FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

leren

Bill:
ik berg het schrift op als ik hoor dat we over een kwartiertje op onze bestemming zijn. Tom ligt nog steeds lui op mijn bed en Kishu ligt naast hem mee te kijken naar wat hij doet. best lief zo. al ziet Tom het natuurlijk niet.

eigenlijk moet ik nog steeds aan dat idee wennen. voor mij lijkt Kishu gewoon. een normaal tienermeisje met een ietsje apart uiterlijk en van vlees en bloed. ik vraag me af wat ik zou zien als ik haar niet kon zien. waarschijnlijk net als Tom helemaal niets. er komen verschillende vragen weer naar boven. waarom ik? waarom kan ik haar wél zien? waarom ben ik een ziener en wat houd dat eigenlijk in? ik hoop dat als we eenmaal weten wie Kishu echt was, we ook meer vragen kunnen oplossen.

'Bill, Tom! stelletje luiaards! we zijn er!' Georg brult hard door de bus heen waardoor ik opschrik uit mijn gedachtes. Tom sluit mijn laptop een beetje bruut af en staat vervolgens op. ook Kishu gaat recht zitten en strekt haar armen even.ik pak mijn schoudertas en kruip van mijn bed af en volg de rest mee.

'jungs, vanmiddag 3 uur soundcheck. daarna klaarmaken voor optreden van 7 uur. tussentijds een interview en verder was dat het plan voor vandaag. ga nu maar wat uitrusten en jullie hotelkamers verkennen.' zegt David tegen ons die gehaast weer weggaat. ik hijs mijn tas weer even wat hoger op en loop met Kishu en de jongens naar boven. in mijn kamer gooi ik mijn tassen neer en haal het schrift eruit. 'we hebben nog 2 uurtjes. zullen we maar eens langs gaan bij het politiebureau?' Kishu knikt en samen lopen we al pratend naar beneden. 'ben even lopen!' zeg ik tegen Tom die bij de balie staat. hij knikt en ik loop naar buiten. ik heb een muts over mijn dreads getrokken en een grote zonnebril op. hopelijk kan ik gewoon zonder al te veel gedoe naar het buraeu komen. plots blijft Kishu staan en wijst voor zich uit. 'Bill kijk!' zegt ze en ik kijk naar een jongen die op een prullebak zit. het is een punker, overduidelijk. hij heeft een knalrode hanenkam en flink wat piercings. grove kleding en een brutale uitdrukking op zijn gezicht. 'was daarmee?' vraag ik maar Kishu loopt er naar toe. 'Bill, dat is ook een geest!' roept ze vrolijk. 'ja maar hoe weet je dat? voor mij ziet hij er uit als een gewoon persoon!' Kishu slaat op mijn bovenarm. 'kijk dan naar die etalage! kijk naar zijn spiegelbeeld.' ik doe wat ze zegt. ze heeft gelijk... de punker zijn spiegelbeeld is helemaal kleurloos en doorzichtig. net als Kishu wanneer ze in een spiegel kijkt. Kishu huppelt zowat op de jongen af. 'hoi!' zegt ze vrolijk en de punker observeert haar. 'moet je!' roept hij en Kishu springt van schrik achteruit de mensenmassa in die begint te niezen als ze door iemand heen valt. 'hé, jij bent ook al een geest!' roept hij en Kishu krabbelt weer overeind en loopt behoedzamer naar hem toe. 'ja, anders kwam ik niet naar je toe.' snauwde ze en de punker begon te lachen. 'goed gevoel voor slechte humor heb je wel!' en hij gooide zijn hoofd in zijn nek en liet een gebulder van een lach horen. 'ik ben Kuker. voor vrienden Kuk dus kan jij dat ook zeggen. hij hield zijn vuist voor en een beetje onzeker sloeg Kishu ertegen. 'hé, ik val niet door je heen!' zei ze verwonderd. 'wat? natuurlijk niet. dat weet iedere geest met beetje ervaring wel.' plots viel Kishu voorover door hem heen. Kuk begon weer te lachen. 'meisjes vallen niet alleen vóór me maar nu ook al dóór me heen?' ik liep naar Kishu en hielp haar overeind. 'wacht... wie is hij? geen geest zo te zien.' ik keek hem aan. 'hij is een ziener geloof ik. hij helpt me.' zei Kishu en ik stak wat onwennig mijn hand op. 'té cool gewoon! een mens wat geesten kan zien. respect man!' ik glimlachte onzeker. 'ik ben Bill. en dit is Kishu, althans, zo heet ze nu.' Kuk knikte. 'nog niet achter wie je bent?' zei hij en Kishu knikte. 'ben pas 3 dagen zo.' zei ze. 'ik moet nog iets goedmaken in deze wereld geloof ik.' Kuk lachte en spuwde op de grond. ' moest ik ook. de smeris die ik om zeep had geholpen bleek niet de juiste te zijn. moest zoeken naar de juiste maar die bleek al een jaartje of 8 dood te zijn toen ik wist wie die rotvent was. ik zit hier gewoon vast maar eigenlijk is dat best relaxed.' Kishu staarde hem met grote ogen aan. 'hoe lang ben je hier al?' vroeg ze en de punker haalde zijn schouders op. 'flink wat jaartjes. vanaf de jaren 80' vandaar dak punk ben.' ik slikte even. 'ongeveer 30 jaar dus al?' zei ik en Kuk wuifde dat met zijn hand weg. 'kan langer of korter. boeit het wat?'

ik keek op mijn horloge en tikte Kishu aan. 'we hebben nog maar een uurtje. ik ga naar het politiebureau.' Kishu knikte. 'mag ik hier nog even blijven?' vroeg ze met een kinderlijk stemmetje en ik knikte. 'ik kom je zo weer halen dus wel hier blijven dan hé?' ze knikte en Kuk gaf haar een stoot tegen haar arm. 'geen probleem Billermans! ik pas wel op dr. zo veel is het ook weer niet.' ik grinnikte en keek naar Kishu die hem een verwijtende blik gaf terwijl ze over haar arm wreef. ik zei nog gedag en liep vervolgens naar het politiebureau.

Kishu:
Ik was nu al een kwartiertje met Kuk aan het praten. het bleek best een gave gozer te zijn. ondanks dat hij een beetje hard en brutaal was. hij vertelde over zijn vorige leven en ik luisterde aandachtig. 'maar wat doe je dan tegenwoordig voornamelijk?' vroeg ik en Kuk snoof even. 'niet veel. beetje zwerven. soms kom je andere te gekke gasten tegen en trek je een tijdje met ze op. en anders zoek je gewoon een stamplek en ga je wel weer wat doen. zakenmannetjes klieren is erg leuk hoor!' ik moest grinniken. 'zie ik jou wel voor aan. al die arme, gehaaste zakenmannetjes. proberen op tijd te zijn ga jij ze even oponthoud geven.' Kuk lachte weer met zijn bulderlach en maakte aanstalte me een flinke mep te verkopen wat hij als "vriendschappelijk schouderklopje" zag. maar zijn hand vloog gewoon door mij heen toen ik ineen krommp en opnieuw begon hij te lachen.'hoe doe je dat toch!' riep ik naar hem en hij veegde een lachtraan uit zijn oog weg. 'je bent echt nog maar een groentje. wat kun je nu eigenlijk al en wat weet je nu?' ik somde op wat ik wist. 'en wat ik kan? ermm... water voelen, 1 keer door een lantaarnpaal vallen, niet eten en mijn aanwezigheid laten zien of voelen aan dieren denk ik.' Kuk knikte grinnikend. 'dat is zo goed als nog lang niet het echte werk. ik geef toe dat ik ook nog lang niet alles kan maar vergeleken met jou mag ik mijzelf toch wel een prof noemen.' ik stond op. 'wil je me leren wat je kan? alsjetoeeeee??????' ik trok er een pruillipje bij en zette mijn ergste puppyblik op. weer een bulderlach. 'je bent me dr eentje! daar kan ik geen weerstand tegen bieden. en daarbij kan dit nog wel eens leuk worden. al weet ik niet of het gaat lukken binnen deze tijd.' hij sprong van zijn prullenbak en liep ietsje achteruit het steegje in waar de prullebak voor stond. ' ik kan je misschien leren hoe je jezelf nou doorlatend maakt zoals ik het noem. oké kijk.' hij haalde even diep adem en heel zachtjes zag je een miniverandering. bijna niet op te merken zowat maar vervolgens liep Kuk gewoon door de muur heen aan de linker kant van het steegje. hij liep weer terug. 'dat is alles.' zei hij en ik werd enthousiast. ik ademde ook diep in en liep op de muur af.

*bamm* met een klap zat ik op de grond en gierde Kuker het uit. ik wreef over mijn neus en stond recht. 'denk je nu echt dat met diep ademen alles bereikt is?' lachte de punker en ik werd een beetje pissig. 'weet ik veel! ik doe wat jij doet! jij leert het me toch?' Kuk ging weer recht staan. 'nadoen kan iedereen. dan zou zelfs je vriend het kunnen omdat hij het alleen maar nadoet! je moet beter leren kijken kippetje!' hij deed nog een keer wat hij net deed maar ik zag echt niets. 'snap het niet!' riep ik en blies mijn wangen bol. 'driftkipje! goed kijken!' maar na nog 4 keer zag ik nog steeds niets opmerkelijks. 'ik zie alleen maar dat je even diep ademt, dan is er nog iets en vervolgens loop je door een muur!' gefrustreerd was ik op de grond gaan zitten. Kuk kwam breed grijnzend naar me toe. als het kon had ik hem een ram verkocht. maar ik hield me in. als ik iets wilde leren moest ik meer geduld hebben.

'je was in de buurt. dat 2e.' zei hij. 'wat is dat "iets" wat je ziet.' ik haalde mijn schouders op. 'gewoon iets. geen beweging, woord of iets als dat.' Kuk knikte. 'wat ben je?' vroeg hij en ik keek hem dom aan. 'een geest.' zei ik en Kuk prikte met een vinger in mijn schouder.'je zei het net!' ik had het gevoel dat ik met de minuut dommer werd. 'ik leg de link: iets+geest. meer vat ik niet!' Kuk lachte zich scheel. 'dit is zó vermakelijk! ik moet vaker groentjes helpen. je lacht je nog eens dood. oh sorry flauwe woordgrap!' hij ademde even diep in om zich te herstellen. 'oké ik verklap het maar. ik heb mijn lolletje wel weer gehad. dat "iets" waar jij het over hebt heeft te maken met je geest, en neem dat niet te letterlijk ja?' ik keek geboeid naar wat hij voor deed. zijn vinger ging van zijn hoofd naar de plaats waar het hart hoort te zitten. ' als je doorlatend wilt worden moet je je geest open stellen. ik leerde het van een sjamqaan die ik ooit tegen kwam. jammer dat die vent overleden is. het was er net een als je vriend maar dan beter al zeg ik het zelf. maar terug naar het punt. stel je geest open. concentreer je een beetje en klaar! dat diep inademen is alleen maar omdat dat helpt.' ik keek hem scheef aan. 'dat moet lukken!' zei ik jubelend en Kuk trok me een beetje hardhandig overeind. ' ga je gang kippetje!' zei hij en ik deed wat hij zei. goed inademen, je geest openstellen en concentreer me. ik wil zo door die muur kunnen lopen. ik opende mijn ogen en liep naar de muur. om niet weer een flinke smakker te maken stak ik voorzichtig mijn hand naar voren om die tegen de bakstenen van de muur aan te laten komen.
mijn ogen werden groot van schrik toen mijn hand in de muur verween. ik keek naar Kuk die me bemoedigend aankeek. langzaam deed ik een stapje naar voren en stapte zo door de muur heen. ik stond nu in de kledingzaak aan de andere kant van de muur en verschrikt liep ik weer snel terug door de muur. Kuk klapte. 'knap gedaan kippetje! knap gedaan.' ik glimlachte trots en werd helemaal blij. het was geluk! 'maar hoe word je dan weer niet doorlatend?' vroeg ik. 'hetzelfde.' zei Kuk. ik probeerde het en vloog Kuk toen om de hals! 'daaaaaannnnnnkkkkkkjeeeee!!!!!' riep ik en Kuk kon alleen maar lachen. 'graag gedaan kippetje. ik vond het leuk.' ik keek hem aan. 'kan ik wat voor je doen? om je te bedanken?' Kuk keek me even aan. hij kreeg een sluwe lach. 'je kan me helpen ja... er is vanavond een concert met daarvoor een interview met een stel sterren. en ik heb uitgevogeld dat die interviewer mij in mijn vorig leven het leven een keer zuur heeft gemaakt. waarom zeg ik niet. privéredenen. maar hij is dus weer in mijn town dus wil ik hem even dwarsbomen. maar wat hulp is wel welkom.' ik knikte. en herinnerde me wat David gezegd had. na de soundcheck een interview. 'die gast gaat Bill interviewen!' zei ik en Kuk keek me aan. 'dat vriendje van je? cool! dat beloofd nog wel wat! doe je mee?' ik knikte. 'op 1 voorwaarde. laat de jongens wel een beetje met rust oké? die interviewer en zijn mannen mag je terroriseren maar van de jongens blijf je af.' Kuk knikte en schudde mijn hand. even later kwam Bill me ophalen. 'niets gevonden.' zei hij.' volgend de politie kunnen we beter in Berlijn vragen. daar hebben ze over het algemeen de meeste info qua overledenen.' ik knikte en Bill keek me aan. 'wat is er? je lijkt wel erg vrolijk.' ik knikte. 'Kuk heeft me geleerd door dingen heen te lopen kijk maar!' ik maakte me weer doorlatend en liep door de muur heen en terug. 'oké... het is even raar. maar wel gaaf! dus nu hoef ik niet meer de deur voor je open te houden?' Kuk lachte weer en ik gaf Bill een klap tegen zijn schouder. 'jaja het is al goed. maar ga je nu mee? soundcheck.' ik knikte. 'tot straks Kuk! je weet welk gebouw?' Kuk knikte en Bill keek me vragend aan. 'zie je later wel.' zei ik en samen liepen we weer naar het hotel waar David en de anderen al bezig waren een busje in te stappen.

Reacties: