Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 14
Run Away Star
Hoofdstuk 14
Bill gaat aan het raam zitten. “Zet je kap af, muts.”¯ lach ik en gooi mijn kussen tegen zijn hoofd. Hij trekt zijn kap en pet af en gaat schuin zitten, zodat je zijn blauwe oog niet meer ziet. “Deze foto’s zijn goud waard. Bill staat recht en pakt mijn camera af. “Nu jij.”¯ Ik laat me op bed vallen, laat mijn hoofd op mijn handen rusten en kijk in de cameralens. “Je moet wel lachen hé!”¯ moppert Bill. Ik steek mijn tong uit en kijk daarna zwoel in de lens. “Oké, nu samen.”¯ lach ik en pak de camera aan. Bill legt zijn arm om mijn schouder en trekt mijn hoofd tegen dat van hem. Flits. Ezelsoren bij Bill. Flits. Kus. Flits. na een halfuur heb ik al 200 foto’s. “Dat is genoeg getest.”¯ lacht Bill. Ik stop mijn nieuwe camera in zijn zakje en leg die veilig op mijn bureau. “Nu, even mijn nummers overzetten.”¯ Bill pakt mijn sidekick af. “Geef terug. Pestkop!”¯ Bill begint te toetsen. “Zo, mijn nummer. Dit is van mijn privégsm. Dus aan niemand anders geven!”¯ Ik knik en pak mijn sidekick dankbaar aan. Ik begin met het overzetten van de nummers van Milla, Fenna, en al die andere mensjes die ik toch wel graag zie. “Bill? Waarom zet jij een hartje achter je eigen naam?”¯ Ik geef hem een kus en kijk hem dan aan. “Zou jij niet hetzelfde gedaan hebben als je mijn naam intypte?”¯ “Nee. Ik had getypt: AllerliefsteEnubergeilsteBillieBeer.”¯
“Nou, dat is nog eens een leuke naam.”¯ Ik prul een beetje aan het gordijn van mijn hemelbed. “Bill? Wat zou je doen als je ineens terug wilt?”¯
“Ik wil niet weg.”¯
“Zeker?”¯
“Heel zeker.”¯
“Ook niet voor je fans?”¯
“Nee.”¯
“Ook niet voor Georg en Gustav?”¯
“Ook niet voor Tom?”¯
“Nee.”¯
“En voor je moeder dan?”¯
“Ook niet.”¯
“En als de politie je kwam halen.”¯
“Sht. Hou op met die vragen. Ik zou enkel weggaan als ik verplicht word.”¯
“Bill?”¯
“Niet weer vragen hé!”¯
“Jawel.”¯
“Hmm, vooruit dan. Omdat jij het bent.”¯
“Ga je morgen weer mee naar school?”¯
“Graag.”¯
“Je geniet van die aandacht hé?”¯
“Wat zou je doen als ik ja zei?”¯
“Het leuk voor je vinden.”¯
“Wel, in dat geval zeg ik ja.”¯
“Bill?”¯
“Zo noem ik.”¯
“Mogen Fenna en Milla het weten?”¯
“Kunnen ze zwijgen?”¯
“Ja!”¯
“Hmm, zeker?”¯
“Heel zeker.”¯
“Dan…nee!”¯
“Maar…”¯
“Niemand mag het weten.”¯
“Oké.”¯
“Ik hou van jou.”¯
“Wat zou je doen als ik zei dat ik niet van jou hou.”¯
“Ik zou weggaan.”¯
“Je zou alleen weggaan als je verplicht werd.”¯
“Dan zou ik treurig zijn.”¯
“Ik hou van jou.”¯
“Ik ook van jou.”¯
“Bill?”¯
“JAAA?”¯
“Ik wil voor eeuwig bij je zijn.”¯
“Ik ook, liefste Elle, ik ook.”¯
“Kom, we gaan weer naar beneden.”¯
“Blijf je eten, Bill?”¯ “Graag, dank u.”¯ zegt hij netjes. Ik grinnik en ga aan tafel zitten. “Was het leuk op conferentie, pap?”¯ Pap gaat goed zitten en begint te vertellen. Van saaie vergaderingen, tot een uit de hand gelopen overwinningsfeestje, tot een collage die naakt rond het hotel liep. “Jij hebt heel wat meegemaakt dus.”¯ Mam zet de schaal lasagne op tafel. “Hmm, mevrouw Gommers, het ruikt verrukkelijk.”¯ Ik eet mijn bord netjes leeg, krijg dan nog een veel te groot stuk op mijn bord, dat ik op paps bord gooi als mam niet kijkt. Hij knipoogt geheimzinnig en eet verder. Bill eet zijn bord ook netjes leeg maar bedankt vriendelijk voor een tweede bord. “Nee dank u, mevrouw, het was ontzettend lekker maar ik zit vol.”¯ “Mam, mag Bill blijven slapen?”¯ “Dat is goed. Dan kan hij Sanne ook eens ontmoeten.”¯ Ik spring een gat in de lucht. “Komt Sanne naar huis?”¯
“Ja, voor jou verjaardag.”¯ Ik lach. Sanne komt naar huis. Bill en ik helpen met afruimen, met afspoelen en ruimen daarna alles in de afwasmachine. De bel gaat en hyperactief ren ik naar de voordeur. “Sanne.”¯ gil ik en vlieg rond haar nek. “Elle.”¯ gilt ze hysterisch. Sanne is mijn 2 jaar oudere zus. En we hebben een ontzettend goede band. “Mag ik binnen komen.”¯ “Jij mag alles.”¯ zeg ik snel en sleur haar de kamer in. Mam en pap geven Sanne een knuffel, pap geeft Sanne net zo’n sidekick als mij, maar in een andere kleur en een videocamera en Kimberly geeft haar zelfgemaakte tekening aan Sanne. Dan verdwijnt Kimberly weer in de tuin en gaan mam en pap ook maar even naar buiten. “Bill, kom eens.”¯ Hij komt naast me zitten. Ik duw zijn kap een beetje opzij en fluister in zijn oor: “Mag zij het weten?”¯ Bill knikt. “Sanne, je moet echt op je erewoord zweren dat je dit aan niemand verteld.”¯ Ze knikt. “Wel. Dit is mijn nieuwe vriendje.”¯ Bill trekt zijn pet en kap af. Ik spring naar Sanne toe en leg mijn hand op haar mond, zodat ze niet kan gillen. “Adem rustig en wees stil.”¯ Ze knikt. Ik laat haar mond los maar blijf voor de zekerheid toch naast haar zitten. “Is dat de echte Bill Kaulitz?”¯ vraagt ze na enige tijd.
“Ja. Dat ben ik.”¯ lacht Bill. ‘Hoe…Wat…Wanneer…”¯ Ik grinnik en vertel haar het hele verhaal. “Verdomme, waarom was ik ook naar Amerika en niet bij oma.”¯ Ik weet dat Sanne fan is, geen hater zoals mij. “Wel, eerst ging het helemaal niet goed tussen ons. Maar Bill bleef aandringen.”¯ “En zit hij al heel de tijd bij ons in huis?”¯ Ik knik. “Maar hij kan wel buiten. Hij gaat sinds gisteren ook naar school.”¯ “En er is niemand die hem herkent? Zelfs je hysterische Tokio Hotel Fan vriendinnen Milla en Fenna niet?”¯ “Nee, daar verschiet ik ook van.”¯ Bill mengt zich in het gesprek. “Wel bijna. Maar ik zet mijn kap niet af op school.”¯ “En hoe kom je aan dat blauwe oog?”¯ Ik zucht en laat deze keer Bill vertellen. “Oh, en ik dacht dat Joachim zo’n aardige jongen was.”¯ moppert ze. Ze voelt zich natuurlijk schuldig want ik ken Joachim doordat Sanne Joachims oudere broer kent.
“Het is niet jou schuld.”¯ verzeker ik haar. Om haar af te leiden, zet ik de TV aan. Het nieuws. Wat ik nu al vaker heb gezien in die week dan in heel mijn leven. “Bill Kaulitz is nu al 6 dagen vermist. Maar er is een spoor. Het filmpje van YouTube is gepost in de bibliotheek in Essen. We zoeken nog verder. In Irak is de toe…”¯ Bill zet de TV uit. “Oh nee.”¯ moppert hij. “Ze zijn zo dicht.”¯ Pap en mam komen binnen. “Dicht bij wat?”¯
Reacties:
Jaaaaa!
Echt jou verhaal is zoooooo goed
En ik ging half dood bij: “Nee. Ik had getypt: AllerliefsteEnubergeilsteBillieBeer.”¯
Serieus hoe verzin je het
En: SuperBedanktVoorHetPuntjeInMnNaamEnJijGaatNuHeelSnelVerder
(Dat betekend zoiets als: Weiter bitte
)Oja, wil je weer waarschuwen? Danke
x Danielle
jeej,
maar ik denk dat ze die foto camera kwijt raken D: