FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

berlijn, dagje shoppen.

Kishu:
het was al bijna 2 uur 's nachts toen we aankwamen bij het hotel. evengoed was iedereen nog wakker. de jongens waren aan het klieren met een of ander kaartspelletje. als je een bepaald iets had moest je zo snel mogelijk een kaart van tafel pakken. was je niet op tijd ging er weer een kaart van je stapel af. net zo lang totdat 1 iemand alle kaarten had.
ik keek over de schouder van Bill mee. hij had helaas geen goede kaarten. maar hij had weer mazzel dat hij snelle reflexen had. 'zie je wel! shoppen is een goed leersysteem voor dit spel!' zei hij nadat hij weer een kaart veroverd had. de andere jongens maakte ludi bezwaar en Bill begon te lachen. 'geef gewoon maar toe!' zei hij. 'oké Bill ik geef toe.' zei Tom. 'je bent het gestoordste mens ter wereld.' Georg barste in een bulderlach uit en ook Gustav lachte mee. Bill keek zijn broer alleen maar ontzet aan.

'jongens! uitstappen. jullie kunnen nu tenminste zonder gedoe voor de hoofdingang naar binnen dus een beetje voort maken oké?' zei een nogal vermoeid uitziende David. de jongens ruimde het kaartspel op en liepen naar buiten. ik volgde en bij de balie kregen ze hun sleutels. Tom en Bill bleken 1 kamer te delen. althans. 2 kamergedeeltes in 1 kamer samengebracht. ik kreeg een akelig gevoel bij dit hotel. het stond me niet erg aan.
Bill en Tom wenste elkaar goede nacht en ik volgde Bill naar zijn kamergedeelte. ik ging op bed zitten en huiverde. 'is er iets? heb je het koud?' vroeg Bill maar ik schudde mijn hoofd. 'nee niet koud, het is alleen dit hotel. ik weet niet. het geeft een akelig gevoel.' Bill knikte. 'in dit hotel ben ik liever ook niet. vorig jaar is hier nog een ongeluk geweest. wij verbleven toen ook in dit hotel.' Bil draaide zich om naar zijn koffer ter aanduiding dat hij duidelijk niet verder hierover wilde praten en dat respecteerde ik. ik beschouwde Bill als een vriend. en vrienden hoeven niet alles te vertellen. dingen komen wel met de tijd.

'zin om morgen mee te gaan?' vroeg Bill toen we in bed lagen. 'lijkt me wel leuk. zolang het maar niet zo erg is als Tom beweerde. dat je alles koopt wat los en vast zit.' Bill grinnikte. 'ik beloof dat ik niet al te hard van stapel zal lopen.' hierna ging het licht uit en droomde ik weg.

next morning. 11:00

'luilak, wakker worden! als je nog mee wilt shoppen zul je nu uit bed moeten.' ik opende mijn ogen en Bill stond voor me. hij was al aangekleed en wel. 'kom op. ik heb je al laten liggen zodat ikzelf kon ontbijten.' ik gromde wat en kroop onder de dekens vandaan. snel kleedde ik me aan in de nog steeds geleende kleren van Bill en ik dook even snel de badkamer binnen om me op te frissen. 'je kleding is trouwens gewassen.' zei Bill en ik knikte dankbaar. mijn eigen kleding vond ik gewoon het lekkerst. de broek was tenminste op mijn maat en het shirt zat even wat getailleerder. 'kom je mee?' zei Bill die zo te zien erg vrolijk was.

Zo liepen we dus samen door de straatjes van Berlijn. Bill was druk aan het kletsen. gelukkig lette het drukke volk van Berlijn niet erg daarop. Af en toe werd Bill herkend en delde hij een snele handtekening uit. maar over het algemeen bleef het rustig.
'misschien moeten we voor jou ook eens kijken.' zei hij plots en trok me een kledingzaak binnen. 'waarom? ik heb toch kleding? en waarvan ga ik het betalen anders! als jij betaald wil ik ook wat terug kunnen geven!' zei ik maar Bill rolde met zijn ogen. 'niet zeuren. zie het maar als een vriendschappelijk cadeautje.' ik bleef klagen dat hij dat niet moest doen maar uiteindelijk belandde ik in een pashokje met een berg kleren. Bill had zo te zien wel oog voor mode. hij had op zich wel grappige dingen gekozen en nog in mijn maat ook. normaal zou een mens nu het hokje uitlopen. maar dat durfde ik niet. ik was bang dat mensen evengoed het kaartje bijvoorbeeld zagen. ik was bang dat ze zwevende kleding zouden zien al wist ik dat kleding wat ik droeg ook ontzichtbaar werd voor het menselijkoog. behalve voor Bill dan.
maar nu liep hij dus telkens het hokje weer binnen om te keuren. 'nee, ook niet. we gaan naar een andere zaak.' zei hij na het 5e setje. 'waarom? het zat toch goed?' maar Bill schudde zijn hoofd.' je lijkt Tom wel. zolang het zit en er een bandana of iets bij te combineren valt is het prima. maar zo werkt het niet Kish. kom mee!!!' en zo werd ik naar de volgende zaak getrokken. Bill elf slaagde wel. hij had inmiddels 3 tassen met kleding. en ik nog steeds niets. en dat alleen maar omdat Bill moeilijk deed. ik had al ongeveer 100x kunnen slagen! maar nee... Bill vond het niets dus weer de volgende winkel in.

'hmmm, welke winkel kunnen we nu nog voor je kijken.' zei Bill bedenkelijk. ik keek een beetje verveelt om me heen. 'daar wil ik heen!' zei ik en Bill trok zijn wenkbrauw omhoog. 'daarheen? weet je dat zeker?' ik knikte en sleurde Bill mee de winkel binnen. de voorgevel van de winkel was knal blauw en wit. lekkere frisse kleurtjes. het was een soort hiphop kleding en accesoires zaak.
ik liep met Bill naar de meidenafdeling en de verkoopster achter de kassa keek Bill raar aan.
'dit soort winkels zijn eerder iets voor Tom.' zei hij terwijl we door de rekken heen gingen. ik werd weer het pashokje ingestuurd en Bill liep gewoon met me mee het hokje in. 'anders denkt die vrouw nog dat ik gek ben door alleen al een stapel kleren een pashokje in te gooien.' ik giechelde en kleedde me om. na een tijdje had ik ee aantal setjes. Bill had ze goedgekeurd.
het 1e setje bestond uit een zwart topje met spagetthiebandjes. het had roesjes aan de bovenkant en een klein strikje aan weerzijdes van de bandjes. hierbij zat een donkerblauwe spijkerbroek met opgemaakte slijtplekken. de spijkerbroek had vrij wijde pijpen en grote zakken. hierover had Bill een vest gekozen. een zwart vest met een heleboel felgekleurde figuurtjes. de mouwen waren eigenlijk te lang maar dat vond ik juist prettig.
het 2e setje was een shirt met lange mouwen. het was een rood shirt met v-hals ook hier zaten veel figuurtjes op en op de achterkant zat zelfs een lintjespatroon wat de rug ook bloot liet.
hierbij had ze een spijkerbroek waarop lapjes gekleurde stof waren gezet. aan de onderkant zaten rafels en op de kontzakken zaten geborduurde vlindertjes.

Bill had de kleding vast en trok me nu mee naar de afdeling accesoires. ik mocht voor ieder setje een stel dingetjes kiezen.
voor het 1e setje koos ik een zwarte haarband, een stel doodskop oorbellen en een kettinkje met als hangertje een hartje met uitstekende beenderen. en voor het 2e setje kleding nam ik een zwarte pet met kleine rode accentjes en een ketting met een vlindertje eraan. Bill rekende af en de kassa dame keek hem vragend aan. 'wat? mag een broer niet eens wat voor zijn zusje kopen?' zei hij en de dame ging weer snel verder met afrekenen. Bill had mij de winkel al uitgestuurd. 'zo voel je je misschien iets minder schuldig over de prijs.' had hij gezegd. hierna waren we nog een schoenenzaak ingegaan. nu had ik dus ook een stel mooie zwarte sneakers met rode stiksels en regenbooggekleurde veters.
voldaan liepen we weer naar het hotel terug. ik had Bill maarliefst duizend keer al bedankt voor de mooie spullen en na de zoveelste keer had Bill gezegd dat als ik nu niet zou stoppen hij me zou opzuigen met een stofzuiger. ik had hier hard om gelachen maar bedankte hem daarna niet nog eens.
we waren lekker aan het kletsen over van alles en nogwat.
' ik vond het een leuk dagje.' zei Bill toen we weer in het hotel waren. 'normaal heb ik alleen maar zeurende shopmensen mee maar met jou viel dat nog mee.' ik gniffelde.' nou, na dat 3e winkeltje werd ik anders behoorlijk gek. ik begrijp nu wel wat de anderen bedoelde met Bill+shoppen+meegaan= dood.' Bill keilde een kussen naar me toe wat ik gewoon door me heen liet gaan. het 2e projectiel dat hij op me af vuurde trof helaas wel doel en ik viel lachend achterover op bed. Bill had me mijn slaapshirt toegegooid wat ik nu oppakte. 'ik ga nog even douchen.' zei ik lachend en Bill knikte. snel vluchtte ik de badkamer binnen en stapte onder de douche.

Bill was al in dromeland maar ik kon niet slapen. ik was onrustig en kon niet lekker liggen in het bed. uiteindelijk was in maar in het suite gedeelte van de kamer gaan zitten. maar dat verveelde me inmiddels ook al. ik stond op en liep door de muur van de andere slaapkamer. Dit was Tom's kamer. hij lag in bed te slapen en had de dekens van zich afgetrapt. kippevel verraadde toch dat hij het koud had. ik sloop naar hem toe al wist ik dat sluipen niet eens nodig was. hij kon me toch niet horen. ik pakte zijn dekens en schoof die over hem heen.hij zag er lief uit zo slapend. heel rustig en kalm. met een vredige glimlach op zijn gezicht. ik kon het niet laten en streek even over zijn wang. hij kreunde even maar ging weer verder met slapen. ik drukte zachtjes een kusje op zijn wang en verliet daarna zijn kamer. ik liep terug naar de suite. ik ging op een stoel zitten die naar het raam toe stond. vanaf hier kon je de eerste ochtendgloren al zien komen. ik had vrijwel niet geslapen maar toch was ik niet moe. een beetje uitgeput maar niet moe. ik had geen slaap of iets.

Rond een uur of 6 was ik opnieuw verveelt. de zon kwam net op en kleurde de hemel prachtig. maar aangezien ik daar nu al een aantal uur naar keek was ik teveel afgeleid.
ik besloot om naar de keuken van het hotel te gaan.
er was nog niemand dus ik kon gewoon alles pakken wat ik wilde. ik haalde 4 dienbladen tevoorschijn uit een kast en ging op zoek naar etenswaar.
na een tijdje had ik vier gevulde dienbladen. de 1e 2 bracht ik naar de kamers van Georg en Gustav. ik haalde eerst de sleutels uit hun kamer om de kamer te openen en naar binnen te kunnen met de dienbladen. ik zette die op de tafeltjes naast de bedden neer en legde de sleutels weer op hun plaats terug. vervolgens deed ik hetzelfde bij de kamer van Tom en Bill. vervolgens ging ik de badkamer binnen om alvast te douchen en me om te kleden. in uiteraard mijn nieuwe kleding. het setje met het zwarte topje.
nadat ik klaar en wel uit de badkamer kwam bleken Tom en Bill beide in de suiteruimte te zitten. Bill knipoogde naar me en wees op het dienblad. ik knikte en ik kreeg een stralende glimlach.

Bill zou vandaag naar het politiebureau gaan in Berlijn en ik zou hier blijven. ik had geen zin om mee te gaan. Bill had het goed gevonden. tegen de anderen had hij gezegd dat hij gister nog wat vergeten was in de stad.

Pas laat kwam Bill weer terug. 'ik werd echt gek daar. dan werd je weer doorverwezen, dan weer een formulier invullen, vervolgens een kwartier wachten en ga zo maar door. maar het was niet voor niets! want ik heb het!' Bill zwaaide met een enorme rode map. 'een overzicht van alle overledenen vorig jaar en inmiddels 5 tot 8 dagen geleden om precies te zijn.'
we gingen naar Bill's kamer en plofte daar op bed. 'nu maar zoeken.' zei Bill en haalde een stapel papieren uit de map. hij sorteerde ze uit over het bed. 'dit zijn ouderdomssterfgevallen maar die vallen denk ik af aangezien je er nog jong uitziet. dit is een stapel met voedselvergiftiging. altijd mogelijk. dit is een stapel met sterftegevallen aan ziektes en dit is nog een stapel met wat extremere gevallen.' ik knikte en schoof de ziektegevalen stapel naar me toe. 'we sorteren de groepen eerst maar eens in geslachtsgroepen. daarna in leeftijdsgroepen en vervolgens moeten we gewoon goed opletten. twijfelgevallen leg je maar appart oké?' Bill knikte en zo gingen we aan de slag.

Reacties: