FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

14

Bill:
ik werd wakker van een gillende Georg, Gustav en Milou die boven op ons bed sprongen. ‘wakker worden!!!’ riep Gustav. ‘ we moeten over een uurtje al daar zijn… ‘ Debio wreef slaperig in haar ogen. ‘en jij was nog wel zo een ochtendmens.’ Zei Georg spottend tegen Debio. Ze glimlachte slaperig en duwde hem opzij. ‘ik ga me al omkleden we komen er zo aan gaan jullie Tom en Henna maar terroriseren.’ ze stond op en pakte kleding uit de kast. Ze liep naar mijn koffer en haalde daar ook kleding aan die ze naar mijn hoofd wierp. ‘ik ga zo Milou helpen met haar look en hier heb jij je kleding.’ Ze pakte Milou’s hand en trok haar mee naar de badkamer. ‘en nu?’ zei Georg. ‘zij zitten wel nu in de badkamer maar dan kunnen wij er niet uit omdat we eerst door de badkamer moeten willen we naar de overloop kunnen.’ We keken elkaar even aan en stormde toen naar de deur. ‘Debio! We willen er eerst uitkunnen! Milou please open the door! Kom op we willen Henna en Tom nog even kunnen pesten en we willen niet drie uur moeten wachten op jullie.’ Onze klagende woorden werden gehoord. Giechelend ging de deur een stukje open. We glipte met zijn allen snel door de deur en rende naar de andere deur de kamer van Henna binnen. We zouden daar even Tom terroriseren. De deur sloot weer achter ons en wij sprongen met zijn allen op het bed van Henna wat gevaarlijk kraakte onder het gewicht van vijf mensen.

Gustav:
Debio en Milou kwamen later naar beneden. Wij zaten al aan ons ontbijt toen ze binnen kwamen. Even was Milou niet helemaal meer te herkennen en ze leek erg op Debio. Net zusjes.
Debio droeg een diepdonkerblauwe spijkerbroek met scheuren bij haar knieën. Een shirtje met fluwelen korset gedeelte en doorzichtige wijd uitlopende mouwen eraan. Het shirtje was in het dieppaars en kleurde leuk bij de paarse flatjes die ze erbij droeg. Haar haar was opgestoken met wat losse plukken en haar make- up was paars en zwart.
Milou droeg een zwarte doorschijnende panty. Daarover een panty met veel ladders en een bloemenprint. Een zwart plooienrokje met rood en een zwart truitje met diep boord maakte het tot een leuke combo. Ze droeg haar kistjes eronder en ook haar haren waren opgestoken met losse plukjes. Zij droeg dezelfde make-up als Debio maar dan in het rood/zwart ook had ze er halve handschoentjes bij aan en je kon zien dat haar nagels mooi rood en zwart waren geverfd. Debio stond nog te rotzooien met haar handschoentjes. De twee waren echt leuk om te zien.
‘zijn jullie er klaar voor?’ vroeg Bill. Hij stond op en liep naar Debio. Hij kuste haar in haar nek.
we pakte onze spullen en liepen met zijn allen naar de school van Milou. Groot gebouw en een heleboel kinderen. De meeste hadden een volwassene bij zich. Die zouden waarschijnlijk ook voor de beroependag meekomen. Er werd gefluisterd als we langsliepen met zijn allen. We negeerde het en Milou liep met ons naar haar mentorlokaal waar we werden verwacht. Het was een groot lokaal en er waren tafeltjes neergezet waar de beroepsmensen konden gaan staan met hun eventuele spullen.

de klas was al aardig vol toen we binnen liepen. Het werd gelijk stil toen we binnen waren en een dame liep naar ons. ‘Milou, ik dacht dat je je stiefvader mee zou brengen?’ vroeg ze en Milou schudde haar hoofd. ‘nee, mevrouw. Mijn stiefvader kon niet en dus heb ik mijn grote vrienden meegenomen. Hun baan is de gaafste van de wereld!’ de vrouw keek even raar naar ons en naar Milou die er ook anders uitzag. ‘o nou welkom da heren en dames. Ik ben de mentrix van Milou en deze klas. Ilse mandes is de naam, u kunt daar in de hoek wel gaan staan. Daar is nog de meeste ruimte.’ Ik vond de vrouw iets teveel praten en was ook blij dat we naar de hoek toe konden.

‘dus dit is jouw klas.’ Vroeg Georg. ‘helaas wel ja.’ Zei Milou. De kinderen in de klas waren weer druk aan het kletsen en geluid aan het maken. Zo nu en dan wees er een vinger in de richting van ons. Ik keek naar Debio die een gespannen indruk op haar gezicht had. ‘we kunnen beginnen klas!’ riep Ilse.
er stroomde kinderen uit andere klassen het lokaal binnen. Ouders en volwassenen begonnen vrolijk met praten over hun beroep. Er kwamen ook veel kinderen naar onze hoek. We legde uit over wat we precies deden. Het was heel anders dan een concert of een meet&Greet. Vele kwamen naar ons omdat ze ons natuurlijk wilde zien maar er was geen hysterisch gegil van mensen of opdringerig gedoe. De kinderen waren gewoon nieuwsgierig en stelde vragen. Alle vragen werden beantwoord en we gingen zo nu en dat op de foto of deelde een handtekening uit. Heel gezellig eigenlijk. Maar langzamer werd het drukker. De hysterische mensen namen toe en uiteindelijk moest Ilse het lokaal sluiten zodat alleen de klas van Milou bleef.
Debio was nu nog schichtiger en keek dan ook wat beangstigend om haar heen. ‘is er iets Debio?’ vroeg ik dus maar. Ze knikte van nee maar toen hoorde ze een geluid achter zich waar ze van versteende…


Debio:
‘zo Debio, ik zie het al. Even weard als vroeger.’ Ik draaide me langzaam om en keek in de ogen van Mitch. ‘dat klopt ik ben nog even raar als ik was.’ Probeerde ik zo neutraal mogelijk te zeggen. ‘en zo te zien heb je ook al een heel circus meegenomen? O ja sorry jullie verstaan me niet hé?’ hij vervolgde in het Engels zodat Tokio hotel het ook kon horen; we waren vroeger al zulke dikke maatjes, Debio en ik.’ Hij had een scheve grijns op zijn mond. ‘en Milou heeft ook een geweldige look gekregen, heette zo iets niet een sletlook?’ zei Dave op een gemene toon tegen Milou. ‘dit is anders mijn look en ik ben er trots op. Dat jij nu in vodden loopt met een merkje terwijl het toch je broer zijn kleding is tja…’ die kwam hard terug. Dave’s gezicht liep rood aan maar Mitch hield hem tegen voor hij door zou slaan.
‘je bent niets verandert in de jaren Debio, en je kleine vriendinnetje doet me denken aan mij en jou toen we klein waren. Alleen is Dave nog niet zo ver als wij waren.’ Die laatste woorden zei hij extra duidelijk. Bill keek vragend naar mij. Hij had inmiddels zijn arm om mijn middel geslagen en de andere stonden nu achter mij en Milou.
‘wat bedoelt hij Debio?’ vroeg Bill aan me en hij keek me aan met een vragende blik. ‘och ze heeft niets gezegd tegen de grote superster, o nee waarom zou ze dan raakt ze haar liefje immers kwijt.’ De woorden beten diep in me. ‘houd je mond.’ siste ik naar Mitch.
op dat moment ging de bel en het schoolgebouw liep leeg. Er kwamen nu een groot aantal oudere binnen. Ongeveer een jaar of zeventien. Ze gingen achter Mitch en Dave staan. ‘kijk eens wie we daar hebben!’ riep een meisje. ‘het is onze Debio. Die hebben we lang niet meer gezien toen ze een klas mocht overslaan.’ Geniepige ogen keken me aan.
‘ja en ze heeft circus freak ook meegenomen.’ Zei Dave tegen de mensen achter hem en zijn grote broer. ‘houd je mond snotjoch.’ Beet Tom hem toe. Ze spraken alles in het Engels dus had Tom het gehoord en het niet gepikt. ‘o meneer de player zegt dat je je mond moet houden Dave!’ er klonk gelach en Tom kreeg een kop als een boei. ‘hij is geen player hij is mij lief.’ Verdedigde Henna hem. Weer keek Bill naar mij en vroeg opnieuw; wat is er aan de hand Debio?’ het gelach en gefluit uit de groep tegenover hen vergrootte. ‘ze hebben echt geen idee hoe het met jou en haar zat hé?’ riep een forse jongen. ‘Debio leg dit even uit.’ Zei Georg. Nog steeds stond ik tegenover Mitch en Dave. ‘je bent geen partij voor mij meer Mitch’ antwoordde ik. Gelach was te horen. ‘geen partij voor mij? Volgens mij bedoel je andersom Debio. Ben je echt zo erg vergeten van onze tijd?’ nu raakte Bill van slag. ‘Deb! Waar heeft die sukkel het over?!”�hé, niemand noemt mij een sukkel ja?! Dat zij nu gewoon een vieze slet was kan ik niks aan doen.’ Een vuist sloeg Mitch in zijn maag. De vuist was van Tom. ‘ze is geen slet ja!’ Mitch hield met zijn handen zijn buik vast. ‘Tom beheers je! Schreeuwde Bill naar hem in het Duits. Maar voor hij verder iets kon zeggen raakte een vuist hem tegen zijn kaak. ‘oeps… wat onhandig van me, hij was eigenlijk voor je tweelingbroer maar ja jullie voelen toch hetzelfde?’ de grijns op Mitch gezicht was vreselijk. Daarna ging het even te snel. Er brak een wirwar van vuisten en geweld uit. Mitch probeerde lachend me een klap te verkopen. Ik wist makkelijk weg te duiken. Opeens had hij het gemunt op Bill. Met zijn drieën stortte de vrienden van Mitch en hijzelf zich op Bill. Nu kon ik niet meer nadenken en ik zette mijn knop om. Ze mochten met mij alles doen maar Bill lieten ze met rust. Ik rende naar een Bill die nu aan alle kanten verminkt werd. Ik deelde een paar rake klappen uit en de jongens verdwenen van Bill weg. Ik rende snel naar de rest en joeg daar ook de vechtende mensen uit elkaar. Ook Milou begon te beseffen dat ze wat moest doen en ze gaf een rake klap in Dave’s gezicht die haar in een houdgreep had. Dave liet haar los en greep naar zijn gezicht. Hij had waarschijnlijk alleen maar een bloedneus.
opeens werd ik van achter vastgepakt. Ik voelde een mes op mijn keel en ik werd tegen de grond gedrukt. Het was gelijk doodstil. Iedereen keek.

Reacties: