FanFic.nl

Stand By You (Tijdelijk Gestopt)

~His House~

Yu-Ki kijkt me glimlachend aan en ik kijk weer omhoog. Verlegen kijk ik weer weg en kijk naar de achtertuin. “Wow..”� breng ik verbaasd uit. Ook hier is er gras, maar de tuin word afgeschermd door grote groene hagen met daarvoor een kleine vijver met een fontein. “Vind je het mooi?”� Yu-Ki zijn stem haalt me bij de tuin weg en ik knik vaagjes. “Super.”� Mompel ik en Yu-Ki glimlacht weer. Ik draai me dan naar hem om en ik bekijk Yu-ki ongemerkt van Top Tot Teen. Ergens komt hij me zo vaag bekend voor.. “Ik zal je het huis even laten zien van binnen.”� zegt Yu-Ki dan na een tijdje stilte. Ik knik en volg Yu-Ki dan naar binnen. We lopen via de keuken naar binnen en doen daar onze schoenen uit. Daar zal ik denk ik nog wel aan moeten wennen.. in Nederland hoefde dat nooit, hier in Japan wel. Helaas..
“Wil je eerst je slaap kamer zien? Of de rest van het huis?”� Yu-Ki draait zich om en kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op. “Maakt mij niet veel uit. Wat is handiger?”� ik kijk Yu-ki nu vragend aan die grinnikt. “Ik zal je eerst wel de woonkamer laten zien.”� Zegt hij dan en ik knik. Ik volg hem naar de woonkamer en kijk daar rustig rond. Daarna lopen we een trap op en ik heb zo het gevoel dat hij nu me mijn kamer laat zien. En inderdaad, als we boven zijn opent hij een deur en laat mij als eerste naar binnen gaan. “Ik hoop dat de kamer niet al je klein is.”� zegt hij met een glimlach terwijl ik naar binnen stap. “Het is er ook nog een beetje rommelig. Maar dat komt omdat ik en mijn vrienden er maar niet uit kwamen hoe de kasten moesten staan.”� Lacht Yu-Ki dan en ik grinnik. “Het is niet erg. Ik denk wel dat ik hier kan slapen.”� Ik glimlach terwijl ik de toch wel grote kamer rond kijk. Yu-Ki zet mijn koffer naar binnen en laat me dan de rest van het huis zien.
Als we even later weer in de woon kamer zitten met een kopje thee luister ik aandachtig naar wat Yu-Ki over zichzelf verteld. Blijkbaar speelt hij in een band en speelt Keyboard. Er zijn nog 4 andere mensen die bij hem in de band spelen, ook jongens. Ik knik en drink wat van de thee. Terwijl Yu-ki midden in een verhaal zit gaat mijn telefoon af. Ik kleur geschrokken rood als het deuntje van Maple Gunman, een nummer an Antic Cafe, af gaat en verontschuldig me tegenover Yu-ki die ook schrok. Hij zegt dat het niet erg is en glimlacht weer. “Is het erg als ik even kijk?”� verlegen kijk ik Yu-ki aan en hij knikt. “Kijk maar.”� zegt hij en ik draai me om naar mijn tas. Uit het voorvakje haal ik mijn mobiel en kijk naar wie me een smsje gestuurd heeft. Het is Meral, ze vraagt of alles goed is hier in Japan en of ik al hotte Japanners tegen gekomen ben. Lachend sms ik wat terug en stop dan mijn mobiel weer weg. “Ben je fan van Antic Cafe?”� vraagt Yu-Ki dan. Verbaasd kijk ik hem aan. “Een beetje.. niet zo heel erg.”� Zeg ik dan met een knikje. Yu-Ki glimlacht blij en knikt ook. “Het is best leuke muziek, alleen soms een beetje te vrolijk voor mij.”� Zeg ik er achteraan en Yu-Ki lacht. “Het is inderdaad vrolijke muziek. Ik hou eerlijk gezegt ook meer van wat duisters.”� Yu-Ki geeft me een knipoog en ik word rood. Fijn.. rood worden omdat je neef naar je knipoogt -.- Go Emma…

Reacties: