Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » niet de juiste dood? <-- afgerond » eens zien wat hij doet.
niet de juiste dood? <-- afgerond
eens zien wat hij doet.
Kishu:
Ik werd vrij vroeg wakker voor mijn gevoel. ik sloeg de deken weg en ging overeind zitten om in mijn ogen te wrijven. naast me zag ik Bill nog diep in slaap. op een wekkertje wat naast het bed stond bleek het pas 9 uur te zijn. en Bill moest rond een uur of 2 pas weg. ik state voorzichtig uit bed en pakte het hoopje kleding wat ik gister ook aan had van Bill. ik sloop naar de badkamer waar ik me om kleedde en me even verfriste. het was nog steeds raar. ik kon alles nog gewoon pakken en aanraken alsof ik gewoon mens was. behalve dat mensen me dan niet konden zien, voelen of horen. oké op Bill dan na.
toen ik weer de badkamer uit stapte zag ik dat Bill ook wakker geworden was. 'goedemorgen!' zei ik vrolijk en Bill ontwaakte uit zijn slaaproes. 'sorry. ik dacht even dat ik alles gedroomd had maar je bent er nog steeds.' ik deed alsof ik het een flinke belediging vond en maakte een pruillipje. 'aaah! weer zo eentje die dat doet. Tom doet dat ook telkens en dan moet ik wel toegeven!' hij stopte zijn hoofd weer onder een kussen terwijl k begon te lachen op een hoog speels toontje. 'als je nu toch wakker bent kun je net zo goed uit bed komen.' zei ik en Bill kreunde vanonder het kussen. ik liep naar hem toe en plukte het kussen weg. 'laaat daaat!' zei Bill en sloeg de dekens weer over zich en kroop er helemaal onder. ik moest weer lachen en trok toen de dekens ook weg. 'jaja, boodschap begrepen! ik ga eerst douchen dus waag het niet door de deur heen te komen ofzo.' ik wirp het kussen naar zijn hoofd terwijl hij zijn spullen pakte. 'dat kan ik niet eens!' riep ik nog en vervolgens ging ik uit verveling maar het bed opmaken.
Nadat Bill klaar was met douchen mocht ik binnen komen om te kijken wat hij verder deed. na een half uur verveelde ik me al. 'moet je echt zoveel doen in de badkamer?' vroeg ik jammerend en Bill grinnikte. 'dit is nog maar de helft van de tijd. met mijn vorige kapsel duurde het 2 uur ongeveer voor ik klaar was.' ik maakte mijn ogen groot. '2 uur? wat deed je dan allemaal nog meer? een miniatuur stad bouwen in het doucheputje ofzo?' Bill lachtte en ging weer verder.
Toen het middag werd moesten we naar de hal waar de manager van de jongens stond te wachten. de jongens kwamen er al aan en ik liep met Bill mee. David begeleidde ons naar een groep bewakers of iets in die trant en vervolgens gingen ze naar buiten. ik schrok me dood! buiten stonden ongeveer honderd mensen te dringen om dichter bij de jongens te komen. het lawaai was oorverdovend. overal gegil van hysterische mensen. voornamelijk jonge meiden en paparazzi. De securetygasten baande een weg vrij naar de tourbus die voor stond. en de jongens liepen er gewoon achter. ik liep met Bill mee die mijn hand had gepakt. dit was wel eng. toch het voordeel weer om door mensen te kunnen lopen. je had volop ruimte.
eenmaal in de tourbus slaakte Gustav een zucht. 'de media komt er als eerder mee in welk hotel we verblijven.' en vervolgens plofte hij ergens neer. de bus startte en begon te rijden. Bill trok me mee naar de slaapvertrekken in de bus. hij liet me eerst zien waar alles was. 'oké. nu weet je waar alles is en waar het voor dient. beloof me nu niet teveel voor mij in de weg te lopen. maar ook niet teveel door de anderen. dat genies zal zorg gaan baren en dat moeten we niet hebben.' genies? oké... ik keek hem even aan. 'als je door iemand heen loopt moet diegene niezen. niet opgevallen?' hij trok één wenkbrauw op en ik schudde een beetje schaapachtig mijn hoofd. maar beloofde dat ik zou gaan oppassen.
paar uurtjes later
Dit was wel heel raar. ik zat nu op een kist niet ver van Bill vandaan en keek toe hoe de 4 jungs spullen bleven doorschuiven en er hun handtekening zette. net een lopende band. het zag er wel grappig uit al waren al die hysterische mensen wel een beetje vervelend. Bill zuchtte diep en pakte een nieuwe stift en ging verder met de zoveelste cd die langs ging. ik had zijn handtekening nu al tig keer voorbij zien komen en ik liep naar hem toe en pakte de stift aan de onderkant over. ik pakte een cd die werd doorgeschoven en probeerde de krabbel van Bill na te maken wat wel goed lukte. 'ben je gek ofzo! strals ziet iemand dat! en daarbij is het niet mijn handtekening nu meer.' siste Bill en ik pakte zijn hand die ik over de mijne legde. 'nu is het jouw handtekening door jou gemaakt maar dan zonder concentratiemoeite. en daarbij begin ik me te vervelen. Bill grinnikte. 'je bent een slechte geest wist je dat?' ik stak mijn tong uit en ging verder met de krabbel overal op zetten. op het einde van de dag waren alle jongens moe al had Bill toch een flinke portie energie over. aangezien hij zijn hersens niet had hoeven gebruiken zowat. 'dank je. dit soort dingen zijn altijd zo eentonig en vervelend na een aantal keren.' zei Bill en ik porde hem in zijn zij. we liepen de tourbus weer binnen en David verkondigde de volgende halte aan. van Toulouse, Frankrijk, op naar Stuttgart in Duitsland. een fijne rit van zeker een aantal uur.
en ik vermaakte me door een beetje rond te wandelen en rond te kijken. en na een tijdje ging ik maar naar de slaapvertrekken waar Bill op zijn bed ging liggen. ik kroop ernaast en Bill startte zijn laptop en pakte er een schrift bij.
'laten we maar eens gaan beginnen.' zei hij.
wiieee snel verder gaan