Hoofdcategorieėn
Home » Naruto » Musician's Heart, Stolen By An S-Ranked Criminal Artist.. .:Deidara Love Story:. {Bezig} » NO! Not him, eh!
Musician's Heart, Stolen By An S-Ranked Criminal Artist.. .:Deidara Love Story:. {Bezig}
NO! Not him, eh!
Een jongen met kort, oranje, omhoog staand haar doet de deur open, zijn gezicht vol met piercings.
“Hmm? Oh, de nieuwe.”¯ Mompelt hij. Je knikt. “Deidara zei dat u naar me vroeg, eh?”¯ Zeg je, dat kwam er minder zelf-verzekerd uit dan je plande…
De jongen knikt. “Ik ben Pein, en jij was…?”¯ Vraagt hij, je slikt en haalt diep adem, waarom was je zo nerveus?
“Kohaku Itsiyana, eh…”¯ Zeg je. “Zonder dat ‘eh’, dat… Is een zenuw-tik, eh.”¯
Pein knikt en stapt opzij, hij gebaard dat je binnen moet komen. Je doet een stap naar binnen en kijkt even rond, je hoort Pein achter je de deur dicht doen. Hij gaat achter zijn bureau op een stoel zitten, daarvoor staat ook nog een stoel waar jij op gaat zitten.
“Okee…”¯ Begint hij. “En nu, ga jij mij eerst alles vertellen wat jij kan…. Met je chakra….”¯
--------Wat lijkt een eeuwigheid later.
Je strompelt half-dood de kamer van Pein uit, je bent zwaar vermoeid en je brein is gesmolten.
Hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen?
…Simpel.
20 vragen tegelijk stellen! In een minuut! Je hebt op zijn minst wel 300 vragen beantwoord! Waarvan meer dan de helft meer dan 3 keer werd gevraagd! Owja, én je moest je Jutsu’s wel meer dan 20 keer voordoen, ‘kijken hoeveel chakra je had’ zei Pein.
Nouja, in ieder geval daar van af!
Je kijkt om je heen, waarom staan er zoveel mensen?
“Nog nooit is iemand ZO lang daarbinnen geweest!”¯ Roept één van hun, hij heeft een blauwe huid en blauw haar, wtf is mis met die gast?
“Hoe lang was het dan, eh?”¯ Vraag je.
“5 uur!”¯
5 uur? Dan moest het nu wel erg laat zijn…
“Hoeveel chakra moet jij wel niet hebben?”¯
“Sterker nog, heeft ze nu nog wel genoeg over?”¯
Vragen bestormen je van alle kanten, en er wordt wel meer dan 7 keer gevraagd of het goed met je gaat.
“Ja… Alles goed, eh… Gewoon een beetje… Moe… Eh…”¯
En met die woorden, val je voorover, op de grond, dan wordt alles zwart….
Je schrikt wakker uit je slaap, zweet staat op je voorhoofd, je had een nachtmerrie. Niks ergs ofzo, zo’n typische nachtmerrie, je was nu al weer bijna vergeten waar het over ging.
Je veegt het zweet van je voorhoofd en haalt weer rustig adem. Je hí¡d het Pein nog verteld! Je had te veel chakra gebruikt, je had het gewoon voorspéld!
Je stapt uit je bed en loopt naar je spiegel, je gaat met je hand door je haar en wrijft in je ogen, vreemd, je had je Akatsuki outfit nog aan. Hoe laat zou het nu eigenlijk zijn?
Je draait je om en kijkt op de klok boven je bed, 8 uur ’s ochtends? Wow… Je hoort je mag knorren en je lacht zachtjes, je kijkt nog snel even in het hok van Dai en Akina, of ze er wel in zaten…. Ja, ze zaten er gewoon in.
Je strompelt je kamer uit, naar de ‘woonkamer’, woonkamer tussen aanhalingstekens dan, want het leek er niet helemaal op, maar het zat er dichtbij!
Je loopt door de woonkamer naar de keuken, ze hadden ramen, lekker, je pakt een kom een gaat op de bank zitten, je kijkt rechts van je, daar zit die gast met die blauwe huid.
“Wakker, doornroosje?”¯ Vraagt hij, je gromt en knikt, met twee stokjes eet je binnen no-time je kop met ramen leeg. De anderen kijken je raar aan.
“Wat, eh?”¯ Vraag je met je mond vol terwijl je door eet. “Nog nooit iemand gezien die honger heeft, eh?”¯
“Ja, dí¡t wel, maar niet een meisje…”¯ Hoor je ergens, je haalt je schouders op en drinkt je kom leeg, je staat op en brengt de kom terug naar de keuken.
Je wilt weer terug naar je kamer lopen als Pein ineens de woonkamer inkomt.
“Oh, Kohaku! Jou zocht ik, ik heb een missie voor je.”¯
Je zucht. “Wat is het, eh?”¯ Vraag je. Pein geeft je een vel papier, je leest de tekst die er op staat.
“Oooh… Spannend, eh…. Ik mag een deel van een bos verkennen, joepie, eh…”¯ Zeg je sarcastisch. “Ben al weg, eh.”¯ Je wilt weglopen, maar Pein pakt je bij je schouder beet.
“Je gaat niet alleen, Sasori en Deidara gaan mee, zodat je geen fouten maakt…”¯ Zegt Pein, je zucht en kijkt naar de twee banken in de kamer. Deidara kende je wel, maar wie was Sasori?
Deidara stond op en liep langs je, naar zijn kamer, waarschijnlijk zijn spullen halen ofzo, daarna stond nog een jongen op…. Nee! Het was die jongen met dat rode haar, waar je per ongeluk bij aanklopte! Waarom nou weer hem?!
Je zucht en knikt naar Pein.
“Wees er zeker van dat je geen overbodig spul meeneemt, maar ook niks vergeet.”¯ Zegt hij, je knikt en loopt naar je kamer, je doet het hok van Akina en Dai open.
Ze klimmen je schouders op, je houdt je wijsvingers tegen elkaar.
“Kage Katachi No Jutsu.”¯ Mompel je, ook als je je Jutsu’s uitspraak had je geen last van je zenuwtik.
Dai en Akina vervormen langzaam tot schaduwen, nu had je twee schaduwen op je schouder.
Je trekt je Akatsuki jas was omhoog, om je onderbenen bind je tasjes met Kunai’s en Shurikens.
…Okee, meer had je niet nodig.
Je liep je kamer weer uit, je liep de Akatsuki basis uit en wachtte buiten op Deidara, Sasori was er al.
Deidara kwam aangerend.
“G-gomen nasai! Ik ben laat, un!”¯ Roept hij, je zucht en trekt je Akatsuki jas wat dichter om je heen.
“Iedereen klaar?”¯ Vraagt Sasori, god wat klinkt hij verveeld, je knikt en kijkt om je heen.
“Okee, eh…… Welke kant op?”¯
Reacties:
wuaahh
verder
echt super verhaal !
Xxx [wil je laten weten als je verder bent?
]weetje
jij bent al meer dan een maand niet verder gegaan dus dat wordt wel tijd eh
whaha ik heb ook zo'n soort zenuw tik x'D
ik zeg ook heel vaak eh
wel irritant
en dan ben ik plots een meisje, eh...