FanFic.nl

Im the sister of Rom3o, and Yu is my... what the hell is he from me?

40

Valentine's day...


[ 1maand later, YU POV ]
Ik rek me eens flink uit en kijk naast me, en ik kijk in het slapend gezicht van Maaike.
Ik schud haar een keertje heen en weer, en stap dan uit bed omdat ze gewoon in een coma ligt. -_-‘ Als ik de gang opkom bots ik tegen Strify aan, tegen elkaar aanbotsen is denk ik een gewoonte bij ons. Strify kijkt me aan en trekt me dan naar beneden naar de woonkamer.
Strify pleurt mij op de bank en gaat voor mij staan.
Strify: Weet je wat voor dag het is? Ik zal je helpen, het is de 14van de maand.
“Valentijnsdag?!”� Strify: Juist! En hoe kan je Maaike beter vragen dan op Valentijnsdag?
“Geen idee!?”� Strify: Ik help je wel, ga je aankleden en kom dan terug naar beneden.
Ik loop naar boven en kleed mij stilletjes aan. Daarna ga ik weer terug naar Strify die ongeduldig staat te wachten. Strify: Dat duurde lang, hier een briefje met wat je nodig hebt, en ik bel je voor het cadeau, als dat enigszins van toepassing is.
Ik loop de deur uit en ga naar de stad, ik koop wat lekkere dingen om ontbijt te maken, daarna ga ik naar de juwelier, maar dan belt Strify.
Strify: Yu, ik weet het perfecte cadeau voor haar, gewoon een klein bescheiden armbandje met de jullie namen en dan kan je daar later de datum in zetten! Maar ik moet weer gaan, Avril en ik gaan dadelijk een dagje uit en vanavond uit. Dus, laterz!
“Ja, is goed. Doei”�
Ik loop naar de juwelier, en laat daar een armbandje maken. Het heeft hele dunne schakeltjes en een hele kleine dogtag in het midden met onze namen en er staat ‘your my one and only Valentine’ op. Ik loop naar de bloemist en zo verbaast als ik benverkopen ze rozenblaadjes. Ik koop alles wat ik nodig heb en ga weer naar huis. Strify helpt mij met alles klaar te zetten terwijl ik een ontbijtje maak.

[ STRIFY POV ]
Ik loop naar boven met de rozenblaadjes en gooi alles door Yu zijn kamer heen en zet er kaarsjes neer. Dan loop ik naar beneden en gooide rest door de woonkamer en eetkamer.
Ik loop de keuken in en bots bijna tegen Yu op die met een dienblad aankomt met een roosje erbij. Ik ga aan de kant en ruim de keuken op. Ik ga samen met Rom3o die net voorbij liep langs Yu zijn slaapkamer deur zitten en wij luisteren wat er gebeurt.

[ YU POV ]
Ik krijg een hele grote glimlach op mijn gezicht als ik Maaike zo lief zie slapen ik draai me om en zie dat Strify knipoogt en Rom3o zijn duim op steekt, nou die weet het nu dus ook.
Ik zet het dienblad langs haar neer op het bed en kijk haar aan, ik pak mijn gitaar en begin wat te spelen tot Maaike wakker word. Als ze mij aankijkt kan ik alleen maar glimlachen.
Maaike glimlach ook, ik pak mijn velletjes papier waar ik wat dingetjes op heb geschreven en begin het voor te lezen.
“Jij maakt me gelukkig
Jij geeft me veiligheid
Jij troost me als ik verdriet heb
Jij maakt me aan het lachen
Jij begrijpt me
Jij staat altijd voor me klaar
Jij laat me nooit in de steek
Jij accepteert me zoals ik ben
Ik kijk niet naar iemand anders
Dit gaat nooit voorbij
Ik zal voor je zorgen
Ik heb geen geheimen voor jou
Ik ben altijd eerlijk tegen jou
Jij maakt me blij”�
Ik zie dat Maaike zachtjes begint te huilen, en ik pak het doosje en open het. Maaike der ogen worden groot van verbazing. Ze kijkt me aan en glimlach.
“Ik wil je iets vragen. Wil je mijn meisje zijn?”� Maaike schrikt en begint te huilen, ik wil net naast haar gaan zitten maar dan komt Maaike naar mij toe en duwt mij achterover op bed en zoent me. Ik voel me beter dan supergelukkig, beter dan dit kan niet. “Dus dat betekent?”� Maaike: Dat betekent een JA, waarom zou ik je anders zoenen?
We zoenen weer en opeens word er gejuich op de achtergrond en daar staat de rest.
Rom3o komt naar mij toegelopen: Wrm zij je niet dat je mijn zus leuk vond? “Ik dacht dat je boos zou worden en het niet goed zou vinden!?”� Rom3o: Nee, ik ben juist blij voor jullie, schoonsoulbroth3r!
We worden ineens door iedereen gefeliciteerd en daarna gooi ik de deur dicht en ga ik samen met Maaike ontbijten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.