. maar er komt niets. val ik nog steeds? ik open één oog en kijk omhoog naar een zwarte leegte. is dit alles na de dood? waarom kan ik bevestigen dat dit na de dood is? waarom ben ik hier nog in eigen persoon? reïncarnatie bestaat dus niet? of wel? alleen heb ik het nog niet door? moet ik wachten op een nieuw leven. maar waarom weet ik dan nog dingen uit mijn eigen verleden? wacht, weet ik die nog wel?
'wat is dit...' fluister ik en er klinkt een diep dreigend gegrom waar ik vreemd genoeg niet bang voor ben.
een diepe donkere stem galmt door de ruimte.
'je bent nog niet klaar voor de volgende wereld. jouw bestemming is verkeerd gelopen...' ik snap er niets van. 'verkeerd? hoezo? wat heb ik dan verkeerd gedaan? wat is er dan gebeurd?' allee herinneringen achter me vervagen. waarom was ik gesprongen? was ik wel gesprongen? het duizelde.
de stem klonk weer.
'je gaat terug. je moet je taak volbrengen. en misschien kunnen we je leven herstellen. er zijn genoeg zieners in die wereld...' zieners? waar had die stem het over? en hoezo terug? waarnaar dan? en hoe?
'je tijd is er. een jaar op aarde is vergaan en het is voor jou tijd te gaan. vanzelf zul je het begrijpen maar... faal niet!'
er volgde en enorme trilling en de leegte verdween. en vervolgens, zag ik opnieuw niets...
Wow