FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

waarom?

overal lopen nog steeds mensen. niemand die me ziet of hoort. ik ben maar tegen een lantaarnpaal gaan leunen zodat er niet om de haverklap mensen door me heen lopen. ik begin langzaam aan als meer aan het idee te wennen dat ik een geest ben. oké, het is nu niet echt ideaal idee om zoiets te zijn maar ik weet dat ik me beter snel kan aanpassen. ik probeer mijn geheugen af te graven naar alles wat ik weet over geesten. ik kan me informatie herinneren maar gebeurtenissen niet. net alsof ik wel alle info van mijn vorige leven heb onthouden maar niet hoe ik het geleerd heb. mijn geheugen lijkt nu eerder op een archiefkast. gewoon simpele mappen met info zonder geur of kleur. alleen het woord met een betekenis erachter. geen idee hoe ik er aan kom.

ik wroet mijn hele hoofd leeg. geesten, spoken, schimmen.
maar er komt weinig binnen. misschien was de vorige ik niet zo gek op spoken. een diepe zucht ontsnapt vanuit mijn mond. het begint frisser te worden al heb ik dat niet echt door. zouden geesten gevoel hebben? ik probeer het te testen door hard met mijn achterhoofd tegen de lantaarnpaal te stoten. een pijnscheut gaat door mijn hoofd. oké, ik ben dus nog wel bevattelijk voor pijn van voorwerpen. of verbeelde ik me dat maar. ik probeer het nog eens maar val tot mijn verbazing achteruit. door de lantaarnaal heen? wacht even. net heb ik nog een buil op mijn hoofd gemaakt door die paal en vervolgens bij de 2e keer val ik erdoorheen? dan gaat de map in mijn archiefkast open. geesten kunnen natuurlijk door dingen heen lopen. waarschijnlijk alleen als ze willen. ik concentreer me nog eens en loop weer tegen de paal die dit keer helaas gewoon blijft staan waardoor ik er volop tegen aan knal. correctie, geesten kunnen ergens doorheenlopen als ze weten hoe het werkt. iets wat ik niet weet duidelijk.
ik ga op de grond zitten. waarom eigenlijk? ja, dat had ik me nog helemaal niet afgevraagd! waarom was ik weer terug op de aarde? en waarom als geest?
hetgeen wat de diepe stem zei kwam terug. ik had mijn taak op aarde niet goed gedaan? mijn dood was niet de juiste dood? ik moest het rechtzetten en wat nog meer? o ja, iets over dat er genoeg zieners op de aarde waren. maar wat waren zieners in godesnaam!?
een klein hondje kwam naar me toe. hij tilde zijn poot op en... 'aarg gatsie!! vies beest!' het beestje piepte en vluchtte snel weg. oké, hij pieste dan wel niet op me maar door me heen piesen is nou ook niet erg prettig. en daarbij voelde ik het wel! bahbahbah... maar het hondje had wel gereageerd op me. en weer een bladzijde werd gevuld in mijn map van geesten in mijn archiefkast. dieren reageerde op dingen die mensen niet konden zien. dat was wel een kleine troost. onopgemerkt zou ik dus niet helemaal zijn.

Reacties: